< Юһанна 21 >

1 Бу ишлардин кейин, Әйса Тиберияс деңизиниң бойида мухлислириға йәнә бир қетим көрүнди. Униң бу қетимқи көрүнүши мундақ болди:
AFTER these things Jesus again shewed himself to the disciples at the sea of Tiberias; and he appeared in the following manner:
2 Симон Петрус, «кош гезәк» дәп аталған Томас, Галилийәдики Каналиқ Натанийәл, Зәбәдийниң оғуллири вә башқа икки мухлис биллә еди.
Simon Peter, and Thomas called Didymus, the twin, and Nathaniel who was of Cana of Galilee, and the sons of Zebedee, and two others of the disciples were together.
3 Симон Петрус: Мән белиқ тутқили баримән, — деди. Көпчилик: Бизму сән билән биллә баримиз, — дейишти. Улар ташқириға чиқип, кемигә олтарди, лекин шу бир кечә һеч нәрсә туталмиди.
Simon Peter said to them, I am going a-fishing. They say to him, We too will go with thee. They went out, and got on board the vessel immediately; and that night they caught nothing.
4 Таң атай дегинидә, Әйса қирғақта туратти, бирақ мухлислар униң Әйса екәнлигини билмиди.
But when the morning was now come, Jesus stood upon the beach: yet the disciples had not discovered that it was Jesus.
5 Шуңа Әйса: — Балилар, силәрдә йегидәк бир нәрсә йоққу? — дәп сориди. — Йоқ, — дәп җавап бәрди улар.
Then saith Jesus unto them, My youths, have ye any thing eatable? They answered him, No.
6 Әйса уларға — Торни кеминиң оң тәрипигә ташлаңлар, шундақ қилсаңлар тутисиләр, — деди. Шуниң билән улар торни [шу яққа] ташлап, шундақ көп белиқ туттики, һәтта торни тартип чиқиралмай қалди.
Then he said to them, Shoot the net on the right side of the vessel, and ye shall find fish. They shot it therefore, and now they were not able to drag it in from the quantity of fishes.
7 Әйса сөйгән мухлис Петрусқа: — Бу Рәбқу! — деди. Симон Петрус униң Әйса екәнлигини аңлап, тонини өзигә йөгәп (чүнки [белиниң асти] ялаңач еди) өзини деңизға ташлиди.
Then said that disciple whom Jesus loved to Peter, It is the Lord! Then Simon Peter, when he heard that it was the Lord, girt his coat round him, (for he was stripped, ) and threw himself into the sea.
8 Қирғақтин анчә жирақ әмәс болуп, тәхминән икки йүз гәз жирақлиқта болғачқа, қалған мухлислар белиқ билән толған торни тартип кичик кемиси билән қирғаққа кәлди.
And the other disciples came in the little vessel, (for they were not far from land, only about two hundred cubits, ) dragging the net with the fishes.
9 Улар қирғаққа чиққанда, шахардин йеқилған, үстидә белиқ қоюқлуқ гүлханни вә нанни көрди.
When therefore they were come to land, they saw a fire laid, and a fish upon it, and a loaf.
10 Әйса: — Әнди тутқан белиғиңлардин әкелиңлар, — деди.
Jesus saith to them, Bring some of the fish which ye have just caught.
11 Симон Петрус [кемигә] чиқип, торни қирғаққа тартип чиқарди. Тор чоң белиқлар билән толған болуп, җәмий бир йүз әллик үч белиқ бар еди. Белиқ шунчә көп болғини билән, тор житилмиған еди.
Simon Peter went aboard, and drew the net to land full of large fishes, to the number of a hundred and fifty-three: and though they were so many, yet was not the net rent.
12 Әйса: — Келиңлар, нашта қилиңлар, — деди. Мухлисларниң ичидин һеч ким униңдин: — Сән ким болисән? — дәп сорашқа петиналмиди. Чүнки улар униң Рәб екәнлигини билди.
Jesus saith to them, Come, dine. Now not one of the disciples dared inquire, Who art thou? conscious that it was the Lord.
13 Әйса нанни әкилип уларға бәрди һәм белиқларниму шундақ қилди.
Then Jesus cometh, and taketh the loaf, and distributed to them, and of the fish in like manner.
14 Мана бу Әйсаниң өлгәндин кейин тирилип, өзини мухлислириға үчинчи қетим аян қилиши еди.
Now this was the third time Jesus had shewed himself to the disciples, after he rose from the dead.
15 Улар нашта қилғандин кейин, Әйса Симон Петрустин: — Юнусниң оғли Симон, сән мени булардинму чоңқур сөйәмсән? — дәп сориди. — Шундақ Рәб, мениң сени сөйидиғанлиғимни сән билисән! — деди Петрус. Әйса униңға: Ундақта, қозилиримни отлитип бақ! — деди.
