Юһанна 11
1 Лазарус дегән бир адәм кесәл болуп қалған еди. У Мәрйәм вә һәдиси Марта турған, Бәйт-Ания дегән кәнттә туратти
୧ବେଥ୍ନିଆରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ଲାଜାର୍ ନୁତୁମ୍ ହଡ଼ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନ୍ ତାଇକେନାଏ । ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମିଶି ମାର୍ଥା ବାରାନ୍କିନ୍ ଏନ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନ୍ ତାଇନାକିନ୍ ।
2 (бу Мәрйәм болса, Рәбгә хушбуй майни сүркигән, путлирини өз чачлири билән ертип қурутқан һелиқи Мәрйәм еди; кесәл болуп ятқан Лазарус униң иниси еди).
୨ଅକନ୍ କୁଡ଼ିଚି ପ୍ରାଭୁଆଃ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଆୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ, ଇନିଃ ଏନ୍ ମାରିୟାମ୍ ତାନିଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତାନାଏ ତାଇକେନାଏ ।
3 Лазарусниң һәдилири Әйсаға хәвәрчи әвәтип: «И Рәб, мана сән сөйгән [достуң] кесәл болуп қалди» дәп йәткүзди.
୩ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ମିଶିକିନ୍ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜିକୁଲ୍କେଦାଃକିନ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ନିଃ ଉରିୟୁତାନାଏ ।”
4 Лекин Әйса буни аңлап: — Бу кесәлдин өлүп кәтмәйду, бәлки бу арқилиқ Худаниң Оғли улуқлинип, Худаниң шан-шәриви аян қилиниду — деди.
୪ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ନେ ଦୁକୁ ଲାଜାର୍ଆଃ ଗନଏଃ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାଇନାନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଏନାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାଇନାନ୍ନଃକାଏ ମେନ୍ତେ ଏନା ହବାକାନା ।”
5 Әйса Марта, сиңлиси вә Лазарусни толиму сөйәтти.
୫ୟୀଶୁଦ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଆଡଃ ଲାଜାର୍କେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
6 Шуңа у Лазарусниң кесәл екәнлигини аңлиған болсиму, өзи туруватқан җайда йәнә икки күн турди.
୬ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନାଏ ତାଇକେନା ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ ରେହଁ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେ ଆଡଃ ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
7 Андин кейин у мухлислириға: — Йәһудийәгә қайта барайли! — деди.
୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଯିହୁଦା ନାଗାର୍ତେବୁ ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଃ ।”
8 Мухлислири униңға: — Устаз, йеқиндила [у йәрдики] Йәһудийлар сени чалма-кесәк қилмақчи болған турса, йәнә у йәргә қайта барамсән? — дейишти.
୮ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଚିମିନ୍ ମାହାଁ ସିଦାରେ ଆମ୍କେ ଯିହୁଦୀକ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିନାଙ୍ଗ୍କ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା, ହଲେହଁ ଆମ୍କେ ଏନ୍ତାଃତେ ଆଡଃଗି ସେନଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ମେଁ ତାନା?”
9 Әйса мундақ деди: — Күндүздә он икки саат бар әмәсму? Күндүзи йол маңған киши путлашмас, чүнки у бу дунияниң йоруғини көриду.
୯ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ବାରା ଘାଣ୍ଟା ବାନଆଃଚି? ଜେତାଏ ସିଙ୍ଗିମାସ୍କାଲ୍ରେ ସେସେନ୍ରେଦ କାଏ ତହଦଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ମାସ୍କାଲ୍କେ ନେଲାଏଃ ।
10 Лекин кечиси йол маңған киши путлишар, чүнки униңда йоруқлуқ йоқтур.
୧୦ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ନିଦାରେ ସେସେନ୍ରେଦ ଇନିଃ ତହଦଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ବାନଆଃ ।”
11 Бу сөзләрни ейтқандин кейин, у: — Достимиз Лазарус ухлап қалди; мән уни уйқисидин ойғатқили баримән, — дәп қошуп қойди.
୧୧ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଆଡଃଗି ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆବୁଆଃ ଗାତି ଲାଜାର୍ ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଏୟନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
12 Шуңа мухлислар униңға: — И Рәб, ухлиған болса, яхши болуп қалиду, — деди.
୧୨ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଇନିଃ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ରେଦ ବୁଗିୟଃଆଏ ।”
13 Һалбуки, Әйса Лазарусниң өлүми тоғрилиқ ейтқан еди, лекин улар у дәм елиштики уйқини дәватиду, дәп ойлашти.
୧୩ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଗନଏଃ ବିଷାଏରେ କାଜିକେଦାଏ, ମେନ୍ଦ ଚେଲାକ ସାର୍ତିଗି ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନାଏ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ।
14 Шуңа Әйса уларға очуғини ейтип: — Лазарус өлди, — деди.
୧୪ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ “ଲାଜାର୍ ଗଏଃୟାନାଏ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
15 — Бирақ силәрни дәп, силәрниң етиқат қилишиңлар үчүн, [униң қешида] болмиғанлиғимға хошалмән. Әнди униң йениға барайли, — деди.
୧୫ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାଃରେ କା ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ରାସ୍କାଅଃ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜେ'ଲେକା ଆପେ ପାତିୟାରେୟାପେ, ମେନ୍ଦ ଦଲା ଇନିଃକେ ନେଲ୍ତେବୁ ସେନା ।”
16 «Қош гезәк» дәп атилидиған Томас башқа мухлисдашлириға: — Бизму униң билән биллә барайли һәм униң билән биллә өләйли, — деди.
୧୬ଏନ୍ତେ ଦିଦୁମ୍ କାଜିୟଃତାନ୍ ଥୋମା ଆୟାଃ ଗାତିକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲାବୁ ସବେନ୍କ ଗୁରୁଲଃ ସେନାବୁ ଆଡଃ ଆବୁହଗି ଇନିଃଲଃବୁ ଗଜଃଆ ।”
17 Әйса мухлислири билән Бәйт-Анияға барғанда, Лазарусниң йәрликкә қоюлғиниға аллиқачан төрт күн болғанлиғи униңға мәлум болди.
୧୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେଟେର୍କେଦ୍ତେ, “ଲାଜାର୍କେ ତପାଗାଡ଼ାରେ ତପାତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଃଅତାନା” ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦାଃଏ ।
18 Бәйт-Ания Йерусалимға йеқин болуп, униңдин алтә чақиримчә жирақлиқта еди,
୧୮ବେଥ୍ନିଆ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ତିନ୍ କିଲୋମିଟର୍ଏତେହ କାମ୍ତିସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେନା ।
19 шуниң билән нурғун Йәһудийлар Марта билән Мәрйәмгә иниси тоғрисида тәсәлли бәргили уларниң йениға кәлгән еди.
୧୯ଆଡଃ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହାଗା ଲାଜାର୍ ବିଷାଏରେ ଇନ୍କିନ୍କେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ଏମଃ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା ।
20 Марта әнди Әйсаниң келиватқинини аңлапла, униң алдиға чиқти. Лекин Мәрйәм болса өйидә олтирип қалди.
୨୦ଏନ୍ତେ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁ ହିଜୁଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେ ସେନ୍ଦାରମ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ମାରିୟାମ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ଦୁବାକାନାଏ ତାଇକେନା ।
21 Марта әнди Әйсаға: — И Рәб, бу йәрдә болған болсаң, иним өлмигән болатти.
୨୧ଆଡଃ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇକାନ୍ରେଦ ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।
22 Һелиһәм Худадин немини тилисәң, Униң саңа шуни беридиғанлиғини билимән, — деди.
୨୨ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ନାହାଁଃ ହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଆସିତେୟାଃ ସବେନାଃ ଏମାମେୟାଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
23 — Иниң қайта тирилиду, — деди Әйса.
୨୩ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହାଗାମ୍ ତାମାଃ ଜୀଉ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ଆଡଃଗି ବିରିଦାଃଏ ।”
24 Марта: — Ахирқи күнидә, йәнә тирилиш күнидә униң җәзмән тирилидиғанлиғини билимән, — деди.
୨୪ମାର୍ଥା ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦିପିଲିରେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେୟାଃ ନେଡାରେ ଜୀଉବିରିଦାଃଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
25 Әйса униңға: — Тирилиш вә һаятлиқ мән өзүмдурмән; маңа етиқат қилғучи киши өлсиму, һаят болиду;
୨୫ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ଆଡଃ ଜୀଦାନ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍, ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଗଜଃରେୟ ଜୀଉଦଃଆଏ ।
୨୬ଆଡଃ ଜେତାଏ ଜୀହୁଦଃତାନ୍ନିଃ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଚିଉଲାଅ କାଏ ଗଜଃଆ, ନେଆଁଁ ଚିନାଃ ବିଶ୍ୱାସେତାନାମ୍?” (aiōn g165)
27 У униңға: — Ишинимән, и Рәб; сениң дунияға келиши муқәррәр болған Мәсиһ, Худаниң Оғли екәнлигиңгә ишинимән.
