Юһанна 10
1 Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қой қотиниға ишиктин кирмәй, башқа йәрдин ямишип киргән киши оғри вә қарақчидур.
Verily, verily, I say unto you, He that enters not by the door into the sheepfold, but climbs up some other way, the same is a thief and a robber.
2 Ишиктин киридиған киши болса қойларниң падичисидур.
But he that enters in by the door is the shepherd of the sheep.
3 Ишик бақар униңға ишикни ечип бериду вә қойлар униң авазини аңлап тонуйду; у өз қойлириниң исимлирини бир-бирләп чақирип уларни сиртқа башлап чиқиду.
To him the gate keeper opens; and the sheep hear his voice: and he calls his own sheep by name, and leads them out.
4 У қойлириниң һәммисини сиртқа чиқирип болуп, уларниң алдида маңиду, қойларму униң кәйнидин әгишип меңишиду; чүнки улар униң авазини тонуйду.
And when he puts forth his own sheep, he goes before them, and the sheep follow him: for they know his voice.
5 Лекин улар ят адәмниң кәйнидин маңмайду, бәлки униңдин қачиду; чүнки улар ятларниң авазини тонумайду.
And a stranger will they not follow, but will flee from him: for they know not the voice of strangers.
6 Әйса бу тәмсилни уларға сөзләп бәргини билән, лекин улар униң өзлиригә немә дәватқанлиғини һеч чүшәнмиди.
This parable spoke Jesus unto them: but they understood not what things they were which he spoke unto them.
7 Шуңа Әйса уларға йәнә мундақ деди: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қойларниң ишиги өзүмдурмән.
Then said Jesus unto them again, Verily, verily, I say unto you, I am the door of the sheep.
8 Мәндин илгири кәлгәнләрниң һәммиси оғри вә қарақчидур, лекин қойлар уларға қулақ салмиди.
All that ever came before me are thieves and robbers: but the sheep did not hear them.
9 Ишик өзүмдурмән. Мән арқилиқ киргини қутқузулиду һәм кирип-чиқип, от-чөпләрни тепип йейәләйду.
I am the door: by me if any man enter in, he shall be saved, and shall go in and out, and find pasture.
10 Оғри болса пәқәт оғрилаш, өлтүрүш вә бузуш үчүнла келиду. Мән болсам уларни һаятлиққа еришсун вә шу һаятлиғи мол болсун дәп кәлдим.
The thief comes not, but in order to steal, and to kill, and to destroy: I am come that they might have life, and that they might have it more abundantly.
11 Яхши падичи өзүмдурмән. Яхши падичи қойлар үчүн өз җенини пида қилиду.
I am the good shepherd: the good shepherd gives his life for the sheep.
12 Лекин мәдикар ундақ қилмайду. У бәлки нә қойларниң егиси нә падичиси болмиғачқа, бөриниң кәлгинини көрсә, қойларни ташлап қачиду вә бөрә келип қойларни титип тирипирән қиливетиду.
But he that is a worker, and not the shepherd, whose own the sheep are not, sees the wolf coming, and left the sheep, and flees: and the wolf catches them, and scatters the sheep.
13 Әнди мәдикар болса пәқәт һәққини дәп ишләп, қойларға көңүл бөлмәй бәдәр қачиду.
The worker flees, because he is a worker, and cares not for the sheep.
14 Яхши падичи өзүмдурмән. Ата мени тониғинидәк мән атини тонуғинимдәк, мән өзүмниңкиләрни тонуймән вә өзүмниңкиләрму мени тонуйду; қойлар үчүн җеним пида.
I am the good shepherd, and know my sheep, and am known of mine.
As the Father knows me, even so know I the Father: and I lay down my life for the sheep.
16 Бу қотандин болмиған башқа қойлиримму бар. Уларниму елип башлишим керәк вә уларму авазимни аңлайду; шуниң билән бир пада болиду, шундақла уларниң бир падичиси болиду.
And other sheep I have, which are not of this fold: them also I must bring, and they shall hear my voice; and there shall be one fold, and one shepherd.
17 Ата мени шу сәвәптин сөйидуки, мән җенимни қайтурувелишим үчүн уни пида қилимән.
Therefore does my Father love me, because I lay down my life, that I might take it again.
18 Җенимни һеч ким мәндин алалмайду, мән уни өз ихтиярим билән пида қилимән. Мән уни пида қилишқа һоқуқлуқмән вә шундақла уни қайтурувелишқиму һоқуқлуқмән; бу әмирни Атамдин тапшурувалғанмән.
No man takes it from me, but I lay it down of myself. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received of my Father.
19 Бу сөзләр түпәйлидин Йәһудийлар арисида йәнә бөлүнүш пәйда болди.
There was a division therefore again among the Jews for these sayings. (logos)
20 Улардин көп адәмләр: — Униңға җин чаплишипту, у җөйлүватиду, немә үчүн униң сөзигә қулақ салғидәксиләр? — дейишти.
And many of them said, He has a devil, and is mad; why hear all of you him?
