Аюп 8
1 Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Then answered Bildad the Shuhite, and said,
2 «Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
How long wilt thou speak these things? and [how long] shall the words of thy mouth be [like] a mighty wind?
3 Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
Doth God pervert judgment? or doth the Almighty pervert justice?
4 Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
If thy children have sinned against him, and he have delivered them into the hand of their transgression:
5 Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
If thou wouldest seek diligently unto God, and make thy supplication to the Almighty;
6 Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
If thou wert pure and upright; surely now he would awake for thee, and make the habitation of thy righteousness prosperous.
7 Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
And though thy beginning was small, yet thy latter end should greatly increase.
8 Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
For inquire, I pray thee, of the former age, and apply thyself to that which their fathers have searched out:
9 (Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
(For we are but of yesterday, and know nothing, because our days upon earth are a shadow: )
10 Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
Shall not they teach thee, and tell thee, and utter words out of their heart?
11 Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
Can the rush grow up without mire? can the flag grow without water?
12 Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
Whilst it is yet in its greenness, [and] not cut down, it withereth before any [other] herb.
13 Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
So are the paths of all that forget God; and the hope of the godless man shall perish:
14 Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
Whose confidence shall break in sunder, and whose trust is a spider’s web.
15 У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
He shall lean upon his house, but it shall not stand: he shall hold fast thereby, but it shall not endure.
16 У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
He is green before the sun, and his shoots go forth over his garden.
17 Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
His roots are wrapped about the heap, he beholdeth the place of stones.
18 Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
If he be destroyed from his place, then it shall deny him, [saying], I have not seen thee.
19 Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
Behold, this is the joy of his way, and out of the earth shall others spring.
20 Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
Behold, God will not cast away a perfect man, neither will he uphold the evil-doers.
21 У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
He will yet fill thy mouth with laughter, and thy lips with shouting.
22 Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
They that hate thee shall be clothed with shame; and the tent of the wicked shall be no more.
