Аюп 8

1 Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —

ויען בלדד השוחי ויאמר׃

2 «Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?

עד אן תמלל אלה ורוח כביר אמרי פיך׃

3 Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?

האל יעות משפט ואם שדי יעות צדק׃

4 Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.

אם בניך חטאו לו וישלחם ביד פשעם׃

5 Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,

אם אתה תשחר אל אל ואל שדי תתחנן׃

6 Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.

אם זך וישר אתה כי עתה יעיר עליך ושלם נות צדקך׃

7 Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.

והיה ראשיתך מצער ואחריתך ישגה מאד׃

8 Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин

כי שאל נא לדר רישון וכונן לחקר אבותם׃

9 (Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).

כי תמול אנחנו ולא נדע כי צל ימינו עלי ארץ׃

10 Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?

הלא הם יורוך יאמרו לך ומלבם יוצאו מלים׃

11 Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?

היגאה גמא בלא בצה ישגה אחו בלי מים׃

12 Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.

עדנו באבו לא יקטף ולפני כל חציר ייבש׃

13 Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.

כן ארחות כל שכחי אל ותקות חנף תאבד׃

14 Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.

אשר יקוט כסלו ובית עכביש מבטחו׃

15 У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.

ישען על ביתו ולא יעמד יחזיק בו ולא יקום׃

16 У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,

רטב הוא לפני שמש ועל גנתו ינקתו תצא׃

17 Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,

על גל שרשיו יסבכו בית אבנים יחזה׃

18 Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.

אם יבלענו ממקומו וכחש בו לא ראיתיך׃

19 Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.

הן הוא משוש דרכו ומעפר אחר יצמחו׃

20 Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.

הן אל לא ימאס תם ולא יחזיק ביד מרעים׃

21 У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,

עד ימלה שחוק פיך ושפתיך תרועה׃

22 Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».

שנאיך ילבשו בשת ואהל רשעים איננו׃