21 Йәнә бәзиләр болса: — Җин чаплашқан адәмниң сөзлири бундақ болмайду. Җин қандақму қариғуларниң көзлирини ачалисун?! — дейишти.
Others said, These are not the words (rhema) of him that has a devil. Can a devil open the eyes of the blind?
22 Қиш пәсли болуп, Йерусалимда «Қайта беғишлаш һейти» өткүзүлүвататти.
And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter.
23 Әйса ибадәтханидики «Сулайманниң пешайвини»да айлинип жүрәтти.
And Jesus walked in the temple in Solomon's porch.
24 Йәһудийлар униң әтрапиға олишивелип: — Бизни қачанғичә тит-тит қилип тутуқлуқта қалдурмақчисән? Әгәр Мәсиһ болсаң, бизгә очуғини ейт, — дейишти.
Then came the Jews round about him, and said unto him, How long do you make us to doubt? If you be the Christ, tell us plainly.
25 Әйса мундақ җавап бәрди: — Мән силәргә ейттим, лекин ишәнмәйсиләр. Атамниң нами билән қилған әмәллиримниң өзи маңа гувалиқ бериду.
Jesus answered them, I told you, and all of you believed not: the works that I do in my Father's name, they bear witness of me.
26 Бирақ мән силәргә ейтқинимдәк, силәр етиқат қилмидиңлар, чүнки мениң қойлиримдин әмәссиләр.
But all of you believe not, because all of you are not of my sheep, as I said unto you.
27 Мениң қойлирим мениң авазимни аңлайду, мән уларни тонуймән вә улар маңа әгишиду.
My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me:
29 Уларни маңа тәқдим қилған атам һәммидин үстүндур вә һеч ким уларни атамниң қолидин тартивалалмайду.
My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father's hand.
30 Мән вә Ата [әслидинла] бирдурмиз.
I and my Father are one.
31 Буниң билән Йәһудийлар йәнә уни чалма-кесәк қилишмақчи болуп, йәрдин қоллириға таш елишти.
Then the Jews took up stones again to stone him.
32 Әйса уларға: — Атамдин кәлгән нурғун яхши әмәлләрни силәргә көрсәттим. Бу әмәлләрниң қайсиси үчүн мени чалма-кесәк қилмақчисиләр? — деди.
Jesus answered them, Many good works have I showed you from my Father; for which of those works do all of you stone me?
33 — Сени яхши бир әмәл үчүн әмәс, бәлки күпүрлүк қилғиниң үчүн чалма-кесәк қилимиз. Чүнки сән бир инсан туруқлуқ, өзүңни Худа қилип көрсәттиң! — деди Йәһудийлар җававән.
The Jews answered him, saying, For a good work we stone you not; but for blasphemy; and because that you, being a man, make yourself God.
34 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Силәргә тәвә муқәддәс қанунда «Мән ейттим, силәр илаһларсиләр» дәп пүтүлгән әмәсму?
Jesus answered them, Is it not written in your law, I said, All of you are gods?
35 Худа өз сөз-каламини йәткүзгәнләрни «илаһлар» дәп атиған йәрдә (вә муқәддәс язмиларда ейтилғини һәргиз күчтин қалмайду)
If he called them gods, unto whom the word (logos) of God came, and the scripture cannot be broken;
36 немә үчүн Ата Өзигә хас-муқәддәс қилип паний дунияға әвәткән зат «Мән Худаниң Оғлимән» десә, у тоғрилиқ «күпүрлүк қилдиң!» дәйсиләр?
Say all of you of him, whom the Father has sanctified, and sent into the world, You blaspheme; because I said, I am the Son of God?
37 Әгәр Атамниң әмәллирини қилмисам, маңа ишәнмәңлар.
If I do not the works of my Father, believe me not.
38 Бирақ қилсам, маңа ишәнмигән һаләттиму, әмәлләрниң өзлиригә ишиниңлар. Буниң билән Атиниң мәндә екәнлигини, мениңму Атида екәнлигимни һәқ дәп билип етиқат қилидиған болисиләр.
But if I do, though all of you believe not me, believe the works: that all of you may know, and believe, that the Father is in me, and I in him.
39 Буниң билән улар йәнә уни тутмақчи болди, бирақ у уларниң қоллиридин қутулуп, у йәрдин кәтти.
Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand,
40 Андин у йәнә Иордан дәриясиниң у қетиға, йәни Йәһя [пәйғәмбәр] дәслипидә адәмләрни чөмүлдүргән җайға берип, у йәрдә турди.
And went away again beyond Jordan into the place where John at first baptized; and there he abode.
41 Нурғун кишиләр униң йениға кәлди. Улар: — Йәһя һеч мөҗизилик аламәт көрсәтмигән, лекин униң бу адәм тоғрисида барлиқ ейтқанлири раст екән! — дейишти.
And many resorted unto him, and said, John did no miracle: but all things that John spoke of this man were true.
42 Шуниң билән нурғунлиған кишиләр бу йәрдә униңға етиқат қилди.
And many believed on him there.
