< Юһанна 10 >

1 Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қой қотиниға ишиктин кирмәй, башқа йәрдин ямишип киргән киши оғри вә қарақчидур.
Most assuredly, I say to you, he who enters not by the gate into the sheepfold, but climbs over the fence, is a thief and a robber.
2 Ишиктин киридиған киши болса қойларниң падичисидур.
The shepherd always enters by the gate.
3 Ишик бақар униңға ишикни ечип бериду вә қойлар униң авазини аңлап тонуйду; у өз қойлириниң исимлирини бир-бирләп чақирип уларни сиртқа башлап чиқиду.
To him, the porter opens, and the sheep obey his voice. His own sheep he calls by name, and leads out.
4 У қойлириниң һәммисини сиртқа чиқирип болуп, уларниң алдида маңиду, қойларму униң кәйнидин әгишип меңишиду; чүнки улар униң авазини тонуйду.
And having put out his sheep, he walks before them, and they follow him; because they know his voice.
5 Лекин улар ят адәмниң кәйнидин маңмайду, бәлки униңдин қачиду; чүнки улар ятларниң авазини тонумайду.
They will not follow a stranger, but flee from him; because they know not the voice of strangers.
6 Әйса бу тәмсилни уларға сөзләп бәргини билән, лекин улар униң өзлиригә немә дәватқанлиғини һеч чүшәнмиди.
Jesus addressed this similitude to them, but they did not comprehend what he said.
7 Шуңа Әйса уларға йәнә мундақ деди: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қойларниң ишиги өзүмдурмән.
He therefore added, Most assuredly, I say to you, I am the gate of the fold.
8 Мәндин илгири кәлгәнләрниң һәммиси оғри вә қарақчидур, лекин қойлар уларға қулақ салмиди.
All who preceded me were thieves and robbers; but the sheep obeyed them not.
9 Ишик өзүмдурмән. Мән арқилиқ киргини қутқузулиду һәм кирип-чиқип, от-чөпләрни тепип йейәләйду.
I am the gate: such as enter by me shall be safe: they shall go in and out, and find pasture.
10 Оғри болса пәқәт оғрилаш, өлтүрүш вә бузуш үчүнла келиду. Мән болсам уларни һаятлиққа еришсун вә шу һаятлиғи мол болсун дәп кәлдим.
The thief comes in only to steal, to slay, and to destroy. I am come that they may have life, and have it abundantly.
11 Яхши падичи өзүмдурмән. Яхши падичи қойлар үчүн өз җенини пида қилиду.
I am the good shepherd. The good shepherd gives his life for his sheep.
12 Лекин мәдикар ундақ қилмайду. У бәлки нә қойларниң егиси нә падичиси болмиғачқа, бөриниң кәлгинини көрсә, қойларни ташлап қачиду вә бөрә келип қойларни титип тирипирән қиливетиду.
The hireling, who is not the shepherd, and to whom the sheep do not belong, when he sees the wolf coming, abandons the sheep, and flees; and the wolf tears them, and disperses the flock.
13 Әнди мәдикар болса пәқәт һәққини дәп ишләп, қойларға көңүл бөлмәй бәдәр қачиду.
The hireling flees, because he is a hireling, and cares not for the sheep.
14 Яхши падичи өзүмдурмән. Ата мени тониғинидәк мән атини тонуғинимдәк, мән өзүмниңкиләрни тонуймән вә өзүмниңкиләрму мени тонуйду; қойлар үчүн җеним пида.
I am the good shepherd. And I know my own, and am known by them,
(even as the Father knows me, and I know the Father; ) and I give my life for the sheep.
16 Бу қотандин болмиған башқа қойлиримму бар. Уларниму елип башлишим керәк вә уларму авазимни аңлайду; шуниң билән бир пада болиду, шундақла уларниң бир падичиси болиду.
I have other sheep, besides, which are not of this fold. Them I must also bring; and they will obey my voice; and there shall be one flock, one shepherd.
17 Ата мени шу сәвәптин сөйидуки, мән җенимни қайтурувелишим үчүн уни пида қилимән.
For this the Father loves me, because I give my life, to be afterward resumed.
18 Җенимни һеч ким мәндин алалмайду, мән уни өз ихтиярим билән пида қилимән. Мән уни пида қилишқа һоқуқлуқмән вә шундақла уни қайтурувелишқиму һоқуқлуқмән; бу әмирни Атамдин тапшурувалғанмән.
No one forces it from me: but I give it of myself. I have power to give it, and I have power to resume it. This commandment I have received from my Father.
19 Бу сөзләр түпәйлидин Йәһудийлар арисида йәнә бөлүнүш пәйда болди.
Again there was a division among the Jews, occasioned by this discourse.
20 Улардин көп адәмләр: — Униңға җин чаплишипту, у җөйлүватиду, немә үчүн униң сөзигә қулақ салғидәксиләр? — дейишти.
Many of them said, He has a demon, and is mad: why do you hear him?
21 Йәнә бәзиләр болса: — Җин чаплашқан адәмниң сөзлири бундақ болмайду. Җин қандақму қариғуларниң көзлирини ачалисун?! — дейишти.
Others said, These are not the words of a demonise. Can a demon give sight to the blind?
