Аюп 41
1 Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
2 Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
3 У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
4 У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
5 Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
6 Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
7 Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
8 Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
9 Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
10 Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
11 Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
12 [Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
13 Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
14 Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
15 Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
16 Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
17 Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
18 Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
19 Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
20 Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
21 Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
22 Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
23 Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
24 Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
25 У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
26 Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
27 У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
28 Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
29 Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
30 Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
31 У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
32 У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
33 Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
34 У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
