Аюп 40
1 Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
Rəbb Əyyuba belə dedi:
2 «Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
«Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
3 Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
4 «Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
«Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
5 Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
6 Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
7 «Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
«İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
8 Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
9 Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
10 Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
11 Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
12 Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
13 Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
14 Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
15 Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
16 Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
17 У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
18 Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
19 У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
20 Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
21 У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
22 Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
23 Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
24 Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
