< Юһанна 13 >

1 Өтүп кетиш һейтидин илгири, Әйса бу дуниядин айрилип, Атиниң йениға баридиған вақит-саатниң йетип кәлгәнлигини билди вә шуниң үчүн бу дуниядики өз адәмлиригә көрситип кәлгән меһир-муһәббитини ахирғичә толуқ көрситип турди.
نِسْتاروتْسَوَسْیَ کِنْچِتْکالاتْ پُورْوَّں پرِتھِوْیاح پِتُح سَمِیپَگَمَنَسْیَ سَمَیَح سَنِّکَرْشوبھُودْ اِتِ جْناتْوا یِیشُراپْرَتھَمادْ ییشُ جَگَتْپْرَواسِشْواتْمِییَلوکیشَ پْریمَ کَروتِ سْمَ تیشُ شیشَں یاوَتْ پْریمَ کرِتَوانْ۔
2 Әнди кәчлик тамақ йейиливатқан еди; Иблис аллибурун Симонниң оғли Йәһуда Ишқарийотниң көңлигә Әйсаға сатқунлуқ қилиш вәсвәсисини салған еди.
پِتا تَسْیَ ہَسْتے سَرْوَّں سَمَرْپِتَوانْ سْوَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپادْ آگَچّھَدْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپَں یاسْیَتِ چَ، سَرْوّانْییتانِ جْناتْوا رَجَنْیاں بھوجَنے سَمْپُورْنے سَتِ،
3 Әйса Атиниң һәр ишни униң қолиға тапшурғинини, вә өзиниң Худаниң йенидин келип, Худаниң йениға қайтидиғанлиғини билгәчкә,
یَدا شَیتانْ تَں پَرَہَسْتیشُ سَمَرْپَیِتُں شِمونَح پُتْرَسْیَ اِیشْکارِیوتِیَسْیَ یِہُودا اَنْتَحکَرَنے کُپْرَورِتِّں سَمارْپَیَتْ،
4 дәстихандин туруп, тон-көйнигини йешип, бир лөңгә билән белини бағлиди.
تَدا یِیشُ رْبھوجَناسَنادْ اُتّھایَ گاتْرَوَسْتْرَں موچَیِتْوا گاتْرَمارْجَنَوَسْتْرَں گرِہِیتْوا تینَ سْوَکَٹِمْ اَبَدھْناتْ،
5 Андин җавурға су қуюп, мухлисларниң путлирини жуюшқа вә белигә бағлиған лөңгә билән сүртүп қурутушқа башлиди.
پَشْچادْ ایکَپاتْرے جَلَمْ اَبھِشِچْیَ شِشْیاناں پادانْ پْرَکْشالْیَ تینَ کَٹِبَدّھَگاتْرَمارْجَنَواسَسا مارْشْٹُں پْرارَبھَتَ۔
6 Нөвәт Симон Петрусқа кәлгәндә, Петрус униңға: — И Рәб, путумни сән жуйсаң қандақ болғини?! — деди.
تَتَح شِمونْپِتَرَسْیَ سَمِیپَماگَتے سَ اُکْتَوانْ ہے پْرَبھو بھَوانْ کِں مَمَ پادَو پْرَکْشالَیِشْیَتِ؟
7 Әйса униңға: — Немә қиливатқинимни һазир билмәйсән, лекин кейин билисән, — деди.
یِیشُرُدِتَوانْ اَہَں یَتْ کَرومِ تَتْ سَمْپْرَتِ نَ جاناسِ کِنْتُ پَشْچاجْ جْناسْیَسِ۔
8 Петрус: — Сән мениң путумни жуйсаң һәргиз болмайду! — деди. Әйса униңға җававән: — Сени юмисам, мениң билән тәң несивәң болмайду, — деди. (aiōn g165)
تَتَح پِتَرَح کَتھِتَوانْ بھَوانْ کَداپِ مَمَ پادَو نَ پْرَکْشالَیِشْیَتِ۔ یِیشُرَکَتھَیَدْ یَدِ تْواں نَ پْرَکْشالَیے تَرْہِ مَیِ تَوَ کوپْیَںشو ناسْتِ۔ (aiōn g165)
9 Симон Петрус: — И Рәб, ундақта пәқәт путлиримнила әмәс, қоллиримниму, бешимниму жуйғайсән! — деди.
