Йоел 2

1 Зион теғида канай челиңлар, Муқәддәс теғимда агаһ сигналини аңлитиңлар; Зиминда турғучи һәммәйлән дир-дир титрисун; Чүнки Пәрвәрдигарниң күни келиду, у йеқиндидур.

Xiyoon keessatti malakata afuufaa; gaara koo qulqulluu irratti sagalee akeekkachiisaa dhageessisaa. Guyyaan Waaqayyoo dhufaa jiraatii; warri lafa irra jiraatan hundi haa hollatan. Guyyaan sun dhiʼaateera;

2 У күн болса қараңғу һәм сүр күн, Булутлар қапланған һәм қапқараңғу зулмәт күн, — таң сәһәр тағлар үстигә йейилғандәк, Зор һәм күчлүк бир хәлиқ келиду; Уларға охшаш болғучилар болуп бақмиған, Улардин кейинму, дәвирдин-дәвиргә йәнә болмайду.

guyyaan dukkanaatii fi dimimmisaa, guyyaan duumessaatii fi dukkana hamaa ni dhufa. Sabni guddaa fi jabaan tokko akkuma ifa ganama tulluuwwan irratti baʼuutti ni dhufa; wanni akkasii takkumaa bara durii keessa taʼee hin beeku yookaan dhaloota dhufuuf jiru keessatti illee hin taʼu.

3 Уларниң алдида көйдүргүчи от маңиду, Уларниң кәйнидә болса бир ялқун көйдүрүп өтиду; Келиштин бурун зимин «Ерән бағчиси»дәк, Бирақ уларниң тапини тәккәндин кейин гүл-гиясиз чөл-баяван болиду; Бәрһәқ, улардин һеч немә қечип қутулалмайду.

Fuula isaanii duraa ibiddi ni barbadeessa; dugda isaanii duubaan immoo arraba ibiddaatu bobaʼa. Fuula isaanii duraan lafti iddoo biqiltuu Eeden fakkaata; dugda isaanii duubaan immoo lafti akkuma gammoojjii onee ti; wanni tokko iyyuu isaan duraa hin miliqu.

4 Уларниң қияпити атқа охшайду, Атлиқ ләшкәрдәк чапиду.

Isaan bifa fardeenii qabu; akkuma fardeen lolaas ni gulufu.

5 Җәң һарвулири гүлдүрлигәндәк сада билән улар тағ чоққилиридин сәкрәп өтиду; Пахални параслап көйдүргән от авазидәк тараслап маңиду, Дәбдәбилик сәп түзәп турған күчлүк қошундәк жүриду,

Isaan sagalee akka gaarii waraanaatiin fiixee tulluu irra utaalu; akkuma ibidda yeroo qarmii gubutti xaaxaʼuu, akkuma waraana jabaa lolaaf baʼe tokkoo ti.

6 Уларниң алдида әлләр қаттиқ азаплиниду, Һәммә чирай татирип кетиду.

Saboonni jara arginii dhiphatu; fuulli nama hundaas ni gurraachaʼa.

7 Улар палванлардәк жүгүриду; Җәңчиләрдәк сепилдин артилип өтиду; Һәммиси өз алдиға қарап жүрүш қилиду; Сәплирини һеч бузмайду.

Isaan akkuma namoota jajjaboo fiigu; akkuma loltootaa dallaa yaabbatanii seenu. Hundi isaanii tarree galanii deemu; isaan keessaa tokko iyyuu daandii isaa irraa hin jalʼatu.

8 Һеч қайсиси өз қериндишини қистимайду; Һәр қайсиси өз йолида маңиду; Қуралларға етилсиму, яриланмай өтүп маңиду;

Isaan wal hin dhiiban; hundi isaanii qajeelanii fuula duratti deemu. Utuu toora isaanii hin dhiisin ittisa cabsanii seenu.

9 Шәһәрниң һәммә йеригә чепишиду; Сепил үстидә жүгүрүп жүриду; Өйләргә ямишип чиқиду; Деризиләрдин оғридәк кириду.

