Юһанна 4
1 Әнди Пәрисийләрниң «Әйсаниң мухлис қилип чөмүлдүргәнлири Йәһяниңкидин көп екән» дегән хәвәрни аңлиғинини Рәб уққандин кейин
And Jesus knew, that the Pharisees had heard; that he made many disciples, and baptized more than John.
2 (әмәлийәттә Әйса өзи әмәс, мухлислири чөмүлдүрәтти)
Yet Jesus himself did not baptize but his disciples.
3 у Йәһудийә өлкисидин чиқип йәнә Галилийәгә кәтти.
And he left Judaea, and went again into Galilee.
4 Әнди у йол үстидә Самарийә өлкисидин өтүши керәк еди.
And in going, he had occasion to pass through the midst of the Samaritans.
5 Шуниң билән у Яқуп өз оғли Йүсүпкә бәргән йәргә йеқин болған Самарийәниң Сихар дегән бир шәһиригә кәлди.
And he came to a city of the Samaritans called Sychar, near the field which Jacob gave to his son Joseph.
6 Шу йәрдә «Яқупниң қудуғи» бар еди. Әйса сәпиридә чарчиғинидин қудуқниң қешиға келип олтарди. Бу тәхминән алтинчи саат еди.
And Jacob's well of water was there. And Jesus was weary with the toil of travelling, and seated himself by the well: and it was at the sixth hour.
7 Әйсаниң мухлислири йемәклик сетивелиш үчүн шәһәргә кирип кәткән еди. Шу чағда, Самарийәлик бир аял су алғили кәлди. Әйса униңға: — Маңа ичкили су бәргин, — деди.
And a woman from Samaria came to draw water. And Jesus said to her: Give me water to drink.
And his disciples had gone to the city, to buy themselves food.
9 Аял униңдин: — Өзиңиз Йәһудий турсиңиз, мәндәк Самарийәлик бир аялдин қандақларчә ичкили су тәләп қилип қалдиңиз? — дәп сориди (чүнки Йәһудийлар Самарийәликләр билән һеч қандақ барди-кәлди қилмайтти).
The Samaritan woman said to him: How dost thou, a Jew, ask drink of me, who am a Samaritan woman? For the Jews have no familiarity with Samaritans.
10 Әйса униңға җававән: — Әгәр сән Худаниң соғитиниң немилиги вә сәндин су сориғучиниң ким екәнлигини билсәңиди, ундақта сән униңдин тиләйттиң вә у саңа һаятлиқ сүйини берәтти.
Jesus replied and said to her: If thou hadst known the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living waters.
11 Аял униңдин: — Тәхсир, су тартқидәк һеч нәрсиңиз болмиса, униң үстигә қудуқ чоңқур турса, һаятлиқ сүйини нәдин алисиз?
The woman said to him: My lord, thou hast no bucket, and the well is deep.; how hast thou living waters?
12 Әҗәба, бу қудуқни бизгә [мирас] қалдурған атимиз Яқуптин улуқмусиз? Бу қудуқтин өзи, оғуллири вә мал-варанлириму су ичкән — деди.
Art thou greater than our father Jacob, who gave us this well, and drank from it himself, and his children, and his flocks?
13 Әйса униңға җававән: — Бу суни ичкән һәр ким йәнә уссайду.
Jesus replied and said to her: Whoever shall drink of these waters, will thirst again;
15 Аял: — Тәхсир, маңа бу судин бәргәйсизки, мән йәнә уссимайдиған вә мошу йәргә су тартқили иккинчи кәлгүчи болмайдиған болай! — деди.
The woman said to him: My lord, give me of these waters, that I may not thirst again, and may not come to draw from here.
16 Әйса: — Берип ериңни бу йәргә чақирип кәлгин, — деди.
Jesus said to her: Go, call thy husband, and come hither.
17 — Ерим йоқ, — дәп җавап бәрди аял. — Ерим йоқ дәп, раст ейттиң.
She said to him: I have no husband. Jesus said to her: Thou hast well said, I have no husband;
18 Чүнки бәш әргә тәгдиң вә һазир сәндә болғини сениң ериң әмәс. Буни тоғра ейттиң! — деди Әйса.
for thou hast had five husbands, and he whom thou now hast, is not thy husband. In this thou didst speak truly.
19 Аял униңға: — Тәхсир, әнди көрдүмки, сиз әслидә пәйғәмбәр екәнсиз!
The woman said to him: My lord, I perceive thou art a prophet.
20 Ата-бовилиримиз бу тағда ибадәт қилип кәлгән, лекин силәр [Йәһудийлар] «Ибадәтни Йерусалимда қилиш керәк!» дәвалисиләрғу? — деди.
