Аюп 6
1 Аюп җававән мундақ деди: —
And Job made answer and said,
2 «Аһ, мениң дәрдлик зарлирим таразида өлчәнсә! Аһ, бешимға чүшкән барлиқ балаю-қаза булар билән биллә таразиланса!
If only my passion might be measured, and put into the scales against my trouble!
3 Шундақ қилинса у һазир деңиздики қумдин еғир болуп чиқиду; Шуниң үчүн сөзлирим тәлвиләрчә болуватиду.
For then its weight would be more than the sand of the seas: because of this my words have been uncontrolled.
4 Чүнки Һәммигә Қадирниң оқлири маңа санҗилип ичимдә туруватиду, Уларниң зәһирини роһум ичмәктә, Тәңриниң вәһимилири маңа қарши сәп түзүп һуҗум қиливатиду.
For the arrows of the Ruler of all are present with me, and their poison goes deep into my spirit: his army of fears is put in order against me.
5 Явайи ешәк от-чөп тапқанда һаңрамду? Кала болса йәм-хәшәк үстидә мөрәмду?
Does the ass of the fields give out his voice when he has grass? or does the ox make sounds over his food?
6 Туз болмиса тәмсиз нәрсини йегили боламду? Хам тухумниң еқиниң тәми барму?
Will a man take food which has no taste without salt? or is there any taste in the soft substance of purslain?
7 Җеним уларға тәгсиму сәскинип кетиду, Улар маңа жиркиничлик тамақ болуп туюлиду.
My soul has no desire for such things, they are as disease in my food.
8 Аһ, мениң тәшна болғиним кәлсиди! Тәңри интизаримни иҗабәт қилсиди!
If only I might have an answer to my prayer, and God would give me my desire!
9 Аһ, Тәңри мени янчип ташлисун! У қолини қоюветип җенимни үзүп ташлашқа мувапиқ көрсиди!
If only he would be pleased to put an end to me; and would let loose his hand, so that I might be cut off!
10 Шундақ болса, маңа тәсәлли болатти, Һәтта рәһимсиз ағриқларда қийналсамму, шатлинаттим; Чүнки Муқәддәс Болғучиниң сөзлиридин танмиған болаттим!
So I would still have comfort, and I would have joy in the pains of death, for I have not been false to the words of the Holy One.
11 Мәндә өлүмни күткидәк йәнә қанчилик мағдур қалди? Мениң сәвир-тақәтлик болуп һаятимни узартишимниң немә нәтиҗиси болар?
Have I strength to go on waiting, or have I any end to be looking forward to?
12 Мениң күчүм таштәк чиңму? Мениң әтлирим мистин ясалғанмиди?
Is my strength the strength of stones, or is my flesh brass?
13 Өзүмгә ярдәм бәргидәк мағдурум қалмиди әмәсму? Һәр қандақ әқил-тәдбир мәндин қоғливетилгән әмәсму?
I have no help in myself, and wisdom is completely gone from me.
14 Үмүтсизлинип кетиватқан кишигә дости меһриванлиқ көрсәтмики зөрүрдур; Болмиса у Һәммигә қадирдин қорқуштин ваз кечиши мүмкин.
He whose heart is shut against his friend has given up the fear of the Ruler of all.
15 Бирақ бурадәрлирим вақитлиқ «алдамчи ериқ» сүйидәк, Маңа һелигәрлик билән муамилә қилмақта; Улар сулири еқип түгигән ериққа охшайду.
My friends have been false like a stream, like streams in the valleys which come to an end:
16 Еригән муз сулири ериққа киргәндә улар қаридап кетиду, Қарлар уларниң ичидә йоқилип кетиду,
Which are dark because of the ice, and the snow falling into them;
17 Улар пәсилниң иллиши билән қуруп кетиду; Һава иссип кәткәндә, изидин йоқилип кетиду.
Under the burning sun they are cut off, and come to nothing because of the heat.
18 Сәпәрдашлар маңған йолидин чиқип, ериққа бурулиду; Улар ериқни бойлап меңип, чөлдә езип өлиду.
The camel-trains go out of their way; they go up into the waste and come to destruction.
19 Темалиқ карванларму ериқ издәп маңди; Шебалиқ содигәрләрму уларға үмүт билән қариди;
The camel-trains of Tema were searching with care, the bands of Sheba were waiting for them:
20 Бирақ улар ишәнгинидин үмүтсизлинип номуста қалди; Улар әшу йәргә келиши билән паракәндичиликкә учриди.
They were put to shame because of their hope; they came and their hope was gone.
21 Мана силәр уларға охшаш [маңа тайини] йоқ болуп қалдиңлар; Силәр қорқунучлуқ бир вәһимини көрүпла қорқуп кетиватисиләр.
So have you now become to me; you see my sad condition and are in fear.
22 Мән силәргә: «Маңа бериңлар», Яки: «Маңа мал-мүлүклириңлардин һәдийә қилиңлар?» — дегәнни қачан дәп баққан?
Did I say, Give me something? or, Make a payment for me out of your wealth?
23 Яки: «Мени езитқучиниң қолидин қутқузуңлар!» Яки «Зораванларниң қолидин гөрүгә пул бәрсәңлар!» дәп баққанму?
Or, Get me out of the power of my hater? or, Give money so that I may be free from the power of the cruel ones?
24 Маңа үгитип қоюңлар, сүкүт қилимән; Нәдә йолдин чиққанлиғимни маңа көрситип бериңлар.
Give me teaching and I will be quiet; and make me see my error.
25 Тоғра сөзләр немидегән өткүр-һә! Бирақ әйиплириңлар зади немини испатлалайду?!
How pleasing are upright words! but what force is there in your arguments?
26 Үмүтсизләнгән кишиниң гәплири өтүп кетидиған шамалдәк турса, Пәқәт сөзләрнила әйиплимәкчимусиләр?
My words may seem wrong to you, but the words of him who has no hope are for the wind.
27 Силәр житим-йесирларниң үстидә чәк ташлишисиләр! Дост-бурадириңлар үстидә содилишисиләр!
Truly, you are such as would give up the child of a dead man to his creditors, and would make a profit out of your friend.
28 Әнди маңа йүз туранә қарап беқиңлар; Алдиңлардила ялған сөз қилаламдим?
Now then, let your eyes be turned to me, for truly I will not say what is false to your face.
29 Өтүнимән, болди қилиңлар, гуна болмисун; Раст, қайтидин ойлап беқиңлар, Чүнки өзүмниң тоғрилиғим [таразида] туриду.
Let your minds be changed, and do not have an evil opinion of me; yes, be changed, for my righteousness is still in me.
30 Тилимда хаталиқ барму? Тилим яманлиқни зади теталмасму?
Is there evil in my tongue? is not the cause of my trouble clear to me?