Isaan magaalaa keessa asii fi achi fiigu; dallaa irra fiigu. Isaan mana yaabbatu; akkuma hattuus foddaadhaan ol seenu.

10 Улар алдида йәр-зиминни титрәк басиду, Асманлар тәвринип кетиду; Қуяш һәм ай қараңғулишип кетиду, Юлтузлар җуласини қайтурувалиду.

Fuula isaanii duratti lafti ni sochooti; samiin ni raafama; aduu fi jiʼi ni dukkanaaʼu; urjiiwwan deebiʼanii hin ibsan.

11 Пәрвәрдигар Өз қошуни алдида авазини қоюветиду, Чүнки Униң баргаһи паянсиздур; Униң сөзини орунлиғучи күчлүктур; Чүнки Пәрвәрдигарниң күни улуқ, интайин дәһшәтликтур; Ким уни көтирәлисун?

Waaqayyo fuula loltoota isaa duratti sagalee dhageessisa; loltoonni isaa akka malee baayʼee dha; warri ajaja isaa eegan jajjaboo dha. Guyyaan Waaqayyoo guddaa dha; guyyaan sun akka malee nama sodaachisa. Eenyutu dura dhaabachuu dandaʼa?

12 Бирақ һәтта һазирму, — дәйду Пәрвәрдигар, — Чин көңлүңләр билән, розилар билән, жиғилар билән матәм тутуп Мениң йенимға қайтип келиңлар;

“Amma iyyuu garaa guutuudhaan, soomaan, booʼichaa fi gaddaan gara kootti deebiʼaa” jedha Waaqayyo.

13 Кийим-кечигиңларни әмәс, бәлки жүрәк-бағриңларни тилип, Пәрвәрдигар Худайиңларниң йениға қайтип бериңлар; Чүнки У меһри-шәпқәтлик һәм рәһимдил, Асан ғәзәпләнмәйду, зор меһир-муһәббәтликтур, Яманлиқтин янидиған [Худа]дур.

Isin utuu wayyaa keessan hin taʼin garaa keessan tarsaasaa. Gara Waaqayyo Waaqa keessaniitti deebiʼaa; inni arjaa fi gara laafessaatii; inni dafee hin aaru; jaalalli isaa baayʼee dha; inni badiisa erguu irraa of qusata.

14 Ким билиду, У җазалаштин йенип, рәһим қилип бирәр бәрикәтни, Пәрвәрдигар Худайиңларға сунғидәк бирәр «ашлиқ һәдийә» һәм «шарап һәдийә»ни қалдуруп кетәмду техи?

Maaltu beeka? Tarii inni deebiʼee gaabbee eebba, kennaa midhaaniitii fi kennaa dhugaatii kan Waaqayyo Waaqa keessaniif taʼu isiniif hambisa taʼa.

15 Зион теғида канай челиңлар, «Роза тутайли» дәп [Худаға] мәхсус бир мәзгилни айриңлар, Җамаәткә мәхсус жиғилимиз, дәп җакалаңлар;

Xiyoon keessatti malakata afuufaa; sooma qulqulluu labsaa; waldaa qulqulluu waamaa.

16 Әлни жиғиңлар, җамаәтни пакландуруңлар, Ақсақалларни җәм қилиңлар, балиларни, емиватқанларниму жиғиңлар; Той қиливатқан жигит өз өйидин, Ятлиқ болидиған қиз һуҗрисидин чиқсун;

Saba walitti qabaa; waldaa sana qulqulleessaa; maanguddoota walitti fidaa; ijoollee walitti qabaa; daaʼimman harma hodhan illee hin hambisinaa. Misirrichi kutaa isaa keessaa haa baʼu; misirrittiinis diinqa isheetii haa baatu.

