Юһанна 2
1 Үчинчи күни, Галилийәдики Кана йезисида бир той болди. Әйсаниң аниси [Мәрйәм] у йәрдә еди
Two days after this there was a wedding at Cana in Galilee, and Jesus’ mother was there.
2 һәм Әйса вә униң мухлислириму тойға тәклип қилинған еди.
Jesus himself, too, with his disciples, was invited to the wedding.
3 Тойда шарап түгәп қалғанда, Әйсаниң аниси униңға: — Уларниң шараплири түгәп қапту, — деди.
And, when the wine ran short, his mother said to him: “They have no wine left.”
4 Әйса униңға: — Ханим, мениң сән билән немә карим? Мениң вақти-саитим техи кәлмиди, — деди.
“What do you want with me?” answered Jesus. “My time has not come yet.”
5 Аниси чакарларға: — У силәргә немә қил десә, шуни қилиңлар, — деди.
His mother said to the servants: “Do whatever he tells you.”
6 Әнди шу йәрдә Йәһудийларниң таһарәт адити бойичә ишлитилидиған, һәр биригә икки-үч туңдин су сиғидиған алтә таш күп қоюлған еди.
There were standing there six stone water-jars, in accordance with the Jewish rule of ‘purification,’ each holding twenty or thirty gallons.
7 Әйса чакарларға: — Күпләргә су толдуруңлар, — деди. Улар күпләрни ағзиғичә толдурушти.
Jesus said to the servants: “Fill the water-jars with water.”
8 Андин у уларға йәнә: — Әнди буниңдин усуп той башқурғучиға бериңлар, — деди. Улар уни апирип бәрди.
And, when they had filled them to the brim, he added: “Now take some out, and carry it to the Master of the Feast.” The servants did so.
9 Той башқурғучи шарапқа айландурулған судин тетип көргәндә (у униң қәйәрдин кәлтүрүлгәнлигини билмиди, амма буни су тошуған чакарлар биләтти) той башқурғучи тойи болуватқан жигитни чақирип,
And, when the Master of the Feast had tasted the water which had now become wine, not knowing where it had come from — although the servants who had taken out the water knew —
10 униңға: — Һәр бир [той қилғучи] яхши шарапни тойниң бешида қуйиду, андин меһманлар қанғичә ичкәндин кейин, начирини қуйиду. Әҗәба, сән яхши шарапни мошу чаққичә сақлапсән! — деди.
He called the bridegroom and said to him: “Every one puts good wine on the table first, and inferior wine afterwards, when his guests have drunk freely; but you have kept back the good wine till now!”
11 Бу болса, Әйса көрсәткән мөҗизилик аламәтләрниң дәсләпкиси болуп, Галилийәниң Кана йезисида көрситилгән еди. Буниң билән у өзиниң шан-шәривини аян қилди, вә униң мухлислири униңға етиқат қилди.
This, the first sign of his mission, Jesus gave at Cana in Galilee, and by it revealed his glory; and his disciples believed in him.
12 Бу иштин кейин у, аниси, инилири вә мухлислири билән Кәпәрнаһум шәһиригә чүшүп, у йәрдә бир нәччә күн турди.
After this, Jesus went down to Capernaum — he, his mother, his brothers, and his disciples; but they stayed there only a few days.
13 Йәһудийларниң «өтүп кетиш һейти»ға йеқин қалғанда, Әйса Йерусалимға барди.
Then, as the Jewish Passover was near, Jesus went up to Jerusalem.
14 У ибадәтхана [һойлилирида] кала, қой вә кәптәр-пахтәк сатқучиларни һәм у йәрдә олтарған пул тегишкүчиләрни көрди.
In the Temple Courts he found people who were selling bullocks, sheep, and pigeons, and the money-changers at their counters.
15 У танидин қамча ясап, уларниң һәммисини қой-калилири билән қошуп ибадәтханидин һайдап чиқарди. Пул тегишкүчиләрниң пуллирини чечип, ширәлирини өрүвәтти
So he made a whip of cords, and drove them all out of the Temple Courts, and the sheep and bullocks as well; he scattered the money of the money-changers, and overturned their tables,
16 вә пахтәк-кәптәр сатқучиларға: — Бу нәрсиләрни бу йәрдин елип кетиш! Атамниң өйини сода-сетиқ өйи қилишивалма! — деди.
and said to the pigeon-dealers: “Take these things away. Do not turn my Father’s House into a market-house.”
17 Буни көргән мухлислири [Зәбурда] мундақ пүтүлгинини есигә елишти: «Сениң [муқәддәс] өйүңгә болған отлуқ муһәббитим өзүмни чулғивалди!».
His disciples remembered that Scripture said — ‘Zeal for thy House will consume me.’
18 Шуниң билән Йәһудийлар у ишларға инкас билдүрүп униңдин: — Бундақ ишларни қилған екәнсән, қени, бизгә немә мөҗизилик аламәтни көрситип берисән?! — дәп сориди.
Upon this the Jews asked Jesus: “What sign are you going to show us, since you act in this way?”
19 Әйса уларға җавап берип: — Ушбу ибадәтханини чувувәтсәңлар, мән үч күн ичидә уни яңливаштин қуруп чиқимән, — деди.
“Destroy this temple,” was his answer, “and I will raise it in three days.”
20 Шуниң билән бу Йәһудийлар йәнә униңға: — Бу ибадәтханини ясаватқили һазирғичә қириқ алтә жил болған турса, сән уни қандақсигә үч күндила қуруп чиқалайсән?! — деди.
“This Temple,” replied the Jews, “has been forty-six years in building, and are you going to ‘raise it in three days’?”
21 Һалбуки, униң «ибадәтхана» дегини униң өз тенини көрсәткән еди.
But Jesus was speaking of his body as a temple.
22 Шуңа, у өлүмдин тирилгәндин кейин, мухлислири униң бу дегинини есигә алди вә шундақла муқәддәс язмилардики бу һәқтики бешарәткә һәмдә Әйсаниң ейтқан сөзигә ишәнди.
Afterwards, when he had risen from the dead, his disciples remembered that he had said this; and they believed the passage of Scripture, and the words which Jesus had spoken.
23 Өтүп кетиш һейтида, нурғун кишиләр униң Йерусалимда көрсәткән мөҗизилик аламәтләрни көргән болуп, униң намиға етиқат қилишти.
While Jesus was in Jerusalem, during the Passover Festival, many came to trust in him, when they saw the signs of his mission that he was giving.
24 Лекин Әйса пүткүл инсанларниң [қәлбиниң] қандақ екәнлигини билгәчкә, өзини уларға тапшурмайтти.
But Jesus did not trust himself to them, since he could read every heart,
25 Инсан тоғрилиқ һеч кимниң униңға гувалиқ беришиниң һаҗити йоқ еди; чүнки у инсанларниң қәлбидә немә бар екәнлигини өзи биләтти.
and because he did not need that others should tell him what men were; for he could of himself read what was in men.