୨୭ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଅତେଦିଶୁମ୍ତେ ଅକଏୟାଃ ହିଜୁଃରାଃ ତାଇନ୍କେନା, ଇନିଃ ଆମ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାସି ତାନ୍ମେଁ ନେୟାଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସେତାନା ।”
28 Буни дәп болуп, у берип сиңлиси Мәрйәмни астиғина чақирип: — Устаз кәлди, сени чақириватиду, — деди.
୨୮ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, ମାର୍ଥା ଆୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଉକୁକେଦ୍ତେ କେଡ଼ାକିୟାଏ, ଆଡଃ ମେତାଇୟାଏ, “ଗୁରୁ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଆମ୍କେ କେଡ଼ାମ୍ତାନାଏ ।”
29 Мәрйәм буни аңлап, дәрһал орнидин туруп, униң алдиға барди
୨୯ଇନିଃ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ବିରିଦ୍ ଧାବ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁତାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
30 (шу пәйттә Әйса техи йезиға кирмигән болуп, Марта униң алдиға меңип, учришип қалған йәрдә еди).
୩୦ୟୀଶୁ ଇମ୍ତା ଜାକେଦ୍ ହାତୁତେ କାଏ ତେବାଃକାନ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ମାର୍ଥା ଦାରମ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେଗି ଇନିଃ ତାଇକେନାଏ ।
31 Әнди [Мәрйәмгә] тәсәлли бериватқан, өйдә униң билән олтарған Йәһудийлар униң алдирап қопуп сиртқа чиқип кәткинини көрүп, уни қәбиргә берип шу йәрдә жиға-зерә қилғили кәтти, дәп ойлап, униң кәйнидин меңишти.
୩୧ଏନ୍ତେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଯିହୁଦୀକ ଅଡ଼ାଃରେ ମାରିୟାମ୍ଲଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ମାରିୟାମ୍କେ ଇମ୍ତାଗି ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ବାହାରି ଅଡଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ଇନିଃ ରାଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାତେ ସେନଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍ତାନ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ ଦୟା ଦୟାକ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
32 Мәрйәм әнди Әйса бар йәргә барғанда уни көрүп, айиғиға өзини етип: — И Рәб, бу йәрдә болған болсаң, иним өлмигән болатти! — деди.
୩୨ଏନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ତାଃ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ତାଇଲଃଗି ଇନିୟାଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇନ୍କାନ୍ରେଦ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇୟାଃଁ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
33 Әйса Мәрйәмниң жиға-зерә қилғинини, шундақла униң билән биллә кәлгән Йәһудий хәлиқниң жиға-зерә қилишқинини көргәндә, роһида қаттиқ пиған чекип, көңли толиму беарам болди вә:
୩୩ୟୀଶୁ ଇନିଃ ରାଆଃତାନ୍ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ହିଜୁଃକାନ୍ ଯିହୁଦୀକକେହ ରାଆଃତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ପୁରାଃ ଦୁକୁତେ ଆତ୍ମାରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ ।
34 — Уни қәйәргә қойдуңлар? — дәп сориди. — И Рәб, келип көргин, — дейишти улар.
୩୪ଆଡଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଅକ୍ତାଃରେପେ ତପାକିୟା?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଏଲା ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ନେଲିମେ ।”
35 Әйса көз йеши қилди.
୩୫ୟୀଶୁ ରାଆଃକେଦାଏ ।
36 Йәһудий хәлқи: — Қараңлар, у уни қанчилик сөйгән! — дейишти.
୩୬ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ କାଜିକେଦାଃକ, “ନେଲିପେ, ୟୀଶୁ ଲାଜାର୍କେ ଚିମିନ୍ ଦୁଲାଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।”
37 Вә улардин бәзилири: — Қариғуниң көзини ачқан бу киши кесәл адәмни өлүмдин сақлап қалалмасмиди? — дейишти.
୩୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ଇନିଃ ଏନ୍ କାଣାଁକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଏ ନେଲ୍ରିକାକିୟାଚି? ଚିନାଃ ଇନିଃ ଲାଜାର୍ରାଃ ଗନଏଃ କାଏ ରକାଅଦାଡ଼ିତେୟାଃ?”
38 Әйса ичидә йәнә қаттиқ пиған чекип, қәбирниң алдиға барди. Қәбир бир ғар еди; униң кириш ағзиға чоң бир таш қоюқлуқ еди.
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ପୁରାଃ ଖିସ୍କେଦ୍ତେ ତପା ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଏନା ମିଆଁଦ୍ ଲାପାଙ୍ଗା ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ଦୁଆର୍ତାଃ ମିଆଁଦ୍ ଦିରି ତାଇକେନା ।
39 Әйса: — Ташни еливетиңлар! — деди. Өлгүчиниң һәдиси Марта: — И Рәб, йәрликкә қойғили төрт күн болди, һазир у пурап кәткәнду, — деди.
୩୯ୟୀଶୁ “ଦିରିକେ ବାଟିଆତମେପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ । ଏନ୍ତେ ଗଜାକାନ୍ନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାର୍ଥା କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନାହାଁଃଦ ଇନିଃ ସହାନ୍କାତେୟଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଅଃତାନା ।”
40 Әйса униңға: — Мән саңа: «Етиқат қилсаң, Худаниң шан-шәривини көрисән» дегән едимғу! — деди.
୪୦ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନେଲେୟାମ୍, ଚିୟାଃ ନେୟାଁ କାଇଙ୍ଗ୍ କାଜିକାମ୍ତାଇନା?”
41 Буниң билән халайиқ ташни еливәтти. Әйса көзлирини асманға тикип мундақ дуа қилди: — И Ата, тилигимни аңлиғиниң үчүн саңа тәшәккүр ейтимән.
୪୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଦିରିକେ ବାଟି ଆତମ୍କେଦାଃକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍ ରାକାବ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ହେ ଆବା, ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ଆୟୁମ୍କେଦାମ୍ ମେନ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାମ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
42 Тиләклиримни һемишә аңлайдиғанлиғиңни билимән; лекин шундақ болсиму, әтрапимдики мошу халайиқ сениң мени әвәткәнлигиңгә ишәнсун дәп, буни ейтиватимән!
୪୨ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ସବେନ୍ଇମ୍ତା ଆୟୁମାଃମ୍, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ନେ ଚାରିୟସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିୟାଁମ୍ ମେନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ନେୟାଁ କାଜିକେଦାଇଙ୍ଗ୍ ।”
43 Бу сөзләрни қилғандин кейин, у жуқури авазда: — Лазарус, ташқириға чиқ! — дәп товлиди.
୪୩ଇନିଃ ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, କାଉରିକେଦ୍ତେ ହାକାଅକିୟାଏ, “ଏ ଲାଜାର୍, ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃମେ ।”
44 Өлгүчи қол-путлири кепәнләнгән, еңиги теңилған һалда ташқириға чиқти. Әйса уларға: — Кепәнни йешиветип, уни азат қилиңлар! — деди.
୪୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା, ଆୟାଃ ତିଃଇ କାଟା ଲିଜାଃତେ ତଲାକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ଗାମ୍ଛାତେ ତଲ୍ ବିୟୁରାକାନ୍ ତାଇକେନା । ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇନିଃକେ ତଲାକାନ୍ତେୟାଃ ରାଡ଼ାଇପେ ଆଡଃ ସେନ୍ଇଚିଃପେ ।”
45 Мәрйәмниң йениға пәтә қилип келип, униң әмиллирини көргән Йәһудийлар ичидин нурғунлири униңға етиқат қилди.
୪୫ମାରିୟାମ୍ତାଃ ହିଜୁଃଲେନ୍ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃ ।
46 Лекин уларниң ичидә бәзилири Пәрисийләрниң йениға берип, Әйсаниң қилған ишлирини мәлум қилишти.
୪୬ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ ଫାରୁଶୀକତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
47 Шуңа баш каһинлар вә Пәрисийләр Йәһудийларниң кеңәшмисини жиғип: — Қандақ қилишимиз керәк? Бу адәм нурғун мөҗизилик аламәтләрни яритиватиду.
୪୭ଏନାମେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ମାରାଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚେଟ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଚିନାଃବୁ ଚିକାତାନା? ନେଲିପେ, ଏନ୍ ହଡ଼ଦ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ ।
48 Униңға шундақ йол қоюп беривәрсәк, һәммә адәм униңға етиқат қилип кетиду. Шундақ болғанда, Римлиқлар келип бу бизниң җайимиз вә қовмимизни вәйран қиливетиду! — дейишти.