تَدا شِمونْپِتَرَح کَتھِتَوانْ ہے پْرَبھو تَرْہِ کیوَلَپادَو نَ، مَمَ ہَسْتَو شِرَشْچَ پْرَکْشالَیَتُ۔
10 Әйса униңға: — Бәдини жуюлуп, тамамән пакиз болған адәм пәқәт путлирини юсила қайта жуюнушиниң һаҗити болмайду. Силәр пакиз, лекин һәммиңлар әмәс, — деди
تَتو یِیشُرَوَدَدْ یو جَنو دھَوتَسْتَسْیَ سَرْوّانْگَپَرِشْکرِتَتْواتْ پادَو وِنانْیانْگَسْیَ پْرَکْشالَناپیکْشا ناسْتِ۔ یُویَں پَرِشْکرِتا اِتِ سَتْیَں کِنْتُ نَ سَرْوّے،
11 (чүнки у өзини кимниң тутуп беридиғанлиғини биләтти; шуниң үчүн у «Һәммиңларла пакиз әмәс» дегән еди).
یَتو یو جَنَسْتَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ تَں سَ جْناتَوانَ؛ اَتَایوَ یُویَں سَرْوّے نَ پَرِشْکرِتا اِماں کَتھاں کَتھِتَوانْ۔
12 Шуниң билән у уларниң путлирини жуюп болғандин кейин, тон-көйнигини кийип, йәнә дәстиханға олтирип уларға мундақ деди: — Силәргә немә қилғинимни уқтуңларму?
اِتّھَں یِیشُسْتیشاں پادانْ پْرَکْشالْیَ وَسْتْرَں پَرِدھایاسَنے سَمُپَوِشْیَ کَتھِتَوانْ اَہَں یُشْمانْ پْرَتِ کِں کَرْمّاکارْشَں جانِیتھَ؟
13 Силәр мени «Устаз» вә «Рәб» дәйсиләр вә раст ейтисиләр, мән шундақтурмән.
یُویَں ماں گُرُں پْرَبھُنْچَ وَدَتھَ تَتْ سَتْیَمیوَ وَدَتھَ یَتوہَں سَایوَ بھَوامِ۔
14 Әгәр мән Рәб вә устазиңлар туруқлуқ, путлириңларни жуйған екәнмән, силәрму бир-бириңларниң путлирини жуюшуңлар керәк.
یَدْیَہَں پْرَبھُ رْگُرُشْچَ سَنْ یُشْماکَں پادانْ پْرَکْشالِتَوانْ تَرْہِ یُشْماکَمَپِ پَرَسْپَرَں پادَپْرَکْشالَنَمْ اُچِتَمْ۔
15 Мән силәргә қилғандәк силәрниңму һәм шундақ қилишиңлар үчүн бу үлгини қалдурдум.
اَہَں یُشْمانْ پْرَتِ یَتھا وْیَواہَرَں یُشْمانْ تَتھا وْیَوَہَرْتُّمْ ایکَں پَنْتھانَں دَرْشِتَوانْ۔
16 Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қул ғоҗайинидин үстүн турмайду, әлчиму өзини әвәткүчидин үстүн турмайду.
اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، پْرَبھو رْداسو نَ مَہانْ پْریرَکاچَّ پْریرِتو نَ مَہانْ۔
17 Бу ишларни билгән екәнсиләр, шундақ қилсаңлар бәхитликсиләр!
اِماں کَتھاں وِدِتْوا یَدِ تَدَنُسارَتَح کَرْمّانِ کُرُتھَ تَرْہِ یُویَں دھَنْیا بھَوِشْیَتھَ۔
18 Мән буларни һәммиңларға қаритип ейтмидим. Мән таллиғанлиримни билимән, лекин [муқәддәс язмиларда] алдин пүтүлгән: «Мән билән һәмдәстихан болуп ненимни йегәнму маңа пут атти!» дегән бу сөз әмәлгә ашурулмай қалмайду.
سَرْوّیشُ یُشْماسُ کَتھامِماں کَتھَیامِ اِتِ نَ، یے مَمَ مَنونِیتاسْتانَہَں جانامِ، کِنْتُ مَمَ بھَکْشْیانِ یو بھُنْکْتے مَتْپْرانَپْراتِکُولْیَتَح۔ اُتّھاپَیَتِ پادَسْیَ مُولَں سَ ایشَ مانَوَح۔ یَدیتَدْ دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ وَچَنَں تَدَنُساریناوَشْیَں گھَٹِشْیَتے۔
19 Мән бу иш йүз бериштин авал уни силәргә ейтип қояйки, у ишлар йүз бәргәндә мениң «Бар Болғучи» екәнлигимгә ишинисиләр.
اَہَں سَ جَنَ اِتْیَتْرَ یَتھا یُشْماکَں وِشْواسو جایَتے تَدَرْتھَں ایتادرِشَگھَٹَناتْ پُورْوَّمْ اَہَمِدانِیں یُشْمَبھْیَمَکَتھَیَمْ۔
20 Бәрһәқ, бәрһәқ, силәргә шуни ейтип қояйки, кимки мән әвәткән һәр қандақ бирисини қобул қилған болса, мени қобул қилған болиду; вә мени қобул қилғучилар мени Әвәткүчини қобул қилған болиду.