17 Каһинлар, йәни Пәрвәрдигарниң хизмәтчилири айван билән қурбангаһ оттурисида жиға-зерә көтәрсун, Улар ейтсунки, «И Пәрвәрдигар, Өз хәлқиңгә ичиңни ағритқайсән, Өз мирасиңни хорлуқтин сақлап, Уларни әлләргә сөз-чөчәк болушқа қоймиғайсән; Әл-жутлар арисида: «Уларниң Худаси қени?» дейилмисун».

Luboonni fuula Waaqayyoo dura tajaajilan gardaafoo fi iddoo aarsaa gidduutti haa booʼan. Isaan akkana haa jedhan; “Yaa Waaqayyo saba kee baraari. Handhuuraa kee waan qoosaa, saboota gidduuttis waan kolfaa hin godhin. Isaan maaliif namoota gidduutti, ‘Waaqni isaanii eessa jira?’ jedhu?”

18 Андин Пәрвәрдигар Өз зиминиға отлуқ муһәббитини, Өз хәлқигә рәһим-шәпқәтни көрсәтти;

Waaqayyo biyya isaatiif ni hinaafa; saba isaatiifis garaa laafa.

19 Пәрвәрдигар җававән Өз хәлқигә мундақ деди: — «Мана, Мән силәргә буғдай, йеңи шарап вә зәйтун мейини әвәтимән, Силәр булардин қандурулисиләр; Вә Мән силәрни қайтидин әлләр арисида шәрмәндә қилип қоймаймән;

Waaqayyo akkana jedhee deebii kennaaf: “Ani midhaan, daadhii wayinii haaraa fi zayitii ejersaa kan isin quubsu isiniif nan erga; ani lammata saboota gidduutti waan qoosaa isin hin godhu.

20 Һәм шималдин кәлгүчини силәрдин жирақ қилип, Униң алди қисмини шәрқий деңизға, Кәйни қисмини ғәрбий деңизға қоғливетимән; Уни чөл бир зиминға һайдиветимән; Униң сесиқлиғи пурап туриду, Пасиқ һиди чиқиду; Чүнки у «чоң ишларни қилғучимән» дәп өзини улуқ қилмақчи болиду.

“Ani loltoota kaabaa isin duraa balleessee gara lafa gogaa fi duwwaatti isaan ariʼa; loltoonni fuula duraan yaaʼan galaana baʼa biiftuu, kanneen dugda duubaan yaaʼan immoo galaana gama lixa biiftuu seenu. Reeffi isaanii ni xiraaʼa; xiraan isaaniis ol baʼa.” Dhugumaan inni waan guddaa hojjeteera!

21 Қорқма, и зимин; Шатлинип хошал бол; Чүнки Пәрвәрдигар улуқ ишларни қилған.

Yaa biyya Yihuudaa, hin sodaatin; gammadiitii ililchi. Waaqayyo dhugumaan waan guddaa hojjeteera!

22 И даладики һайванлар, қорқмаңлар; Чүнки чөллүктики от-чөпләр бәрқ урмақта; Дәрәқ мевисини бәрмәктә, Әнҗир дәриғи, үзүм тели толуқ һосул бериду.

Yaa bineensota bosonaa, isinis hin sodaatinaa; dirreen dheedaa gabbachaa jiraatii. Mukkeen ija naqachaa, harbuu fi wayiniinis ija kennaa jiru.

23 Һәм силәр, Зионниң балилири, шатлинип Пәрвәрдигар Худайиңлардин хурсән болуңлар; Чүнки У һәққанийлиқ бойичә силәргә «авалқи ямғурлар»ни бериду; У силәргә һөл-йеғин бериду, Йәни башта болғандәк «авалқи ямғурлар» һәм «кейинки ямғурлар»ни яғдуриду.

Yaa uummata Xiyoon gammadi; Waaqayyo Waaqa keetti gammadi; inni qajeelummaadhaan rooba arfaasaa siif kenneeraatii. Inni akkuma durii bokkaa baayʼee, rooba arfaasaa fi kan birraa siif erga.

24 Хаманлар буғдайға толған болиду, Идиш-күпләр йеңи шарап һәм майларға толуп ташиду.