When therefore they had dined, Jesus saith to Simon Peter, Simon, son of Jonas, lovest thou me more than these? He saith to him, Yes, Lord! thou knowest that I love thee. He saith to him, Feed my lambs.
16 У иккинчи қетим йәнә униңдин: — Юнусниң оғли Симон, мени сөйәмсән? — дәп сориди. Петрус йәнә: — Шундақ, Рәб, мениң сени сөйидиғанлиғимни билисән, — деди. Әйса униңға: — Ундақта, қойлиримни бақ, — деди.
He saith to him again the second time, Simon, son of Jonas, lovest thou me? He saith to him, Yes, Lord! thou knowest that I love thee. Jesus saith unto him, Feed my sheep.
17 Үчинчи қетим униңдин йәнә: — Юнусниң оғли Симон, мени сөйәмсән? — дәп сориди. Петрус Әйсаниң үчинчи қетим өзидин: «Мени сөйәмсән?» дәп сориғанлиғиға көңли йерим болуп: — Рәб, сән һәммини билисән, сени сөйидиғанлиғимниму билисән, — деди. Әйса униңға: — Ундақта, қойлиримни отлат.
He saith to him the third time, Simon, son of Jonas, lovest thou me? Peter was grieved because he said unto him the third time, Lovest thou me? And he said to him, Lord, thou knowest all things, thou knowest that I love thee! Jesus saith to him, Feed my sheep.
18 Бәрһәқ, бәрһәқ, саңа шуни ейтип қояйки, яш вақтиңда белиңни өзүң бағлап, қәйәргә барай десәң шу йәргә маңаттиң; лекин яшанғанда, қоллириңни узитисән вә башқа бириси сени бағлап, сән халимайдиған йәргә елип кетиду, — деди.
Verily, verily, I say unto thee, When thou wast a younger man, thou didst gird up thyself, and go about whithersoever thy choice led thee: but when thou shalt grow old, another person extending thy hands, shall gird thee, and carry thee whither thou wouldest not.
19 Әйса бу сөзни Петрусниң қандақ өлүш арқилиқ Худаға шан-шәрәп кәлтүридиғанлиғини ениқ билдүрүш үчүн ейтти. Андин, униңға йәнә: — Маңа әгәшкүчи болғин, — деди.
This he told him, to intimate by what kind of death he should glorify God. And having thus spoken, he said to him, Follow me.
20 Петрус кәйнигә бурулуп, Әйса сөйидиған мухлисниң әгишип келиватқанлиғини көрди (бу мухлис кәчлик тамақта Әйсаниң қучиғиға йөлинип: «И Рәб, сени тутуп беридиған кимду?» дәп сориған мухлис еди).
Now Peter, turning about, saw the disciple whom Jesus loved following; who also at the supper reclined on his bosom, and said, Lord, which is the person who betrayeth thee?
21 Петрус уни көрүп, Әйсадин: — И Рәб, бу адәм кейин қандақ болар? — дәп сориди.
Peter looking at him, saith to Jesus, Lord, and what will become of this man?
22 Әйса униңға: — Әгәр мән қайта кәлгичә униң туруп қелишини халисамму, сениң буниң билән немә кариң?! Маңа әгәшкүчи болғин, — деди.
Jesus saith to him, If I will that he abide till I come, what is that to thee? follow thou me.
23 Буниң билән қериндашлар арисида «Һелиқи мухлис өлмәйду» дегән гәп тарқалди. Лекин Әйса Петрусқа: «У өлмәйду» демигән еди, бәлки пәқәт: «Әгәр мән қайта кәлгичә униң туруп қелишини халисамму, сениң буниң билән немә кариң?!» дегән еди.
Then this speech went forth among the disciples, as though this disciple was not to die: yet Jesus had not said to him, That he shall not die; but, If I will that he abide till I come, what is that to thee?
24 Бу ишларға гувалиқ бәргүчи һәмдә бу ишларни хатирилигүчи әнә шу мухлистур. Униң гувалиқиниң һәқиқәт екәнлигини билимиз.
This is the disciple who is testifing of these things, and hath written these things: and we know that his testimony is true.
25 Әйса булардин башқа нурғун ишларниму қилған еди; әгәр уларниң һәммиси бир-бирләп йезилған болса, мениңчә йезилған китаплар пүткүл аләмниң өзигә сиғмайтти!
And there are also many other things which Jesus did, the which, if every particular was written, I am of opinion that the world itself would not be capable of retaining the books which should be written. Amen.

< Юһанна 21 >