اَہَں یُشْمانَتِیوَ یَتھارْتھَں وَدامِ، مَیا پْریرِتَں جَنَں یو گرِہْلاتِ سَ مامیوَ گرِہْلاتِ یَشْچَ ماں گرِہْلاتِ سَ مَتْپْریرَکَں گرِہْلاتِ۔
21 Әйса бу сөзләрни ейтқандин кейин, роһта қаттиқ пиған чекип, мундақ гувалиқ бәрди: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, араңларда бирәйлән маңа сатқунлуқ қилиду!
ایتاں کَتھاں کَتھَیِتْوا یِیشُ رْدُحکھِی سَنْ پْرَمانَں دَتّوا کَتھِتَوانْ اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ یُشْماکَمْ ایکو جَنو ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔
22 Мухлислар кимни дәватқанлиғини биләлмәй, бир-биригә қарашти.
تَتَح سَ کَمُدِّشْیَ کَتھامیتاں کَتھِتَوانْ اِتْیَتْرَ سَنْدِگْدھاح شِشْیاح پَرَسْپَرَں مُکھَمالوکَیِتُں پْرارَبھَنْتَ۔
23 Әнди дәстиханда мухлислиридин бири Әйсаниң мәйдисигә йөлинип ятқан еди; у болса «Әйса сөйидиған мухлис» еди.
تَسْمِنْ سَمَیے یِیشُ رْیَسْمِنْ اَپْرِییَتَ سَ شِشْیَسْتَسْیَ وَکْشَحسْتھَلَمْ اَوالَمْبَتَ۔
24 Симон Петрус униңдин [Әйсаниң] кимни дәватқинини сорап беқишини ишарәт қилди.
شِمونْپِتَرَسْتَں سَنْکیتیناوَدَتْ، اَیَں کَمُدِّشْیَ کَتھامیتامْ کَتھَیَتِیتِ پرِچّھَ۔
25 Шуниң билән у Әйсаниң мәйдисигә йөлинип туруп униңдин: — И Рәб, у кимдур? — дәп сориди.
تَدا سَ یِیشو رْوَکْشَحسْتھَلَمْ اَوَلَمْبْیَ پرِشْٹھَوانْ، ہے پْرَبھو سَ جَنَح کَح؟
26 Әйса җавап берип: — Бу бир чишләм нанни ашқа төгүрүп кимгә сунсам, шудур, — деди. Шуниң билән у бир чишләм нанни [ашқа] төгүрүп, Симонниң оғли Йәһуда Ишқарийотқа сунди.
تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ ایکَکھَنْڈَں پُوپَں مَجَّیِتْوا یَسْمَے داسْیامِ سَایوَ سَح؛ پَشْچاتْ پُوپَکھَنْڈَمیکَں مَجَّیِتْوا شِمونَح پُتْرایَ اِیشْکَرِیوتِییایَ یِہُودَے دَتَّوانْ۔
27 Йәһуда нанни еливиди, Шәйтан униң ичигә кирди. — Қилидиғиниңни чапсан қил, — деди Әйса униңға.
تَسْمِنْ دَتّے سَتِ شَیتانْ تَماشْرَیَتْ؛ تَدا یِیشُسْتَمْ اَوَدَتْ تْوَں یَتْ کَرِشْیَسِ تَتْ کْشِپْرَں کُرُ۔
28 (Әнди дәстиханда олтарғанларниң һеч қайсиси униң [Йәһудаға] бу сөзләрни немә үчүн дегинини билмиди.
کِنْتُ سَ ییناشَیینَ تاں کَتھامَکَتھایَتْ تَمْ اُپَوِشْٹَلوکاناں کوپِ نابُدھْیَتَ؛
29 Йәһуда уларниң ортақ һәмянини тутқини үчүн, бәзиләр Әйса униңға: «Бизгә керәклик һейтлиқ нәрсиләрни елип кәл» яки «Кәмбәғәлләргә бирәр нәрсә бәр» дәватса керәк, дәп ойлашти).
کِنْتُ یِہُوداح سَمِیپے مُدْراسَمْپُٹَکَسْتھِتیح کیچِدْ اِتّھَمْ اَبُدھْیَنْتَ پارْوَّناسادَنارْتھَں کِمَپِ دْرَوْیَں کْریتُں وا دَرِدْریبھْیَح کِنْچِدْ وِتَرِتُں کَتھِتَوانْ۔
30 Йәһуда бу бир чишләм нанни елипла ташқириға чиқип кәтти (бу чағ кечә еди).
