Аюп 6
1 Аюп җававән мундақ деди: —
respondens autem Iob dixit
2 «Аһ, мениң дәрдлик зарлирим таразида өлчәнсә! Аһ, бешимға чүшкән барлиқ балаю-қаза булар билән биллә таразиланса!
utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera
3 Шундақ қилинса у һазир деңиздики қумдин еғир болуп чиқиду; Шуниң үчүн сөзлирим тәлвиләрчә болуватиду.
quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena
4 Чүнки Һәммигә Қадирниң оқлири маңа санҗилип ичимдә туруватиду, Уларниң зәһирини роһум ичмәктә, Тәңриниң вәһимилири маңа қарши сәп түзүп һуҗум қиливатиду.
quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me
5 Явайи ешәк от-чөп тапқанда һаңрамду? Кала болса йәм-хәшәк үстидә мөрәмду?
numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit
6 Туз болмиса тәмсиз нәрсини йегили боламду? Хам тухумниң еқиниң тәми барму?
aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem
7 Җеним уларға тәгсиму сәскинип кетиду, Улар маңа жиркиничлик тамақ болуп туюлиду.
quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt
8 Аһ, мениң тәшна болғиним кәлсиди! Тәңри интизаримни иҗабәт қилсиди!
quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus
9 Аһ, Тәңри мени янчип ташлисун! У қолини қоюветип җенимни үзүп ташлашқа мувапиқ көрсиди!
et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me
10 Шундақ болса, маңа тәсәлли болатти, Һәтта рәһимсиз ағриқларда қийналсамму, шатлинаттим; Чүнки Муқәддәс Болғучиниң сөзлиридин танмиған болаттим!
et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti
11 Мәндә өлүмни күткидәк йәнә қанчилик мағдур қалди? Мениң сәвир-тақәтлик болуп һаятимни узартишимниң немә нәтиҗиси болар?
quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam
12 Мениң күчүм таштәк чиңму? Мениң әтлирим мистин ясалғанмиди?
nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est
13 Өзүмгә ярдәм бәргидәк мағдурум қалмиди әмәсму? Һәр қандақ әқил-тәдбир мәндин қоғливетилгән әмәсму?
ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me
14 Үмүтсизлинип кетиватқан кишигә дости меһриванлиқ көрсәтмики зөрүрдур; Болмиса у Һәммигә қадирдин қорқуштин ваз кечиши мүмкин.
qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit
15 Бирақ бурадәрлирим вақитлиқ «алдамчи ериқ» сүйидәк, Маңа һелигәрлик билән муамилә қилмақта; Улар сулири еқип түгигән ериққа охшайду.
fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus
16 Еригән муз сулири ериққа киргәндә улар қаридап кетиду, Қарлар уларниң ичидә йоқилип кетиду,
qui timent pruinam inruet super eos nix
17 Улар пәсилниң иллиши билән қуруп кетиду; Һава иссип кәткәндә, изидин йоқилип кетиду.
tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo
18 Сәпәрдашлар маңған йолидин чиқип, ериққа бурулиду; Улар ериқни бойлап меңип, чөлдә езип өлиду.
involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt
19 Темалиқ карванларму ериқ издәп маңди; Шебалиқ содигәрләрму уларға үмүт билән қариди;
considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper
20 Бирақ улар ишәнгинидин үмүтсизлинип номуста қалди; Улар әшу йәргә келиши билән паракәндичиликкә учриди.
confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt
21 Мана силәр уларға охшаш [маңа тайини] йоқ болуп қалдиңлар; Силәр қорқунучлуқ бир вәһимини көрүпла қорқуп кетиватисиләр.
nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis
22 Мән силәргә: «Маңа бериңлар», Яки: «Маңа мал-мүлүклириңлардин һәдийә қилиңлар?» — дегәнни қачан дәп баққан?
numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi
23 Яки: «Мени езитқучиниң қолидин қутқузуңлар!» Яки «Зораванларниң қолидин гөрүгә пул бәрсәңлар!» дәп баққанму?
vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me
24 Маңа үгитип қоюңлар, сүкүт қилимән; Нәдә йолдин чиққанлиғимни маңа көрситип бериңлар.
docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me
25 Тоғра сөзләр немидегән өткүр-һә! Бирақ әйиплириңлар зади немини испатлалайду?!
quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere
26 Үмүтсизләнгән кишиниң гәплири өтүп кетидиған шамалдәк турса, Пәқәт сөзләрнила әйиплимәкчимусиләр?
ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis
27 Силәр житим-йесирларниң үстидә чәк ташлишисиләр! Дост-бурадириңлар үстидә содилишисиләр!
super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum
28 Әнди маңа йүз туранә қарап беқиңлар; Алдиңлардила ялған сөз қилаламдим?
verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar
29 Өтүнимән, болди қилиңлар, гуна болмисун; Раст, қайтидин ойлап беқиңлар, Чүнки өзүмниң тоғрилиғим [таразида] туриду.
respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate
30 Тилимда хаталиқ барму? Тилим яманлиқни зади теталмасму?
et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit
