Аюп 9

1 Аюп җававән мундақ деди: —

Then Job answered and said,

2 Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?

I know of a truth that it is so: for how shall a mortal man be just before the Lord?

3 Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.

For if he would enter into judgement with him, [God] would not listen to him, so that he should answer to one of his charges of a thousand.

4 Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?

For he is wise in mind, and mighty, and great: who has hardened himself against him and endured?

5 У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.

Who wears out the mountains, and [men] know it not: who overturns them in anger.

6 У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.

Who shakes the [earth] under heaven from its foundations, and its pillars totter.

7 У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.

Who commands the sun, and it rises not; and he seals up the stars.

8 Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.

Who alone has stretched out the heavens, and walks on the sea as on firm ground.

9 У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.

Who makes Pleias, and Hesperus, and Arcturus, and the chambers of the south.

10 У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.

Who does great and unsearchable things; glorious also and excellent things, innumerable.

11 Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.

If ever he should go beyond me, I shall not see him: if he should pass by me, neither thus have I known [it].

12 Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?

If he would take away, who shall turn him back? or who shall say to him, What have you done?

13 Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.

For [if] he has turned away [his] anger, the whales under heaven have stooped under him.

14 Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?

Oh then that he would listen to me, or judge my cause.

15 Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.

For though I be righteous, he will not listen to me: I will entreat his judgement.

16 Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;

And if I should call and he should not listen, I can’t believe that he has listened to my voice.

17 У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.

Let him not crush me with a dark storm: but he has made by bruises many without cause.

18 У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.

For he suffers me not to take breath, but he has filled me with bitterness.

19 Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!

For indeed he is strong in power: who then shall resist his judgement?

20 Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.

For though I should seem righteous, my mouth will be profane: and though I should seem blameless, I shall be proved perverse.

21 Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!

For even if I have sinned, I know it not [in] my soul: but my life is taken away.

22 Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.

Therefore I said, Wrath slays the great and mighty man.

23 Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.

For the worthless die, but the righteous are laughed to scorn.

24 Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?

For they are delivered into the hands of the unrighteous [man]: he covers the faces of the judges [of the earth]: but if it be not he, who is it?

25 Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.

But my life is swifter than a post: [my days] have fled away, and they knew it not.

26 Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.

Or again, is there a trace of [their] path [left] by ships? or is there one of the flying eagle as it seeks [its] prey?

27 Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,

And if I should say, I will forget to speak, I will bow down my face and groan;

28 Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.

I quake in all my limbs, for I know that you will not leave me alone [as] innocent.

29 Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?

But since I am ungodly, why have I not died?

30 Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,

For if I should wash myself with snow, and purge myself with pure hands,

31 Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!

you had thoroughly plunged me in filth, and my garment had abhorred me.

32 Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.

For you are not man like me, with whom I could contend, that we might come together to judgement.

33 Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!

Would that [he] our mediator were [present], and a reprover, and one who should hear [the cause] between both.

34 У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;

Let him remove [his] rod from me, and let not his fear terrify me:

35 Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!

so shall I not be afraid, but I will speak: for I am not thus conscious [of guilt].