تَدا پُوپَکھَنْڈَگْرَہَناتْ پَرَں سَ تُورْنَں بَہِرَگَچّھَتْ؛ راتْرِشْچَ سَمُپَسْیِتا۔
31 Йәһуда ташқириға чиқип кәткәндин кейин, Әйса мундақ деди: — Әнди Инсаноғли улуқлинидиған вақит-саат йетип кәлди вә Худа у арқилиқ улуқлиниду.
یِہُودے بَہِرْگَتے یِیشُرَکَتھَیَدْ اِدانِیں مانَوَسُتَسْیَ مَہِما پْرَکاشَتے تینیشْوَرَسْیاپِ مَہِما پْرَکاشَتے۔
32 Вә әгәр Худа униңда улуқланса, Худаму Өзидә уни улуқлайду, шундақла дәрһал уни улуқлайду.
یَدِ تینیشْوَرَسْیَ مَہِما پْرَکاشَتے تَرْہِیشْوَروپِ سْوینَ تَسْیَ مَہِمانَں پْرَکاشَیِشْیَتِ تُورْنَمیوَ پْرَکاشَیِشْیَتِ۔
33 Балилирим, силәр билән биллә болидиған йәнә азғина вақтим қалди. Силәр мени издәйсиләр, лекин мениң Йәһудийларға: «Мән баридиған йәргә силәр баралмайсиләр» дәп ейтқинимдәк, буни силәргиму ейтимән.
ہے وَتْسا اَہَں یُشْمابھِح سارْدّھَں کِنْچِتْکالَماتْرَمْ آسے، تَتَح پَرَں ماں مرِگَیِشْیَدھْوے کِنْتْوَہَں یَتْسْتھانَں یامِ تَتْسْتھانَں یُویَں گَنْتُں نَ شَکْشْیَتھَ، یامِماں کَتھاں یِہُودِیییبھْیَح کَتھِتَوانْ تَتھادھُنا یُشْمَبھْیَمَپِ کَتھَیامِ۔
34 Силәргә йеңи бир әмир тапшуримәнки, «бир-бириңларни сөйүңлар». Силәрни сөйгинимдәк, силәрму бир-бириңларни сөйүңлар.
یُویَں پَرَسْپَرَں پْرِییَدھْوَمْ اَہَں یُشْماسُ یَتھا پْرِییے یُویَمَپِ پَرَسْپَرَمْ تَتھَیوَ پْرِییَدھْوَں، یُشْمانْ اِماں نَوِینامْ آجْنامْ آدِشامِ۔
35 Араңларда бир-бириңларға меһир-муһәббитиңлар болса, һәммә адәм силәрниң мениң мухлислирим екәнлигиңларни билиду.
تینَیوَ یَدِ پَرَسْپَرَں پْرِییَدھْوے تَرْہِ لَکْشَنینانینَ یُویَں مَمَ شِشْیا اِتِ سَرْوّے جْناتُں شَکْشْیَنْتِ۔
36 Симон Петрус униңдин: — И Рәб, қәйәргә барисән? — дәп сориди. Әйса җававән: — Мән кетидиған йәргә һазирчә әгишип баралмайсән, лекин кейин маңа әгишип барисән, — деди.
شِمونَپِتَرَح پرِشْٹھَوانْ ہے پْرَبھو بھَوانْ کُتْرَ یاسْیَتِ؟ تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، اَہَں یَتْسْتھانَں یامِ تَتْسْتھانَں سامْپْرَتَں مَمَ پَشْچادْ گَنْتُں نَ شَکْنوشِ کِنْتُ پَشْچادْ گَمِشْیَسِ۔
37 Петрус униңға: — И Рәб, немә үчүн һазир сениң кәйниңдин әгишип баралмаймән? Сән үчүн җенимни пида қилай! — деди.
تَدا پِتَرَح پْرَتْیُدِتَوانْ، ہے پْرَبھو سامْپْرَتَں کُتو ہیتوسْتَوَ پَشْچادْ گَنْتُں نَ شَکْنومِ؟ تْوَدَرْتھَں پْرانانْ داتُں شَکْنومِ۔
38 Әйса җававән мундақ деди: — Мән үчүн растинла җениңни пида қиламсән? Бәрһәқ, бәрһәқ, саңа ейтип қояйки, ғораз чиллиғичә, сән мәндин үч қетим танисән!
تَتو یِیشُح پْرَتْیُکْتَوانْ مَنِّمِتَّں کِں پْرانانْ داتُں شَکْنوشِ؟ تْوامَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، کُکُّٹَرَوَناتْ پُورْوَّں تْوَں تْرِ رْمامْ اَپَہْنوشْیَسے۔

< Юһанна 13 >