Аюп 40
1 Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
И тако одговарајући Господ Јову рече:
2 «Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
Ко се препире с Богом, хоће ли га учити? Који куди Бога, нека одговори на то.
3 Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
Тада Јов одговори Господу и рече:
4 «Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
Гле, ја сам мален, шта бих Ти одговорио? Мећем руку своју на уста своја.
5 Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
Једном говорих, али нећу одговарати; и другом, али нећу више.
6 Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
А Господ опет одговарајући Јову из вихора рече:
7 «Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
Опаши се сада као човек; ја ћу те питати, а ти ми казуј.
8 Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
Хоћеш ли ти уништити мој суд? Хоћеш ли мене осудити да би себе оправдао?
9 Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
Је ли у тебе мишица као у Бога? Грмиш ли гласом као Он?
10 Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
Окити се сада чашћу и величанством, у славу и красоту обуци се.
11 Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
Проспи јарост гнева свог, и погледај све поносите, и обори их.
12 Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
Погледај све поносите, и понизи их, и потри безбожнике на месту њиховом.
13 Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
Затрпај их све у прах, и повежи им лице на скривеном месту.
14 Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
Тада ћу те и ја хвалити да те чува десница твоја.
15 Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
А гле, слон, ког сам створио с тобом, једе траву као во;
16 Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
Гле, снага му је у бедрима његовим, и сила му је у пупку трбуха његовог;
17 У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
Диже реп свој као кедар, жиле од јаја његових сплетене су као гране;
18 Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
Кости су му као цеви бронзане, зглавци као полуге гвоздене.
19 У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
Он је прво између дела Божијих, Творац његов дао му је мач.
20 Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
Горе носе му пићу, и све зверје пољско игра се онде.
21 У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
У хладу леже, у густој трсци и глибу.
22 Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
Граната дрвета заклањају га сеном својим, и опкољавају га врбе на потоцима.
23 Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
Гле, уставља реку да не тече, узда се да ће испити Јордан губицом својом.
24 Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
Хоће ли га ко ухватити на очи његове? Замку му провући кроз нос?
