Аюп 5
1 Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
2 Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
3 Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
4 Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
5 Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
6 Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
7 Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
8 Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
9 У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
[Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
10 У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
11 У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
12 У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
13 У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
14 Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
15 Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
16 Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
17 Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
18 Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
19 У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
20 Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
21 Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
22 Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
23 Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
25 Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
26 Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
27 Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].
