< Юһанна 14 >

1 Көңлүңларни паракәндә қилмаңлар! Худаға ишинисиләр, маңиму ишиниңлар.
ଆରି ଜିସୁ କଇଲା, “ତମେ କିଲ୍‌ବିଲ୍‌ ନ ଉଆ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା । ଆରି ମର୍‌ଟାନେ ମିସା ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା ।
2 Атамниң өйидә нурғун маканлар бар. Болмиған болса, буни силәргә ейтқан болаттим; чүнки мән һәр бириңларға орун тәйярлаш үчүн шу йәргә кетип баримән.
ମର୍‌ ବାବାର୍‌ ଗରେ ରଇବାକେ ବେସି ବାକ୍‌ରା ଆଚେ । ଆରି ତେଇ ମୁଇ ତମର୍‌ ପାଇ ଜାଗା ଟିକ୍‌ କର୍‌ବାର୍‌ ଗାଲିନି । ଜଦି ଏଟା ସତ୍‌ ନଇତା ଆଲେ, ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଏନ୍ତି ବଲି ନ କଇତି ।
3 Мән силәргә орун тәйярлиғили баридиған екәнмән, чоқум қайтип келип, силәрни өзүмгә алимән; шуниң билән, мән қәйәрдә болсам, силәрму шу йәрдә болисиләр.
ଆରି ମୁଇ ଜାଇ ତମର୍‌ ପାଇ ଜାଗା ଟିକ୍‌ କଲା ପଚେ, ଆରି ତରେକ୍‌ ବାଉଡି ଆସି ତମ୍‌କେ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଡାକିନେବି । ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ରଇବି, ସେ ଜାଗାଇ ତମେ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇସା ।
4 Силәр мениң қәйәргә кетидиғанлиғимни вә у йәргә баридиған йолни билисиләр.
ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ଗାଲିନି, ତମେ ସେ ଜାଗାଇ ଜିବା ବାଟ୍‌ ଜାନିଆଚାସ୍‌ ।”
5 Томас униңға: — И Рәб, сениң қәйәргә кетидиғанлиғиңни билмәймиз. Шундақ екән, йолни қандақ билимиз? — деди.
ତମା ଜିସୁକେ କଇଲା, “ଏ ମାପ୍‌ରୁ ତମେ କନ୍‌ ଜାଗାଇ ଗାଲୁସ୍‌ନି, ସେଟା ଆମେ ନାଜାନୁ, ଆରି ତେଇ ଜିବା ବାଟ୍‌ କେନ୍ତି ଜାନ୍‌ବୁ?”
6 Әйса униңға: — Йол, һәқиқәт вә һаятлиқ өзүмдурмән. Мениңсиз һеч ким Атиниң йениға баралмайду.
ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ସତ୍‌, ବାଟ୍‌ ଆରି ଜିବନ୍‌ । ମର୍‌ବାଟେ ନ ଗାଲେ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ଲଗେ କେ ମିସା ଜାଇନାପାରେ ।”
7 Әгәр мени тонуған болсаңлар, Атамниму тонуған болаттиңлар. Һазирдин башлап уни тонудуңлар һәм уни көрдүңлар, — деди.
ସେ କଇଲା, “ଜଦି ତମେ ମକେ ଜାନିରଇତାସ୍‌ ବଇଲେ, ମର୍‌ ବାବାକେ ମିସା ଜାନ୍‌ତାସ୍‌ । ଏବେ ମିସା ତମେ ତାକେ ଜାନ୍‌ଲାସ୍‌ନି ଆରି ଦେକ୍‌ଲାସ୍‌ନି ।”
8 — И Рәб, Атини бизгә көрситип қойсаңла, шу купайә, — деди Филип.
ପିଲିପ୍‌ ଜିସୁକେ କଇଲା, “ଏ ମାପ୍‌ରୁ ଆମ୍‌କେ ବାବାକେ ଦେକାଇ ଦେ, ସେତ୍‌କିସେ ଆମର୍‌ପାଇ ବେସି ।”
9 Әйса униңға мундақ деди: — «И Филип, силәр билән биргә болғинимға шунчә вақит болди, мени техичә тонумидиңму? Мени көргән киши Атини көргән болиду. Шундақ туруқлуқ, сән немишкә йәнә: «Бизгә Атини көрсәткәйсән» дәйсән?
ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ପିଲିପ୍‌ ଏତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ମୁଇ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲି, ତୁଇ ମକେ ଚିନି ନାପାର୍‌ଲୁସ୍‌ କି?” ଜେ ମକେ ଦେକ୍‌ଲା ଆଚେ ସେ ମର୍‌ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲା ଆଚେ । କେନ୍ତି ଆମ୍‌କେ ତର୍‌ ବାବାକେ ଦେକାଇ ଦେ ବଲି କଇଲୁସ୍‌ନି?
10 Мән Атида, Ата мәндә екәнлигигә ишәнмәмсән? Силәргә ейтқан сөзлиримни өзлүгүмдин ейтқиним йоқ; бәлки мәндә туруватқан Ата Өз әмәллирини қиливатиду.
୧୦ତୁଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କୁରୁସ୍‌ ନାଇ କି ପିଲିପ୍‌? ମୁଇ ବାବାର୍‌ ତେଇ ଆଚି ଆରି ବାବା ମର୍‌ଟାନେ ଆଚେ । ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଜନ୍‌ କାତା ସବୁ କଇଲିଆଚି, ସେ ସବୁ କାତା ମର୍‌ ନିଜର୍‌ତେଇଅନି କଇନାଇ । ମାତର୍‌ ବାବା ମର୍‌ତେଇ ରଇକରି ତାର୍‌ କାମ୍‌, ମର୍‌ଟାନେଅନି କଲାନି ।
11 Мениң Атида болғанлиғимға, Атиниң мәндә болғанлиғиға ишиниңлар. Яки һеч болмиғанда, мениң қилған әмәллиримдин маңа ишиниңлар.
୧୧ମୁଇ ବାବାର୍‌ତେଇ ଆଚି ଆରି ବାବା ମର୍‌ଟାନେ ଆଚେ ବଲି ମୁଇ କଇବା ଏ କାତା ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା । ନଇଲେ ମୁଇ କର୍‌ବା କାମ୍‌ ଦେକି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରା ।
12 Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, маңа ишәнгән киши мениң қиливатқан әмәллиримни қилалайду; вә булардинму техиму улуқ әмәлләрни қилиду, чүнки мән Атиниң йениға [қайтип] кетимән.
୧୨ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ଜେ ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ସି ସେ, ମୁଇ କର୍‌ବା ଏନ୍ତି କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ସି ଆରି ମର୍‌ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‌ ବଡ୍‌ ବଡ୍‌ କାମ୍‌ମନ୍‌ ମିସା କର୍‌ସି । କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାର୍‌ ଲଗେ ଗାଲିନି ।
13 Вә Атиниң Оғулда улуқлиниши үчүн, һәр немини мениң намим билән тилисәңлар, шуларни иҗабәт қилимән.
୧୩ତମେ ମର୍‌ ନାଉଁଦାରି ଜାଇଟା ମାଙ୍ଗ୍‌ସା ସେଟା ସବୁ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଦେବି । ଇତିଅନି ବାବାର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ମର୍‌ତେଇ ଜାନାପଡ୍‌ସି ।
14 Мениң намим билән һәр қандақ нәрсини тилисәңлар, мән силәргә шуни иҗабәт қилимән».
୧୪ତମେ ଜଦି କାଇ ବିସଇ ମିସା ମର୍‌ ନାଉଁଦାରି ମାଙ୍ଗ୍‌ସା ବଇଲେ ମୁଇ ସେଟା ଦେବି ।
15 — «Мени сөйсәңлар, әмирлиримгә әмәл қилисиләр.
୧୫ତମେ ଜଦି ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସା, ମର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମିସା ମାନ୍‌ସା ।
16 Мәнму Атидин тиләймән вә У силәргә башқа бир Ярдәмчи ата қилиду. У силәр билән әбәткичә биргә болиду. (aiōn g165)
୧୬ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାକେ ଗୁଆରି କର୍‌ବି । ଆରି ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସବୁବେଲା ରଇବା ପାଇ, ସେ ଗଟେକ୍‌ ସାଇଜକାରିଆକେ ପାଟାଇସି । (aiōn g165)
17 У болсиму Һәқиқәтниң Роһидур. Уни бу дуниядикиләр қобул қилалмайду, чүнки Уни нә көрмәйду, нә тонумайду. Бирақ силәр Уни тонуйсиләр, чүнки У силәр билән биллә туруватиду һәм силәрдә макан қилиду.