Our fathers worshipped in this mountain; but ye say, that in Jerusalem is the place where it is proper to worship.
21 Әйса униңға мундақ деди: — Ханим, маңа ишәнгин, шундақ бир вақти-саити келидуки, силәрниң Атиға ибадәт қилишиңлар үчүн нә бу тағда яки нә Йерусалимда болушуңларниң һаҗити қалмайду.
Jesus said to her: Woman, believe me, the hour cometh, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, ye will worship the Father.
22 Силәр ибадәт қилғиниңларни билмәйсиләр; бирақ биз кимгә ибадәт қилғинимизни билимиз. Чүнки ниҗат-қутқузулуш Йәһудийлар арқилиқ болиду.
Ye worship, ye know not what; but we worship what we know; for life is from the Jews.
23 Лекин шундақ бир вақит келиду — вә шундақла һазир кәлдики, һәқиқий ибадәт қилғучилар Атиға роһ вә һәқиқәт билән ибадәт қилиду. Ата Өзигә әнә шундақ һәқиқий ибадәт қилғучиларни издимәктә.
But the hour cometh, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and in truth; for the Father requireth that worshippers be such.
24 Худа роһтур вә униңға ибадәт қилғучилар роһ вә һәқиқәт билән Униңға ибадәт қилиши керәктур.
For God is a Spirit; and they that worship him, should worship in spirit and in truth.
25 Аял униңға: — Мәсиһниң, йәни «Мәсиһләнгән Қутқазғучи» дегәнниң келидиғанлиғини билимән. У кәлгәндә, бизгә һәммә ишларни ейтип бериду — деди.
The woman said to him: I know that Messiah will come; and when he cometh, he will teach us every thing.
26 Әйса униңға: — Сән билән сөзлишиватқучи мән дәл шудурмән! — деди.
Jesus said to her: I, who talk with thee, am he.
27 Шу чағда униң мухлислири қайтип кәлди. Улар униң бир аял билән сөзлишиватқанлиғиға һаң-таң қелишти; лекин һеч қайсиси униңдин: «Униңдин немә издәйсән?» яки «Немишкә униң билән сөзлишисән?» дәпму соримиди.
And while he was speaking, his disciples came. And they wondered that he would converse with the woman; yet no one said, What seekest thou? or, Why talkest thou with her?
28 Шуниң билән аял козисини ташлап қоюп, шәһәргә қайтип берип, кишиләргә:
And the woman left her water-pot, and went to the city, and said to the people:
29 — Жүрүңлар, һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәргән бир кишини көрүп келиңлар. Әҗәба, Мәсиһ шумиду? — деди.
Come, see a man that told me every thing I ever did: is not this the Messiah?
30 Буниң билән халайиқ шәһәрдин чиқип, Әйсаниң алдиға келишти.
And the people went out of the city, and came to him.
31 Шу арилиқта мухлислири униңға: — Устаз, бир нәрсә йәвалсаңчу? — дәп өтүнүшти.
In the mean time, his disciples entreated him, and said to him: Our Rabbi, eat.
32 Лекин у уларға: — Мениң силәр билмәйдиған бир йемәклигим бар, — деди.
But he said to them: I have food to eat, of which ye are ignorant.
33 Мухлислар бир-биригә: — Әҗәба, бириси униңға йегили бир нәрсә әкелип бәргәнмиду? — дейишти.
The disciples said among themselves: Hath any one brought him something to eat?
34 Әйса уларға мундақ деди: — Мениң йемәклигим — мени Әвәткүчиниң ирадисини әмәлгә ашуруш вә униң [маңа тапшурған] хизмитини тамамлаштур.
Jesus said to them: My food is to do the pleasure of him that sent me, and to accomplish his work.
35 — Силәр: «Һосул йеғишқа йәнә төрт ай қалди» дәватмамсиләр? Мана, силәргә ейтайки, бешиңларни көтирип етизларға қараңлар, зираәтләр сарғийип орушқа тәйяр болди!
Do ye not say, that after four months cometh the harvest? Behold, I say to you, and lift up your eyes, and look upon the grounds, that they are white, and have already come to the harvest.
36 Вә ормичи иш һәққини алиду вә мәңгүлүк һаятқа топланған һосулни жиғиду, шуниң билән териғучи билән ормичи тәң шатлиниду. (aiōnios g166)
And he that reapeth, receiveth wages, and gathereth fruits unto life eternal; and the sower and the reaper equally rejoice. (aiōnios g166)
37 Чүнки бу ишта «бири терийду, йәнә бири жиғиду» дегән сөз әмәлгә ашурулиду.
For in this, is the proverb true, that one is the sower, and another the reaper.
