Аюп 5
1 Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
2 Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
3 Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
4 Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
5 Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
6 Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
7 Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
8 Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
9 У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
10 У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
11 У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
12 У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
13 У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
14 Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
15 Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
16 Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
17 Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
18 Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
19 У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
20 Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
21 Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
22 Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
23 Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
24 Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
25 Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
26 Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
27 Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta
