Юһанна 19
1 Шуниң билән, Пилатус Әйсани елип берип қамчилатти.
Then Pilate, therefore, took Jesus and scourged him.
2 Ләшкәрләр тикәнлик шахларни өрүп, бир таҗ ясап, униң бешиға кийдүрүшти вә униңға [шаһанә] сөсүн рәңлик бир тон кийдүрүп,
And the soldiers plaited a crown of thorn-branches, and put it upon his head; and they put on him a purple robe,
3 униң алдиға келип: — Яшиғайла, и Йәһудийларниң «падишаси»! — дәп мәсқирә қилишип, униң йүзигә қайта-қайта качат салди.
and said: Hail, King of the Jews. And they struck him with their open hands.
4 Пилатус болса йәнә ордисидин чиқип, халайиққа: — Мана! Униңдин һеч қандақ җинайәт тапалмиғанлиғимни билишиңлар үчүн, уни силәрниң алдиңларға елип чиқтим, — деди.
Then Pilate came out again, and said to them: Behold, I bring him out to you, that you may know that I find no fault in him.
5 Буниң билән Әйса бешиға тикәнлик таҗ вә учисиға сөсүн тон кийгүзүлгән һалда ташқириға елип чиқилди. Пилатус уларға: — Қараңлар, у адәмгә! — деди.
Then Jesus came out, wearing the crown of thorn-branches, and the purple robe. And Pilate said to them: Be hold the man!
6 Баш каһинлар вә қаравуллар уни көрүп: — Уни крестләң, крестләң! — дәп вақирашти. Пилатус уларға: — Уни елип берип өзүңлар крестләңлар! Чүнки мән униңдин һеч қандақ җинайәт тапалмидим! — деди.
When the chief priests and their attendants saw him, they cried out, saying: Crucify him, crucify him. Pilate said to them: Do you take him and crucify him; for I find no fault in him.
7 Йәһудийлар униңға җававән: — Биздә шундақ бир қанун бар. Шу қанунимизға асасән у өлүмгә мәһкүм қилиниши керәк, чүнки у өзини Худаниң Оғли дәп ативалди.
The Jews answered: We have a law, and according to our law he ought to die, because he made himself the Son of God.
8 Пилатус бу сөзни аңлап техиму қорқуп,
Then, when Pilate heard this word, he was the more afraid;
9 йәнә ордисиға кирип, Әйсадин: — Сән зади қәйәрдин кәлгән? — дәп сориди. Лекин Әйса униңға җавап бәрмиди.
and he went into the governor’s palace again, and said to Jesus: Whence are you? But Jesus gave him no answer.
10 Шуңа Пилатус униңға: — Сән маңа гәп қилмамсән? Сени қоюп беришкә һоқуқум барлиғини, шундақла крестләшкиму һоқуқум барлиғини билмәмсән? — деди.
Then Pilate said to him: Do you not speak to me? Do you not know that I have authority to crucify you, and authority to release you?
11 Әйса җававән: — Саңа әрштин берилмигән болса, мениң үстүмдин һеч қандақ һоқуқуң болмиған болатти. Шуниң үчүн мени саңа тапшуруп бәргән адәмниң гунайи техиму еғирдур, — деди.
Jesus answered: You could have no authority over me, had it not been given you from above. Therefore, he that delivered me to you, has the greater sin.
12 Шу чағдин тартип, Пилатус уни қоюветишкә амал издәйтти. Лекин Йәһудийлар вақиришип: — Бу адәмни қоювәтсиңиз, сиз Қәйсәрниң дости болмиған болисиз! Өзини падиша дегән һәр бир киши Қәйсәргә қарши чиққан болиду! — дәп чуқан селишти.
After this Pilate sought to release him. But the Jews cried out, saying: If you release this man, you are not Cæsar’s friend. Every one that makes himself a king, speaks against Cæsar
13 Пилатус бу сөзләрни аңлап, Әйсани ташқириға чиқарди вә «таш тахтайлиқ һойла» дәп аталған, ибраний тилида «Габбата» дәп аталған йәрдә «сорақ тәхти»гә олтарди
Then Pilate, when he heard that word, led Jesus out, and sat on the judgment-seat, in a place called the Pavement, but in Hebrew, Gabbatha;
14 (у вақит өтүп кетиш һейтиниң тәйярлиқ күниниң алтинчи саити әтрапида еди). Пилатус Йәһудийларға: Мана бу силәрниң падишасиңлардур! — деди.
it was the preparation for the passover, and about the third hour; and he said to the Jews, Behold your king!
15 Лекин улар вақиришип: — Йоқитиң, йоқитиң, уни крестләң! — деди. Пилатус уларға: — Мени падишасиңларни крестлигин, дәмсиләр? — деди. Баш каһинлар җававән: — Қәйсәрдин башқа һеч қандақ падишасимиз йоқтур! — дәп [товлашти]. Буниң билән Пилатус уни крестләшкә уларға тапшуруп бәрди.
But they cried out: Away with him, away with him; crucify him! Pilate said to them: Shall I crucify your king? The chief priests answered: We have no king but Cæsar
16 [Ләшкәрләр] Әйсани елип маңди. У өз крестини йүдүп, «Баш сүйәк җайи» (ибраний тилида «Голгота») дегән йәргә барди.
Then he, therefore, delivered him to them to be crucified. And they took Jesus, and led him away.
And, bearing his cross, he went forth into a place called the Place of a Skull, which is called, in Hebrew, Golgotha,
18 Улар уни шу йәрдә йәнә икки киши билән тәң кресткә тартти; бу тәрипидә бириси, у тәрипидә бириси вә Әйса уларниң оттурисида кресткә тартилди.
where they crucified him, and with him two others, one on each side, and Jesus in the middle.
19 Пилатус тахтиға елан йезип кресткә бекитип қойди. Униңға: — «Насарәтлик Әйса — Йәһудийларниң падишаси» дәп йезилған еди.
And Pilate wrote a superscription, and put it on the cross; and the writing was, JESUS THE NAZARENE, THE KING OF THE JEWS.
20 Әйса крестлинидиған йәр шәһәргә йеқин болғачқа, нурғун Йәһудийлар тахтидики сөзләрни оқуди. Тахтидики сөзләр ибранийчә, латинчә вә грекчә йезиқта йезилған еди.
Therefore many of the Jews read this superscription, because the place where Jesus was crucified was near the city. And it was written in Hebrew and in Greek and in Latin.
21 Шуңа Йәһудийларниң баш каһинлири Пилатусқа: — «Йәһудийларниң падишаси» дәп язмаң, бәлки «У өзини мән Йәһудийларниң падишаси, дегән» дәп йезиң, — дейишти.
Then the chief priests of the Jews said to Pilate: Write not, The king of the Jews; but, that he said, I am the king of the Jews.
22 Бирақ Пилатус җававән: — Язидиғанни йезип болдум! — деди.
Pilate answered: What I have written, I have written.
23 Ләшкәрләр Әйсани крестлигәндин кейин, униң кийимлирини елип, төрткә бөлүп, һәр бир ләшкәр бир үлүштин елишти; улар һәм ичидики узун көйнәкниму елишти; лекин бу көйнәк тикилмигән, үстидин айиғиғичә бир пүтүн тоқулған еди.
Then the soldiers, when they had crucified Jesus, took his clothing, and made four parts, to each soldier a part; and they took his coat also. Now his coat was without seam, woven from the top throughout.
24 Шуниң үчүн ләшкәрләр бир-биригә: — Буни житмайли, бәлки чәк тартишайли, кимгә чиқса шу алсун, — дейишти. Бу ишлар муқәддәс язмилардики муну сөзләр әмәлгә ашурулуш үчүн йүз бәрди: — «Улар мениң кийимлиримни өз арисида үләшти, Мениң көйнигимгә еришиш үчүн чәк ташлашти». Дәрвәқә, ләшкәрләр шундақ қилишти.
Then they said, one to another, let us not rend it, but cast lots for it, whose it shall be. This was done that the scripture might be fulfilled, which says: They divided my clothing among them, and for my vesture they did cast lots. The soldiers, therefore, did these things.
25 Әйсаниң крестиниң йенида аниси, анисиниң сиңлиси, Клопасниң аяли Мәрйәм вә Магдаллиқ Мәрйәмләр туратти.
Now there stood by the cross of Jesus his mother, and his mother’s sister, Mary the wife of Cleopas, and Mary Magdalene.
26 Әйса аниси билән өзи сөйидиған мухлисиниң биргә турғанлиғини көрүп, анисиға: — И ханим, мана сениң оғлуң! — деди.
Then Jesus, seeing his mother and the disciple whom he loved standing by, said to his mother: Woman, behold your son.
27 Андин у бу мухлисқа: — Мана сениң анаң! — деди. Шундин етиварән, у мухлис уни өзиниң өйидә турғузди.
Then he said to the disciple: Behold your mother. And from that hour that disciple took her to his own home.
28 Андин Әйса һәммә ишларниң тамам болғинини билип (муқәддәс язмилардики бешарәт әмәлгә ашурулуш үчүн): — Уссап кәттим! — деди.
After this, Jesus knowing that all things were now accomplished, that the scripture might be fulfilled, said: I thirst.
29 У йәрдә сиркә шарап билән толдурулған бир коза бар еди. Улар бир парчә булутни сиркә шарапқа чилап, бир лепәкгүл ғолиға бағлап, Әйсаниң ағзиға тәңлиди.
Now a vessel full of vinegar had been set there; and they filled a sponge with vinegar, and put it upon a hyssop-stalk, and put it to his mouth.
30 Әйса сиркә шарапни ичкәндин кейин: — Тамам болди! — деди-дә, бешини төвән қилип, роһини тапшуруп бәрди.
Therefore, when Jesus had received the vinegar, he said: It is finished. And he bowed his head, and gave up his spirit.
31 У күни [өтүп кетиш һейтиниң] тәйярлиқ күни болғачқа, крестләнгәнләрниң җәсәтлирини шабат күнидә кресттә қалдурурмаслиқ үчүн (шабат күни «улуқ күн» һесапланғачқа) Йәһудийлар Пилатустин крестләнгәнләрниң путлирини чеқип андин җәсәтлирини кресттин тезрәк чүшүрүветишни тәләп қилди.
Then the Jews, as it was the preparation, that the bodies might not remain on the cross on the sabbath, for that sabbath-day was a great day, besought Pilate that their legs might be broken, and that they might be taken down.
32 Шуниң билән ләшкәрләр берип Әйса билән биллә крестләнгән биринчи андин иккинчи адәмниң путлирини чақти.
Then came the soldiers and broke the legs of the first, and of the other that was crucified with him.
33 Лекин Әйсаға кәлгәндә, униң аллиқачан өлгәнлигини көрди, шуниң билән униң путини чақмиди.
But when they came to Jesus, and saw that he was already dead, they did not break his legs:
34 Амма ләшкәрләрдин бири униң биқиниға нәйзини санҗивиди, шуан қан вә су еқип чиқти.
but one of the soldiers pierced his side with a spear; and immediately there came out blood and water.
35 Буни көргүчи силәрниң ишинишиңлар үчүн гувалиқ бериду; көргүчиниң гувалиғи һәқтур, у өзиниң ейтқанлирини һәқ дәп билиду.
And he that saw it has given testimony, and his testimony is true, and he knows that he speaks the truth, that you may believe;
36 Бу ишларниң һәммиси муқәддәс язмиларда: «Униң бир тал сүйигиму сундурулмайду» вә йәнә бир бешарәттә: «Улар өзлири санҗиған адәмгә қарайду» дәп алдин-ала ейтилғанларни әмәлгә ашуруш үчүн йүз бәрди.
for these things were done that the scripture might be fulfilled: A bone of him shall not be broken.
And again another scripture says: They shall look on him whom they pierced.
38 Бу ишлардин кейин, Ариматиялиқ Йүсүп Пилатустин Әйсаниң җәситини елип кетишни тәләп қилди (Йүсүп Әйсаниң мухлислиридин еди, лекин Йәһудийлардин қорққини үчүн буни мәхпий тутатти); Пилатус рухсәт бәрди, шуниң билән Йүсүп берип Әйсаниң җәситини елип кәтти.
And after this, Joseph of Arimathea, who was a disciple of Jesus, but secretly, for fear of the Jews, besought Pilate that he might take away the body of Jesus. And Pilate gave him permission. He then came and took away the body of Jesus.
39 Бурун бир кечиси Әйсаниң йениға кәлгән һелиқи Никодимму мурмәкки билән сәбрә арилаштурулған хушбуй дора-дәрмандин йүз җиңчә елип, [униң] [билән биллә] кәлди.
Then came Nicodemus also, (who, at the first, had come to Jesus by night, ) bringing a mixture of myrrh and aloes, about a hundred pounds.
40 Иккилән Әйсаниң җәситини Йәһудийларниң дәпнә қилиш адити бойичә дора-дәрманларни чечип, канап рәхтләр билән орап кепәнлиди.
Then they took the body of Jesus, and bound it in linen cloths, with the spices, according to the Jewish custom of burying.
41 Әйса крестләнгән йәрдә бир бағ болуп, бағниң ичидә техи һеч ким йәрләнмигән йеңи бир бош йәрлик бар еди.
Now, in the place where he was crucified, there was a garden, and in the garden a new tomb, in which no one had ever been laid.
42 Бу Йәһудийларниң һейтиниң тәйярлиқ күни болғачқа һәм бу йәрлик йеқин җайда болғанлиғи үчүн, улар Әйсани шу йәрликкә қойди.
There, then, on account of the preparation-day of the Jews, they laid Jesus, for the tomb was near.