୧୭ସେ ଅଇଲାନି ସତ୍‌ ଆତ୍‌ମା, ଜେକି ସତ୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବିସଇ ଦେକାଇସି । ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ନ ନାମତ୍‌, କାଇକେ ବଇଲେ ତାକେ ଦେକତ୍‌ ନାଇ କି ଜାନତ୍‌ ନାଇ । ମାତର୍‌ ତମେ ତାକେ ଜାନି ଆଚାସ୍‌ । କାଇକେ ବଇଲେ ସେ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆଚେ ଆରି ତମର୍‌ ମନ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ରଇସି ।
18 Мән силәрни житим қалдурмаймән, йениңларға йәнә қайтип келимән.
୧୮ମୁଇ ଜେଡେବଲ୍‌ ଜିବି, ତମ୍‌କେ ଟୁରା ପିଲାମନର୍‌ ପାରା କରି ଚାଡି ନ ଜାଇ । ଆରିତରେକ୍‌ ତମର୍‌ ଲଗେ ବାଉଡି ଆଇବି ।
19 Азғина вақиттин кейин, бу дуния мени көрмәйду, лекин силәр көрүсиләр. Мән һаят болғанлиғим үчүн, силәрму һаят болисиләр.
୧୯ଚନେକ୍‌ ଗାଲେ ଦୁନିଆ ଆରି ମକେ ଦେକିନାପାରେ । ମାତର୍‌ ତମେ ଦେକ୍‌ସା, କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ସବୁବେଲେ ଜିବନ୍‌ ରଇବି, ଆରି ତମେ ମିସା ଜିବନ୍‌ ରଇସା ।
20 Шу күндә мениң Атамда болғанлиғим, силәрниң мәндә болғанлиғиңлар вә мәнму һәм силәрдә болғанлиғимни билисиләр.
୨୦ସେ ଦିନ୍‌ ଆଇଲେ ତମେ ଜାନ୍‌ସା, ମୁଇ ବାବାର୍‌ ଲଗେ, ତମେ ମର୍‌ ଲଗେ, ଆରି ମୁଇ ତମର୍‌ ଲଗେ ସବୁବେଲେ ରଇବି ।
21 Ким әмирлиримгә егә болуп уларни тутса, мени сөйгүчи шу болиду. Мени сөйгүчини Атамму сөйиду, мәнму уни сөйимән вә өзүмни униңға аян қилимән».
୨୧“ଜେ ମର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମାନ୍‌ସି, ସେ ଆକା ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି । ଜେ ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି, ମର୍‌ ବାବା ତାକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି । ମୁଇ ମିସା ତାକେ ଆଲାଦ୍‌ କରି ନିଜ୍‌କେ ତାର୍‌ଟାନେ ଦେକାଇଅଇବି ।”
22 Йәһуда (Йәһуда Ишқарийот әмәс) униңдин: — И Рәб, сән өзүңни бу дуниядикиләргә аян қилмай, бизгила аян қилишиң қандақ иш? — дәп сориди.
୨୨ତାର୍‌ ପଚେ ଜିଉଦା, ଇସ୍‌କାରିୟତ୍‌ ଜିଉଦା ନଏଁ, କଇଲା “ଏ ମାପ୍‌ରୁ ଏଟା କେନ୍ତି ଅଇସି? ତମେ ନିଜ୍‌କେ ଦୁନିଆଇ ଦେକାଇ ନ ଅଇ ଆମର୍‌ ଲଗେ କେନ୍ତି ଦେକାଇଅଇସା?”
23 Әйса униңға җававән мундақ деди: — «Бирким мени сөйсә, сөзүмни тутиду; Атамму уни сөйиду вә [Атам] билән иккимиз униң йениға берип, униң билән биллә макан қилимиз.
୨୩ଜିସୁ ତାକେ କ‍ଇଲା, “ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି ସେ ମୁଇ ସିକାଇବା ବାକିଅ ମାନ୍‍ସି । ସେନ୍ତି କଲେ ମର୍‌ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି । ବାବା ଆରି ମୁଇ ଆସି ସେ ଲକର୍‌ ଟାନେ ରଇବୁ ।
24 Мени сөймәйдиған киши сөзлиримни тутмайду; вә силәр аңлаватқан бу сөз болса мениң әмәс, бәлки мени әвәткән Атиниңкидур.
୨୪ଜେ ମକେ ଆଲାଦ୍‌ ନ କରେ, ସେ ମର୍‌ ବାକିଅ ନ ମାନେ । ଆରି ମୁଇ କଇବା ଏ କାତା ସବୁ ମର୍‌ତେଇ ଅନି ନଏଁ, ମାତର୍‌ ମକେ ପାଟାଇଲା ମର୍‌ ବାବାର୍‌ ତେଇଅନି କଇଲିନି ।”
25 Мән силәр билән биллә болуватқан чеғимда, буларни силәргә ейттим.
୨୫ମୁଇ ତମର୍‌ ଲଗେ ରଇକରିସେ ଏ ସବୁ କାତା କଇଲିନି ।
26 Лекин Ата мениң намим билән әвәтидиған Ярдәмчи, йәни Муқәддәс Роһ силәргә һәммини үгитиду һәм мениң силәргә ейтқан һәммә сөзлиримни есиңларға кәлтүриду.
୨୬ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜନ୍‌ ସାଇଜକାରିଆ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇସି, ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇ ସିକାଇଦେଇସି ଆରି ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ କାତା କଇଲିଆଚି ସେଟା ସବୁ ତମ୍‌କେ ଏତାଇ ଦେଇସି ।
27 Силәргә хатирҗәмлик қалдуримән, өз хатирҗәмлигимни силәргә беримән; мениң силәргә бәргиним бу дуниядикиләрниң бәргинидәк әмәстур. Көңлүңларни паракәндә қилмаңлар вә җүръәтсиз болмаңлар.
୨୭“ମୁଇ ତମ୍‍କେ ସାନ୍ତି ଦେଇକରି ଗାଲିନି । ମର୍‌ ନିଜର୍‌ ସାନ୍ତି ତମ୍‌କେ ଦାନ୍‌ ଦେଇକରି ଗାଲିନି । ଏଟା ଦୁନିଆ ଦାନ୍‌ ଦେଲାପାରା ସାନ୍ତି ନଏଁ । ସେଟାର୍‌ ପାଇ ଚିନ୍ତା କରା ନାଇ କି କିଲ୍‌ବିଲ୍‌ ଅଇ ଡରା ନାଇ ।
28 Силәр мениң: «Мән [силәрдин] айрилип кетимән, кейин йениңларға йәнә қайтип келимән» дегинимни аңлидиңлар. Мени сөйгән болсаңлар, Атиниң йениға кетидиғанлиғим үчүн хурсән болаттиңлар. Чүнки Ата мәндин улуқдур.
୨୮ମୁଇ ଜାଇଟା କଇରଇଲି, ସେଟା ସୁନିଆଚାସ୍‌ । ମୁଇ ଗାଲିନି ମାତର୍‌ ଆରି ତରେକ୍‌ ବାଉଡି ଆଇବି । ମକେ ଜଦି ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ତାସ୍‌ ବଇଲେ, ମୁଇ ବାବାର୍‌ ଲଗେ ଗାଲିନି ବଲି ସୁନି ସାର୍‌ଦା ଅଇତାସ୍‌, କାଇକେ ବଇଲେ ମର୍‌ ବାବା ମର୍‌ତେଇଅନି ବଡ୍‌ ।
29 Силәрниң бу ишлар йүз бәргинидә ишинишиңлар үчүн бу [ишлар] йүз бериштин авал силәргә ейттим.
୨୯ଜାଇଟା ସବୁ ଗଟ୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ ସେଟା ସବୁ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଆଗ୍‌ତୁ ଜାନାଇଦେଲି । ଜେନ୍ତିକି ସେଟା ସବୁ ଗଟ୍‌ଲେ, ତମେ ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ସା ।
30 Мундин кейин силәр билән көп сөзләшмәймән; чүнки бу дунияниң һөкүмдари келиш алдида туриду вә мәндин киргидәк һеч йочуқ тапалмайду.
୩୦ମୁଇ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ଅଦିକ୍‌ ପର୍‌ କାତାବାର୍‌ତା କରି ନାପାରି । କାଇକେ ବଇଲେ, ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଆଇଲାନି । ଆରି ମର୍‌ଟାନେ ତାର୍‌ କାଇ ଅଦିକାର୍‌ ନାଇ ।
31 Лекин бу дунияниң адәмлириниң мениң Атини сөйидиғанлиғимни билиши үчүн Ата маңа немә әмир қилған болса, мән дәл шуни әмәлгә ашуримән. Туруңлар, бу җайдин кетәйли».
୩୧ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାକେ ଆଲାଦ୍‌ କଲିନି ଆରି ବାବାର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ଇସାବେ କାମ୍‌ କଲିନି, ଏଟା ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜାନତ୍‌ ବଲି ଏନ୍ତି ଗଟ୍‍ନା ଅଇଲାନି । ଜୁ, ଆମେ ଏ ଜାଗାଇଅନି ବାରଇ ଉଟି ଜୁ ।”

< Юһанна 14 >