< Юһанна 2 >

1 Үчинчи күни, Галилийәдики Кана йезисида бир той болди. Әйсаниң аниси [Мәрйәм] у йәрдә еди
اَنَنْتَرَں تْرُتِییَدِوَسے گالِیلْ پْرَدیشِیے کانّانامْنِ نَگَرے وِواہَ آسِیتْ تَتْرَ چَ یِیشورْماتا تِشْٹھَتْ۔
2 һәм Әйса вә униң мухлислириму тойға тәклип қилинған еди.
تَسْمَے وِواہایَ یِیشُسْتَسْیَ شِشْیاشْچَ نِمَنْتْرِتا آسَنْ۔
3 Тойда шарап түгәп қалғанда, Әйсаниң аниси униңға: — Уларниң шараплири түгәп қапту, — деди.
تَدَنَنْتَرَں دْراکْشارَسَسْیَ نْیُونَتْوادْ یِیشورْماتا تَمَوَدَتْ ایتیشاں دْراکْشارَسو ناسْتِ۔
4 Әйса униңға: — Ханим, мениң сән билән немә карим? Мениң вақти-саитим техи кәлмиди, — деди.
تَدا سَ تامَووچَتْ ہے نارِ مَیا سَہَ تَوَ کِں کارْیَّں؟ مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نوپَتِشْٹھَتِ۔
5 Аниси чакарларға: — У силәргә немә қил десә, шуни қилиңлар, — деди.
تَتَسْتَسْیَ ماتا داسانَووچَدْ اَیَں یَدْ وَدَتِ تَدیوَ کُرُتَ۔
6 Әнди шу йәрдә Йәһудийларниң таһарәт адити бойичә ишлитилидиған, һәр биригә икки-үч туңдин су сиғидиған алтә таш күп қоюлған еди.
تَسْمِنْ سْتھانے یِہُودِییاناں شُچِتْوَکَرَنَوْیَوَہارانُساریناڈھَکَیکَجَلَدھَرانِ پاشانَمَیانِ شَڈْورِہَتْپاتْرانِآسَنْ۔
7 Әйса чакарларға: — Күпләргә су толдуруңлар, — деди. Улар күпләрни ағзиғичә толдурушти.
تَدا یِیشُسْتانْ سَرْوَّکَلَشانْ جَلَیح پُورَیِتُں تاناجْناپَیَتْ، تَتَسْتے سَرْوّانْ کُمْبھاناکَرْنَں جَلَیح پَرْیَّپُورَیَنْ۔
8 Андин у уларға йәнә: — Әнди буниңдин усуп той башқурғучиға бериңлар, — деди. Улар уни апирип бәрди.
اَتھَ تیبھْیَح کِنْچِدُتّارْیَّ بھوجْیادھِپاتیحسَمِیپَں نیتُں سَ تانادِشَتْ، تے تَدَنَیَنْ۔
9 Той башқурғучи шарапқа айландурулған судин тетип көргәндә (у униң қәйәрдин кәлтүрүлгәнлигини билмиди, амма буни су тошуған чакарлар биләтти) той башқурғучи тойи болуватқан жигитни чақирип,
اَپَرَنْچَ تَجَّلَں کَتھَں دْراکْشارَسوبھَوَتْ تَجَّلَواہَکاداسا جْناتُں شَکْتاح کِنْتُ تَدْبھوجْیادھِپو جْناتُں ناشَکْنوتْ تَدَوَلِہْیَ وَرَں سَںمْبودْیاوَدَتَ،
10 униңға: — Һәр бир [той қилғучи] яхши шарапни тойниң бешида қуйиду, андин меһманлар қанғичә ичкәндин кейин, начирини қуйиду. Әҗәба, сән яхши шарапни мошу чаққичә сақлапсән! — деди.
لوکاح پْرَتھَمَں اُتَّمَدْراکْشارَسَں دَدَتِ تَشُ یَتھیشْٹَں پِتَوَتْسُ تَسْما کِنْچِدَنُتَّمَنْچَ دَدَتِ کِنْتُ تْوَمِدانِیں یاوَتْ اُتَّمَدْراکْشارَسَں سْتھاپَیَسِ۔
11 Бу болса, Әйса көрсәткән мөҗизилик аламәтләрниң дәсләпкиси болуп, Галилийәниң Кана йезисида көрситилгән еди. Буниң билән у өзиниң шан-шәривини аян қилди, вә униң мухлислири униңға етиқат қилди.
اِتّھَں یِیشُرْگالِیلَپْرَدیشے آشْچَرْیَّکارْمَّ پْرارَمْبھَ نِجَمَہِمانَں پْراکاشَیَتْ تَتَح شِشْیاسْتَسْمِنْ وْیَشْوَسَنْ۔
12 Бу иштин кейин у, аниси, инилири вә мухлислири билән Кәпәрнаһум шәһиригә чүшүп, у йәрдә бир нәччә күн турди.
تَتَح پَرَمْ سَ نِجَماتْرُبھْراتْرُسْشِشْیَیح سارْدّھں کَپھَرْناہُومَمْ آگَمَتْ کِنْتُ تَتْرَ بَہُودِنانِ آتِشْٹھَتْ۔
13 Йәһудийларниң «өтүп кетиш һейти»ға йеқин қалғанда, Әйса Йерусалимға барди.
