Аюп 5
1 Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
Chiama, dunque! Ti risponderà forse qualcuno? E a chi fra i santi ti rivolgerai?
2 Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
Poiché allo stolto dà morte lo sdegno e la collera fa morire lo sciocco.
3 Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
Io ho visto lo stolto metter radici, ma imputridire la sua dimora all'istante.
4 Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
I suoi figli sono lungi dal prosperare, sono oppressi alla porta, senza difensore;
5 Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
l'affamato ne divora la messe e gente assetata ne succhia gli averi.
6 Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
Non esce certo dalla polvere la sventura né germoglia dalla terra il dolore,
7 Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
ma è l'uomo che genera pene, come le scintille volano in alto.
8 Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
Io, invece, mi rivolgerei a Dio e a Dio esporrei la mia causa:
9 У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
a lui, che fa cose grandi e incomprensibili, meraviglie senza numero,
10 У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
che dà la pioggia alla terra e manda le acque sulle campagne.
11 У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
Colloca gli umili in alto e gli afflitti solleva a prosperità;
12 У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
rende vani i pensieri degli scaltri e le loro mani non ne compiono i disegni;
13 У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
coglie di sorpresa i saggi nella loro astuzia e manda in rovina il consiglio degli scaltri.
14 Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
Di giorno incappano nel buio e brancolano in pieno sole come di notte,
15 Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
mentre egli salva dalla loro spada l'oppresso, e il meschino dalla mano del prepotente.
16 Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
C'è speranza per il misero e l'ingiustizia chiude la bocca.
17 Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
Felice l'uomo, che è corretto da Dio: perciò tu non sdegnare la correzione dell'Onnipotente,
18 Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
perché egli fa la piaga e la fascia, ferisce e la sua mano risana.
19 У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
Da sei tribolazioni ti libererà e alla settima non ti toccherà il male;
20 Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
nella carestia ti scamperà dalla morte e in guerra dal colpo della spada;
21 Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
sarai al riparo dal flagello della lingua, né temerai quando giunge la rovina.
22 Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
Della rovina e della fame ti riderai né temerai le bestie selvatiche;
23 Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
con le pietre del campo avrai un patto e le bestie selvatiche saranno in pace con te.
24 Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
Conoscerai la prosperità della tua tenda, visiterai la tua proprietà e non sarai deluso.
25 Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
Vedrai, numerosa, la prole, i tuoi rampolli come l'erba dei prati.
26 Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
Te ne andrai alla tomba in piena maturità, come si ammucchia il grano a suo tempo.
27 Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
Ecco, questo abbiamo osservato: è così. Ascoltalo e sappilo per tuo bene.
