Аюп 5
1 Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
“Pray, call, is there any to answer you? And to which of the holy ones do you turn?
2 Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
For provocation slays the perverse, And envy puts to death the simple,
3 Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straight away,
4 Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
His sons are far from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.
5 Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
Whose harvest the hungry eat, And even take it from the thorns, And the designing swallowed their wealth.
6 Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
For sorrow does not come forth from the dust, Nor does misery spring up from the ground.
7 Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
For man is born to misery, And the sparks go high to fly.
8 Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
Yet I inquire for God, And for God I give my word,
9 У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
Doing great things, and there is no searching. Wonderful, until there is no numbering.
10 У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.
11 У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.
12 У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
Making void thoughts of the cunning, And their hands do not execute wisdom.
13 У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
Capturing the wise in their subtlety, And the counsel of wrestling ones was hurried,
14 Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
By day they meet darkness, And as night—they grope at noon.
15 Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
He saves the needy from the sword in their mouth, And from a strong hand,
16 Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
And there is hope for the poor, And perverseness has shut her mouth.
17 Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
Behold, the blessedness of mortal man, God reproves him: And do not despise the discipline of the Mighty,
18 Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
For He pains, and He binds up, He strikes, and His hands heal.
19 У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
In six distresses He delivers you, And in seven evil does not strike on you.
20 Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
In famine He has redeemed you from death, And in battle from the hands of the sword.
21 Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
When the tongue scourges you are hid, And you are not afraid of destruction, When it comes.
22 Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
At destruction and at hunger you mock, And of the beast of the earth, You are not afraid.
23 Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
(For with sons of the field [is] your covenant, And the beast of the field Has been at peace with you.)
24 Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
And you have known that your tent [is] peace, And inspected your habitation, and do not err,
25 Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
And have known that your seed [is] numerous, And your offspring as the herb of the earth;
26 Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
You come in full age to the grave, As the going up of a stalk in its season.
27 Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
Behold, this—we searched it out—it [is] right, listen; And you, know for yourself!”
