< Аюп 9 >

1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered and said:
2 Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
Of a truth I know that it is so; and how can man be just with God?
3 Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
If one should desire to contend with Him, he could not answer Him one of a thousand.
4 Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
He is wise in heart, and mighty in strength; who hath hardened himself against Him, and prospered?
5 У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
Who removeth the mountains, and they know it not, when He overturneth them in His anger.
6 У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
Who shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
7 У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
Who commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
8 Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
Who alone stretcheth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
9 У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south.
10 У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
Who doeth great things past finding out; yea, marvellous things without number.
11 Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
Lo, He goeth by me, and I see Him not. He passeth on also, but I perceive Him not.
12 Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
Behold, He snatcheth away, who can hinder Him? Who will say unto Him: 'What doest Thou?'
13 Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
God will not withdraw His anger; the helpers of Rahab did stoop under Him.
14 Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
How much less shall I answer Him, and choose out my arguments with Him?
15 Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer; I would make supplication to Him that contendeth with me.
16 Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
If I had called, and He had answered me; yet would I not believe that He would hearken unto my voice —
17 У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
He that would break me with a tempest, and multiply my wounds without cause;
18 У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
That would not suffer me to take my breath, but fill me with bitterness.
19 Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
If it be a matter of strength, lo, He is mighty! and if of justice, who will appoint me a time?
20 Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me; though I be innocent, He shall prove me perverse.
21 Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
I am innocent — I regard not myself, I despise my life.
22 Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
It is all one — therefore I say: He destroyeth the innocent and the wicked.
23 Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
If the scourge slay suddenly, He will mock at the calamity of the guiltless.
24 Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
The earth is given into the hand of the wicked; he covereth the faces of the judges thereof; if it be not He, who then is it?
25 Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
Now my days are swifter than a runner; they flee away, they see no good.
26 Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
They are passed away as the swift ships; as the vulture that swoopeth on the prey.
27 Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
If I say: 'I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer',
28 Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
I am afraid of all my pains, I know that Thou wilt not hold me guiltless.
29 Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
I shall be condemned; why then do I labour in vain?
30 Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
31 Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
Yet wilt Thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
32 Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
For He is not a man, as I am, that I should answer Him, that we should come together in judgment.
33 Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
There is no arbiter betwixt us, that might lay his hand upon us both.
34 У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
Let Him take His rod away from me, and let not His terror make me afraid;
35 Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
Then would I speak, and not fear Him; for I am not so with myself.

< Аюп 9 >