22 Қиш пәсли болуп, Йерусалимда «Қайта беғишлаш һейти» өткүзүлүвататти.
Afterward, when they were celebrating the feast of the dedication, at Jerusalem,
23 Әйса ибадәтханидики «Сулайманниң пешайвини»да айлинип жүрәтти.
it being in winter; as Jesus walked in the temple, in Solomon's portico,
24 Йәһудийлар униң әтрапиға олишивелип: — Бизни қачанғичә тит-тит қилип тутуқлуқта қалдурмақчисән? Әгәр Мәсиһ болсаң, бизгә очуғини ейт, — дейишти.
the Jews surrounding him, said to him, How long will you keep us in suspense? If you be the Messiah, tell us plainly.
25 Әйса мундақ җавап бәрди: — Мән силәргә ейттим, лекин ишәнмәйсиләр. Атамниң нами билән қилған әмәллиримниң өзи маңа гувалиқ бериду.
Jesus answered, I told you; but you believed not. The works which I do in my Father's name, testify of me.
26 Бирақ мән силәргә ейтқинимдәк, силәр етиқат қилмидиңлар, чүнки мениң қойлиримдин әмәссиләр.
But you believe not, for you are not of my sheep.
27 Мениң қойлирим мениң авазимни аңлайду, мән уларни тонуймән вә улар маңа әгишиду.
My sheep, as I told you, obey my voice; I know them, and they follow me.
28 Мән уларға мәңгүлүк һаят ата қилимән; улар әсла һалак болмайду. Һеч ким уларни қолумдин тартивалалмайду. (aiōn g165, aiōnios g166)
Besides, I give them eternal life; and they shall never perish, neither shall any one wrest them out of my hands. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Уларни маңа тәқдим қилған атам һәммидин үстүндур вә һеч ким уларни атамниң қолидин тартивалалмайду.
My Father, who gave them me, is greater than all; and none can wrest them out of my Father's hand.
30 Мән вә Ата [әслидинла] бирдурмиз.
I and the Father are one.
31 Буниң билән Йәһудийлар йәнә уни чалма-кесәк қилишмақчи болуп, йәрдин қоллириға таш елишти.
Then the Jews again took up stones to stone him.
32 Әйса уларға: — Атамдин кәлгән нурғун яхши әмәлләрни силәргә көрсәттим. Бу әмәлләрниң қайсиси үчүн мени чалма-кесәк қилмақчисиләр? — деди.
Jesus said to them, Many good works I have shown you from my Father; for which of these works do you stone me?
33 — Сени яхши бир әмәл үчүн әмәс, бәлки күпүрлүк қилғиниң үчүн чалма-кесәк қилимиз. Чүнки сән бир инсан туруқлуқ, өзүңни Худа қилип көрсәттиң! — деди Йәһудийлар җававән.
The Jews answered, For a good work we do not stone you, but for blasphemy; because you, being a man, make yourself God.
34 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Силәргә тәвә муқәддәс қанунда «Мән ейттим, силәр илаһларсиләр» дәп пүтүлгән әмәсму?
Jesus replied, Is it not written in your law, "I said, You are gods?"
35 Худа өз сөз-каламини йәткүзгәнләрни «илаһлар» дәп атиған йәрдә (вә муқәддәс язмиларда ейтилғини һәргиз күчтин қалмайду)
If the law styled them gods, to whom the word of God was addressed, and if the language of scripture in unexceptionable;
36 немә үчүн Ата Өзигә хас-муқәддәс қилип паний дунияға әвәткән зат «Мән Худаниң Оғлимән» десә, у тоғрилиқ «күпүрлүк қилдиң!» дәйсиләр?
do you charge him with blasphemy whom the Father has consecrated his Apostle to the world, for calling himself his Son?
37 Әгәр Атамниң әмәллирини қилмисам, маңа ишәнмәңлар.
If I do not the works of my Father, believe me not.
38 Бирақ қилсам, маңа ишәнмигән һаләттиму, әмәлләрниң өзлиригә ишиниңлар. Буниң билән Атиниң мәндә екәнлигини, мениңму Атида екәнлигимни һәқ дәп билип етиқат қилидиған болисиләр.
But if I do, though you believe not me, believe the works, that you may know and believe, that the Father is in me, and I am in him.
39 Буниң билән улар йәнә уни тутмақчи болди, бирақ у уларниң қоллиридин қутулуп, у йәрдин кәтти.
They then attempted again to seize him; but he escaped out of their hands,
40 Андин у йәнә Иордан дәриясиниң у қетиға, йәни Йәһя [пәйғәмбәр] дәслипидә адәмләрни чөмүлдүргән җайға берип, у йәрдә турди.
and retired again toward the Jordan, and abode in the place where John first immersed.
41 Нурғун кишиләр униң йениға кәлди. Улар: — Йәһя һеч мөҗизилик аламәт көрсәтмигән, лекин униң бу адәм тоғрисида барлиқ ейтқанлири раст екән! — дейишти.
And many resorted to him, who said, John, indeed, wrought no miracle: but all that John spoke of this man, is true.
42 Шуниң билән нурғунлиған кишиләр бу йәрдә униңға етиқат қилди.
And many believed on him there.

< Юһанна 10 >