Аюп 5
1 Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?
2 Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.
5 Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.
7 Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.
9 У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,
11 У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.
13 У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.
15 Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.
16 Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.
17 Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.
19 У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.
20 Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.
21 Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.
23 Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.
24 Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.
26 Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.