୪୮ଆବୁ ଇନିଃକେ ନେ ଲେକାଗିବୁ ବାଗିତାଇରେଦ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସେୟା, ଆଡଃ ରୋମିରେନ୍କ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆବୁଆଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଆଡଃ ଦିଶୁମ୍ ବାର୍ନାଃକେକ ରେଃକ୍ ଇଦିୟା ।”
49 Уларниң ичидә бири, йәни шу жили баш каһин болған Қаяфа: — Силәр һеч немини билмәйдикәнсиләр!
୪୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ କାୟଫା ନୁତୁମ୍ ହଡ଼, ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ସାଲାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍ ଚିମିନ୍ ଡଣ୍ଡକ ତାନ୍ପେ,
50 Пүтүн хәлиқниң һалак болушиниң орниға, бирла адәмниң улар үчүн өлүшиниң әвзәллигини чүшинип йәтмәйдикәнсиләр, — деди
୫୦ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ଗି ଗଜଃକାଏ ଆଡଃ ଗଟା ଜାତି ଆଲକାକ ଜିୟନଃକା ଏନା ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବୁଗିନାଃ ମେନ୍ତେ କାପେ ଆଟ୍କାରେତାନା ।”
51 (бу сөзни у өзлүгидин ейтмиған еди; бәлки у шу жили баш каһин болғанлиғи үчүн, Әйсаниң [Йәһудий] хәлқи үчүн, шундақла пәқәт у хәлиқ үчүнла әмәс, бәлки Худаниң һәр янға тарқилип кәткән пәрзәнтлириниң һәммисини бир қилип уюштуруш үчүн өлидиғанлиғидин алдин бешарәт берип шундақ дегән еди).
୫୧କାୟଫା ନେ କାଜିଦ ଆଇଃକ୍ତେଗି କାଏ କାଜି, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ତାଇନ୍ହରାତେ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଗଜଃଆଏ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ନେ ଆୟାର୍କାଜିକ କାଜିକେଦାଃଏ ।
୫୨ଆଡଃ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍କାର୍ କାହା ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନେତେ ହେନ୍ତେୟାକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମିଦ୍ରେ ହୁଣ୍ଡିକ ନାଗେନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ ।
53 Шуниң билән улар мәслиһәтлишип, шу күндин башлап Әйсани өлтүрүветишни қәстлиди.
୫୩ଏନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ ଆକରେକ ରୋଜୋଟକେଦାଃ ।
54 Шуниң үчүн Әйса әнди Йәһудийлар арисида ашкарә жүрмәйтти, у у йәрдин айрилип чөлгә йеқин райондики Әфраим исимлиқ бир шәһиригә берип, мухлислири билән у йәрдә турди.
୫୪ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଯିହୁଦୀକଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ଆଡଃ କାଏ ହନର୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ବିର୍ରେୟାଃ ନାଡ଼େଃ ଦିଶୁମ୍ ଇଫ୍ରାଇମ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
55 Әнди Йәһудийларниң «өтүп кетиш һейти»ға аз қалған еди. Нурғун кишиләр таһарәтни ада қилиш үчүн, һейттин илгири йезилардин Йерусалимға келишти.
୫୫ଯିହୁଦୀକଆଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଡ଼େୟାକାନ୍ ତାଇକେନା, ପାରାବ୍ ସିଦାରେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଫାର୍ଚିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦିଶୁମ୍କଏତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ସେନଃୟାନା ।
56 Шуниң билән биллә шу кишиләр Әйсани издәшти. Улар ибадәтханида жиғилғанда бир-биригә: — Қандақ ойлаватисиләр? У һейт өткүзгили кәлмәсму? — дейишти.
୫୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାତାନ୍ଲଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଇମ୍ତା ଆକ ଆକଗିକ କୁପୁଲିୟାନା, “ଆପେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା? ଚିୟାଃ ଇନିଃ ପାରାବ୍ରେ କାଏ ହିଜୁଃଆ?”
57 Баш каһинлар билән Пәрисийләр болса уни тутуш үчүн, һәр кимниң униң қәйәрдилигини билсә, мәлум қилиши тоғрилиқ пәрман чиқарған еди.
୫୭ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ୟୀଶୁକେ ସାବି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ କତାଃରିୟା, ଏନା ଜେତାଏ ସାରିରେଦ ଉଦୁବାଲେପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକାଦ୍ ତାଇକେନାକ ।