Oobdiin midhaaniin guutama; boolli itti wayinii cuunfanis daadhii wayinii haaraa fi zayitiidhaan guutamanii dhangalaasu.

25 Вә Мән силәргә чекәткиләр, чекәткә личинкилири, «вәйранчи қурут»лар, «чишлигүчи қурут»лар, Йәни Мән араңларға әвәткән улуқ қошунум йегән жилларни қайтуруп беримән;

“Ani waan bara hawwaannisni nyaate, waan hawwaannisni gurguddaa fi xixinnaan nyaate, waan hawwaannisni kaanii fi tuunni hawwaannisaa jechuunis loltoonni koo jajjaboon ani gidduu keessanitti erge sun nyaatan iddoo isiniif nan buusa.

26 Силәр болушичә йәп, қандурулисиләр, Шуниңдәк силәргә карамәт ишларни көрсәткән Пәрвәрдигар Худайиңларниң намини мәдһийиләйсиләр; Шуниң билән Мениң хәлқим һәргиз йәнә хиҗаләткә қалмайду.

Isin waan hamma quuftanitti nyaattan baayʼee ni qabaattu; maqaa Waaqayyo Waaqa keessanii kan waan dinqii isiniif hojjete sanaa ni galateeffattu; uummanni koo lammata hin qaaneffamu.

27 Силәр Мениң Исраил ичидә турғанлиғимни, Шундақла Мәнки Пәрвәрдигар силәрниң Худайиңлар екәнлигимни, Мәндин башқа һеч ким болмайдиғанлиғини билисиләр; Шуниң билән Мениң хәлқим һәргиз йәнә хиҗаләткә қалмайду.

Ergasii isin akka ani Israaʼel keessa jiru akka ani Waaqayyo Waaqa keessan taʼe, akka ana malee Waaqni biraa hin jirre ni beektu; uummanni koo lammata hin qaaneffamu.

28 Һәм кейин, Мән Өз Роһумни барлиқ әт егилири үстигә қуйимән; Силәрниң оғул-қизлириңлар бешарәт бериду, Қерилириңлар аламәт чүшләрни көриду, Жигитлириңлар ғайипанә аламәт көрүнүшләрни көриду;

“Anis kana booddee, Hafuura koo nama hunda irratti nan dhangalaasa. Ilmaanii fi intallan keessan raajii dubbatu; jaarsoliin keessan abjuu abjootu; dargaggoonni keessan mulʼata argu.

29 Бәрһәқ, шу күнләрдә қуллар үстигиму, дедәкләр үстигиму Роһумни қуйимән.

Bara sana keessa, garboota koo warra dhiiraa fi dubartii irratti illee Hafuura koo nan dhangalaasa.

30 Мән асманларда, зиминдә карамәтләрни, Қан, от, ис-түтәк түврүклирини көрситимән.

Ani ol samii irratti dinqii, gad lafa irrattis dhiiga, ibiddaa fi hurrii aaraa nan argisiisa.

31 Пәрвәрдигарниң улуқ һәм дәһшәтлик күни кәлмигичә, Қуяш қараңғулуққа, Ай қанға айландурулиду.

Utuu guyyaan Waaqayyoo inni guddichii fi sodaachisaan sun hin dhufin dura, aduun dukkanatti geeddaramti; jiʼi immoo dhiigatti geeddarama.

32 Һәм шундақ әмәлгә ашурулидуки, Пәрвәрдигарниң намини чақирип нида қилғанларниң һәммиси қутқузулиду; Чүнки Пәрвәрдигар дегинидәк, Зион теғида һәм Йерусалимда, Һәмдә Пәрвәрдигар чақирмақчи болған «қалдиси»лар үчүн қутқузуш-ниҗат болиду.

Namni maqaa Waaqayyoo waammatu hundinuu ni fayya; akkuma Waaqayyo dubbatettis Tulluu Xiyoon irraa fi Yerusaalem keessa, furamatu jiraata; hambaa gidduuttis warri Waaqayyo isaan waame ni argamu.