38 Мән силәрни өзүңлар әмгәк сиңдүрмигән һосулни жиғишқа әвәттим; башқилар әмгәк қилди вә силәр уларниң әмгигиниң мевисини елишқа несип болдуңлар.
I sent you to reap that, on which ye labored not: for others toiled, and ye entered into their labor.
39 Шу шәһәрдики нурғун Самарийәликләр һелиқи аялниң: «У һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәрди» дегән гувалиқ сөзини аңлап, Әйсаға етиқат қилди.
And many Samaritans of that city believed on him, because of the discourse of the woman, who testified, He told me all that I ever did.
40 Шуңа, улар униң алдиға келип, униң өзлири билән биллә турушини өтүнүшкили турди; шуниң билән у у йәрдә икки күн турди.
And when these Samaritans came to him, they requested him to tarry with them; and he remained with them two days.
41 Униң сөз-калами арқилиқ техиму көп адәм униңға етиқат қилди.
And many believed on him, because of his discourse.
42 Улар аялға: — Бизниң етиқат қилишимиз әнди сениң сөзлириң сәвәвидин әмәс, чүнки өзимиз уни аңлидуқ вә билдуқки, дунияниң Қутқузғучиси дәл шу кишидур! — дейишти.
And they said to the woman: Henceforth we believe in him, not on account of thy word; for we have heard him ourselves, and we know that he truly is the Messiah, the Life-Giver of the world.
43 Бу икки күндин кейин у шу йәрдин чиқип Галилийәгә қарап маңди
And after two days Jesus departed from there and went into Galilee.
44 (чүнки Әйса өзи: «Һеч бир пәйғәмбәрниң өз жутида иззити йоқтур» дәп гувалиқ бәргән еди).
For Jesus himself testified, that a prophet is not honored in his own city.
45 Шуниң билән у Галилийәгә кәлгинидә, Галилийәликләр униң [өтүп кетиш] һейтида Йерусалимда қилған әмәллириниң һәммисини көргәчкә, уни қарши елишти (чүнки уларму һейтқа чиққан еди).
And when he came to Galilee, the Galileans received him, having seen all the signs which he wrought in Jerusalem at the feast, for they too had gone to the feast.
46 Әнди Әйса бу қетим Галилийәдики Кана йезисиға йәнә барди (у дәл шу йәрдә суни шарапқа айландурған еди). [Шу күнләрдә], Кәпәрнаһум шәһиридә оғли кесәл болуп ятқан бир орда әмәлдари бар еди.
And Jesus came again to Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was at Capernaum a king's servant, whose son was sick.
47 У Әйсаниң Йәһудийәдин Галилийәгә кәлгәнлигини аңлап, униң алдиға барди вә: — [Өйүмгә] чүшүп, сәкратта ятқан оғлумни сақайтип бәргәйла! — дәп тохтимай илтиҗа қилди.
He heard that Jesus had come from Judaea to Galilee; and he went to him, and besought him that he would come down and heal his son; for he was near dying.
48 Шуниң билән, Әйса униңға: — Силәр [Галилийәликләр] мөҗизилик аламәтләр вә карамәтләрни көрмигичә, һеч етиқат қилмайсиләр! — деди.
Jesus said to him: Unless ye see signs and wonders, ye will not believe.
49 Орда әмәлдари Әйсаға: — Тәхсир, балам өлмәстә чүшкәйла! — деди.
The king's servant said to him: My lord, come down, before the child dieth.
50 Әйса униңға: — Барғин, оғлуң һаят қалди! — деди. Һелиқи адәм Әйсаниң ейтқан сөзигә ишинип, өйигә қарап маңди.
Jesus said to him: Go, thy son liveth. And the man believed the word which Jesus spake to him, and went away.
51 Йолда кетип барғинида, униң қуллири алдиға чиқип, балилири һаят, дәп уқтурди.
And as he was going down, his servants met him, and informed him and said to him: Thy son liveth.
52 Әмәлдар улардин оғлиниң қайси сааттин башлап яхшилинишқа йүзләнгәнлигини соривиди, улар: — Түнүгүн йәттинчи сааттә қизитмиси янди, — дейишти.
And he asked them, at what time he recovered. And they said to him: Yesterday, at the seventh hour the fever left him.
53 Балиниң атиси буниң дәл Әйсаниң өзигә: «Оғлуң һаят қалди!» дегән саат екәнлигини билип йәтти. Шуниң билән өзи пүткүл аилисидикиләр билән биллә етиқат қилишти.
And his father knew, that it was at the hour in which Jesus said to him, Thy son liveth. And he believed, and all his house.
54 Бу Әйсаниң Йәһудийәдин Галилийәгә кәлгәндин кейинки көрсәткән иккинчи мөҗизилик аламити еди.
This again was the second sign that Jesus wrought, when he came from Judaea to Galilee.