تَدَنَنْتَرَں یِہُودِیاناں نِسْتاروتْسَوے نِکَٹَماگَتے یِیشُ رْیِرُوشالَمْ نَگَرَمْ آگَچّھَتْ۔
14 У ибадәтхана [һойлилирида] кала, қой вә кәптәр-пахтәк сатқучиларни һәм у йәрдә олтарған пул тегишкүчиләрни көрди.
تَتو مَنْدِرَسْیَ مَدھْیے گومیشَپاراوَتَوِکْرَیِنو وانِجَکْشْچوپَوِشْٹانْ وِلوکْیَ
15 У танидин қамча ясап, уларниң һәммисини қой-калилири билән қошуп ибадәтханидин һайдап чиқарди. Пул тегишкүчиләрниң пуллирини чечип, ширәлирини өрүвәтти
رَجُّبھِح کَشاں نِرْمّایَ سَرْوَّگومیشادِبھِح سارْدّھَں تانْ مَنْدِرادْ دُورِیکرِتَوانْ۔
16 вә пахтәк-кәптәр сатқучиларға: — Бу нәрсиләрни бу йәрдин елип кетиш! Атамниң өйини сода-сетиқ өйи қилишивалма! — деди.
وَنِجاں مُدْرادِ وِکِیرْیَّ آسَنانِ نْیُوبْجِیکرِتْیَ پاراوَتَوِکْرَیِبھْیوکَتھَیَدْ اَسْماتْ سْتھاناتْ سَرْوانْییتانِ نَیَتَ، مَمَ پِتُگرِہَں وانِجْیَگرِہَں ما کارْشْٹَ۔
17 Буни көргән мухлислири [Зәбурда] мундақ пүтүлгинини есигә елишти: «Сениң [муқәддәс] өйүңгә болған отлуқ муһәббитим өзүмни чулғивалди!».
تَسْماتْ تَنْمَنْدِرارْتھَ اُدْیوگو یَسْتُ سَ گْرَسَتِیوَ مامْ۔ اِماں شاسْتْرِییَلِپِں شِشْیاحسَمَسْمَرَنْ۔
18 Шуниң билән Йәһудийлар у ишларға инкас билдүрүп униңдин: — Бундақ ишларни қилған екәнсән, қени, бизгә немә мөҗизилик аламәтни көрситип берисән?! — дәп сориди.
تَتَح پَرَمْ یِہُودِییَلوکا یِیشِمَوَدَنْ تَوَمِدرِشَکَرْمَّکَرَناتْ کِں چِہْنَمَسْمانْ دَرْشَیَسِ؟
19 Әйса уларға җавап берип: — Ушбу ибадәтханини чувувәтсәңлар, мән үч күн ичидә уни яңливаштин қуруп чиқимән, — деди.
تَتو یِیشُسْتانَووچَدْ یُشْمابھِرے تَسْمِنْ مَنْدِرے ناشِتے دِنَتْرَیَمَدھْیےہَں تَدْ اُتّھاپَیِشْیامِ۔
20 Шуниң билән бу Йәһудийлар йәнә униңға: — Бу ибадәтханини ясаватқили һазирғичә қириқ алтә жил болған турса, сән уни қандақсигә үч күндила қуруп чиқалайсән?! — деди.
تَدا یِہُودِیا وْیاہارْشُح، ایتَسْیَ مَنْدِرَسَ نِرْمّانینَ شَٹْچَتْوارِںشَدْ وَتْسَرا گَتاح، تْوَں کِں دِنَتْرَیَمَدھْیے تَدْ اُتّھاپَیِشْیَسِ؟
21 Һалбуки, униң «ибадәтхана» дегини униң өз тенини көрсәткән еди.
کِنْتُ سَ نِجَدیہَرُوپَمَنْدِرے کَتھامِماں کَتھِتَوانْ۔
22 Шуңа, у өлүмдин тирилгәндин кейин, мухлислири униң бу дегинини есигә алди вә шундақла муқәддәс язмилардики бу һәқтики бешарәткә һәмдә Әйсаниң ейтқан сөзигә ишәнди.
سَ یَدیتادرِشَں گَدِتَوانْ تَچّھِشْیاح شْمَشاناتْ تَدِییوتّھانے سَتِ سْمرِتْوا دھَرْمَّگْرَنْتھے یِیشُنوکْتَکَتھایاں چَ وْیَشْوَسِشُح۔
23 Өтүп кетиш һейтида, нурғун кишиләр униң Йерусалимда көрсәткән мөҗизилик аламәтләрни көргән болуп, униң намиға етиқат қилишти.
اَنَنْتَرَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَسَمَیے یِرُوشالَمْ نَگَرے تَتْکْرُتاشْچَرْیَّکَرْمّانِ وِلوکْیَ بَہُبھِسْتَسْیَ نامَنِ وِشْوَسِتَں۔
24 Лекин Әйса пүткүл инсанларниң [қәлбиниң] қандақ екәнлигини билгәчкә, өзини уларға тапшурмайтти.
کِنْتُ سَ تیشاں کَریشُ سْوَں نَ سَمَرْپَیَتْ، یَتَح سَ سَرْوّانَوَیتْ۔
25 Инсан тоғрилиқ һеч кимниң униңға гувалиқ беришиниң һаҗити йоқ еди; чүнки у инсанларниң қәлбидә немә бар екәнлигини өзи биләтти.
سَ مانَویشُ کَسْیَچِتْ پْرَمانَں ناپیکْشَتَ یَتو مَنُجاناں مَدھْیے یَدْیَدَسْتِ تَتَّتْ سوجاناتْ۔

< Юһанна 2 >