Аюп 8
1 Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 «Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
"Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
3 Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
4 Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
5 Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
6 Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
7 Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
8 Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
9 (Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
10 Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
11 Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
12 Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
13 Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
14 Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
15 У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
16 У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
17 Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
18 Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
19 Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
20 Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
21 У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
22 Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
