Аюп 4
1 Теманлиқ Елифаз җававән мундақ деди: —
But Eliphaz the Themanite, answering, said:
2 «Бириси сән билән сөзләшмәкчи болса, еғир аламсән? Бирақ ким ағзиға кәлгән гәпни жутуваталайду?
If we start to speak to you, perhaps you will take it badly, but who can hold back the words he has conceived?
3 Қара, сән көп адәмләргә тәлим-тәрбийә бәргән адәмсән, Сән җансиз қолларға күч бәргәнсән,
Behold, you have taught many, and you have strengthened weary hands.
4 Сөзлириң дәлдәңшип аран маңидиғанларни риғбәтләндүргән, Тизлири пүкүлгәнләрни йөлигәнсән.
Your words have reassured the wavering, and you have fortified the trembling knees.
5 Бирақ һазир нөвәт саңа кәлди, Шуниңлиқ билән һалиңдин кәттиң, Балаю-апәт саңа тегиши билән, Сән алақзадә болуп кәттиң.
But now the scourge has overcome you, and you falter. It has touched you, and you are disturbed.
6 Ихласмәнлигиң таянчиң болуп кәлмигәнму? Йоллириңдики дуруслуқ үмүтүңниң асаси әмәсмиди?
Where is your reverence, your fortitude, your patience, and the perfection of your ways?
7 Есиңгә ал, ким бегуна туруп вәйран болуп баққан? Дурусларниң һаяти нәдә үзүлүп қалған?
Consider this, I beg you: who ever perished being innocent? Or when have the righteous been destroyed?
8 Мән көргинимдәк, гуна билән йәр ағдуруп аваричилик териғанлар, Охшашла һосул алиду.
In fact, I have instead seen those who work iniquity and who sow resentments, reap them,
9 Тәңриниң бир нәпәси биләнла улар гумран болиду, Униң ғәзивиниң партлиши билән улар йоқилип кетиду.
perishing by the breath of God, and being consumed by the wrath of his spirit.
10 Ширниң һөкирәшлири, Һәм әшәддий ширниң авази [бар болсиму], Шир асланлириниң чишлири сундурулиду;
The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of young lions have been worn away.
11 Батур шир болса ов тапалмай йоқилишқа йүзлиниду, Чиши ширниң күчүклири чечилип кетиду.
The tiger has perished because it does not have prey, and the young lions have been scattered.
12 — Мана, маңа бир сөз ғайипанә кәлди, Қулиқимға бир шивирлиған аваз кирди,
Furthermore, a word was spoken to me in secret, and, as if by theft, my ears received the pulse of its whisper.
13 Түн кечидики ғайипанә көрүнүшләрдин чиққан ойларда, Адәмләрни чоңқур уйқа басқанда,
In the horror of a vision by night, when men are accustomed to be overtaken by a deep sleep,
14 Қорқунуч вә титрәкму мени басти, Сүйәк-сүйәклиримни титритивәтти;
fear and trembling seized me and all my bones were terrified.
15 Көз алдимдин бир роһ өтүп кәтти; Бәдинимдики түклирим һүрпийип кәтти.
And when a spirit passed before me, the hair on my body stood up.
16 У роһ орнида мидирлимай турди, бирақ турқини көрәлмидим; Көз алдимда бир гәвдә турупту; Шивирлиған бир аваз аңланди: —
There appeared an image before my eyes, someone whose face I did not recognize, and I heard a voice like a gentle breeze.
17 «Инсан балиси Тәңридин һәққаний болаламду? Адәм өз Яратқучисидин пак болаламду?
Should man be justified in relation to God, or will a man be more pure than his Maker?
18 Мана, У Өз қуллириға ишәнмигән, Һәтта пәриштилириниму «Наданлиқ қилған!» дәп әйиплигән йәрдә,
Behold, those who serve him are not steadfast, and in his angels he finds imperfection.
19 Ули топилардин болған инсанлар, Лайдин ясалған өйләрдә турғучилар қандақ болар!? Улар пәрванидинму асанла янҗилиду!
How much more will those who live in houses of clay, which have an earthly foundation, be consumed like the moth?
20 Улар таң билән кәч арилиғида кукум-талқан болиду; Улар һеч ким нәзиригә алмиған һалда мәңгүгә йоқилиду.
From morning all the way to evening, they will be cut down, and because no one understands, they will be destroyed without ceasing.
21 Уларниң чедир таниси жулуп ташланғанғу? Улар һеч даналиққа техи еришмәйла өлүп кетиду!».
But those who are left behind will be taken away from them; they will die, and not in wisdom.
