< Аюп 41 >

1 Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
Vai tu levijatanu vari ķert ar makšķeri, jeb viņa mēli ar dziļi iemestu virvi?
2 Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
Vai tu viņam riņķi māki likt nāsīs un ar asmeni izdurt viņa žaunas?
3 У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
Vai tu domā, ka tas tevis daudz lūgsies un labus vārdus uz tevi runās?
4 У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
Vai viņš derēs derību ar tevi, ka tu viņu vari ņemt par mūžīgu vergu?
5 Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
Vai tu ar viņu varēsi spēlēties kā ar putniņu, jeb viņu saistīsi savām meitām?
6 Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
Vai zvejnieku biedrībā viņu pārdod, vai viņu izdala pircējiem?
7 Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
Vai tu viņa ādu vari piedurt pilnu ar šķēpiem, jeb viņa galvu ar žebērkļiem?
8 Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
Kad tu savu roku viņam pieliksi, tad pieminēsi, kāds tas karš, un vairs to nedarīsi.
9 Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
Redzi, tāda cerība ir velti; jau viņu ieraugot krīt gar zemi.
10 Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
Neviens nav tik drošs, viņu kaitināt, - kas tad būtu, kas Man varētu celties pretim?
11 Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
Kas Man ko laba papriekš darījis, ka Man to bija atmaksāt? Kas ir apakš visām debesīm, tas Man pieder.
12 [Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
Un lai vēl pieminu viņa locekļus, stiprumu un viņa vareno augumu.
13 Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
Kas drīkstētu viņa bruņas atsegt, kas līst viņa zobu starpā?
14 Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
Kas viņa vaiga žokļus var atplēst? Ap viņa zobiem ir briesmas.
15 Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
Lepni ir viņa bruņu zvīņas, cieti kā ar zieģeli saspiesti kopā.
16 Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
Viens tik tuvu pie otra, ka ne vējš netiek starpā.
17 Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
Tie līp viens pie otra, un turas kopā, ka nešķiras.
18 Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
Viņš šķauda ugunis, un viņa acis ir kā rīta blāzmas stari.
19 Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
No viņa mutes šaujās ugunis, degošas dzirksteles no tās izlec.
20 Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
No viņa nāsīm iziet dūmi kā no verdoša poda un katla.
21 Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
Viņa dvaša varētu iededzināt ogles, un liesmas iziet no viņa mutes.
22 Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
Viņa kakls ir visai stiprs, un viņa priekšā lec bailes.
23 Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
Viņa miesas locekļi kā sakalti, tie turas cieti kopā, ka nevar kustināt.
24 Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
Viņa sirds ir cieta kā akmens un cieta kā apakšējais dzirnu akmens.
25 У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
Kad viņš ceļas, tad stiprie izbīstas, no bailēm tie paģībst.
26 Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
Kad viņam cērt ar zobenu, tas nekož, nedz šķēps, ne bulta, ne žebērklis.
27 У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
Dzelzs priekš viņa kā salmi, un varš kā sapraulējis koks.
28 Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
Bulta viņu neaiztrieks; lingas akmeņi viņam ir kā pelus.
29 Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
Lielas bozes viņam ir kā pelus, viņš smejas, kad šķēps svelpj.
30 Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
Viņa pavēderē asi kasīkļi, un kā ar ecešām viņš brauc pa dubļiem.
31 У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
Viņš dara, ka dziļumi verd kā pods, un sajauc jūru kā zalves virumu.
32 У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
Kur viņš gājis ceļš spīd; tie ūdens viļņi ir kā sudraboti.
33 Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
Virs zemes cits viņam nav līdzinājams, viņš tāds radīts, ka nebīstas.
34 У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
Viss, kas ir augsts, viņam nav nekas; viņš visu lepno zvēru ķēniņš.

< Аюп 41 >