< Аюп 41 >
1 Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
Canst thou draw out leviathan with an hook? or his tongue with a cord which thou lettest down?
2 Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
Canst thou put an hook into his nose? or bore his jaw through with a thorn?
3 У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
Will he make many supplications unto thee? will he speak soft words unto thee?
4 У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
Will he make a covenant with thee? wilt thou take him for a servant for ever?
5 Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
Wilt thou play with him as with a bird? or wilt thou bind him for thy maidens?
6 Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
Shall the companions make a banquet of him? shall they part him among the merchants?
7 Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
Canst thou fill his skin with barbed iron? or his head with fish spears?
8 Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
Lay thine hand upon him, remember the battle, do no more.
9 Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
Behold, the hope of him is in vain: shall not one be cast down even at the sight of him?
10 Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
None is so fierce that dare stir him up: who then is able to stand before me?
11 Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
Who hath prevented me, that I should repay him? whatsoever is under the whole heaven is mine.
12 [Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
I will not conceal his parts, nor his power, nor his comely proportion.
13 Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
Who can discover the face of his garment? or who can come to him with his double bridle?
14 Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
Who can open the doors of his face? his teeth are terrible round about.
15 Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
His scales are his pride, shut up together as with a close seal.
16 Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
One is so near to another, that no air can come between them.
17 Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
They are joined one to another, they stick together, that they cannot be sundered.
18 Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
By his neesings a light doth shine, and his eyes are like the eyelids of the morning.
19 Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
Out of his mouth go burning lamps, and sparks of fire leap out.
20 Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
Out of his nostrils goeth smoke, as out of a seething pot or caldron.
21 Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
His breath kindleth coals, and a flame goeth out of his mouth.
22 Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
In his neck remaineth strength, and sorrow is turned into joy before him.
23 Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
The flakes of his flesh are joined together: they are firm in themselves; they cannot be moved.
24 Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
His heart is as firm as a stone; yea, as hard as a piece of the nether millstone.
25 У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
When he raiseth up himself, the mighty are afraid: by reason of breakings they purify themselves.
26 Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
The sword of him that layeth at him cannot hold: the spear, the dart, nor the habergeon.
27 У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
He esteemeth iron as straw, and brass as rotten wood.
28 Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
The arrow cannot make him flee: slingstones are turned with him into stubble.
29 Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
Darts are counted as stubble: he laugheth at the shaking of a spear.
30 Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
Sharp stones are under him: he spreadeth sharp pointed things upon the mire.
31 У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
He maketh the deep to boil like a pot: he maketh the sea like a pot of ointment.
32 У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
He maketh a path to shine after him; one would think the deep to be hoary.
33 Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
Upon earth there is not his like, who is made without fear.
34 У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
He beholdeth all high things: he is a king over all the children of pride.