Аюп 4
1 Теманлиқ Елифаз җававән мундақ деди: —
Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
2 «Бириси сән билән сөзләшмәкчи болса, еғир аламсән? Бирақ ким ағзиға кәлгән гәпни жутуваталайду?
“Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
3 Қара, сән көп адәмләргә тәлим-тәрбийә бәргән адәмсән, Сән җансиз қолларға күч бәргәнсән,
Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
4 Сөзлириң дәлдәңшип аран маңидиғанларни риғбәтләндүргән, Тизлири пүкүлгәнләрни йөлигәнсән.
riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
5 Бирақ һазир нөвәт саңа кәлди, Шуниңлиқ билән һалиңдин кәттиң, Балаю-апәт саңа тегиши билән, Сән алақзадә болуп кәттиң.
A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
6 Ихласмәнлигиң таянчиң болуп кәлмигәнму? Йоллириңдики дуруслуқ үмүтүңниң асаси әмәсмиди?
Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
7 Есиңгә ал, ким бегуна туруп вәйран болуп баққан? Дурусларниң һаяти нәдә үзүлүп қалған?
TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
8 Мән көргинимдәк, гуна билән йәр ағдуруп аваричилик териғанлар, Охшашла һосул алиду.
Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
9 Тәңриниң бир нәпәси биләнла улар гумран болиду, Униң ғәзивиниң партлиши билән улар йоқилип кетиду.
Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
10 Ширниң һөкирәшлири, Һәм әшәддий ширниң авази [бар болсиму], Шир асланлириниң чишлири сундурулиду;
Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
11 Батур шир болса ов тапалмай йоқилишқа йүзлиниду, Чиши ширниң күчүклири чечилип кетиду.
Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
12 — Мана, маңа бир сөз ғайипанә кәлди, Қулиқимға бир шивирлиған аваз кирди,
Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
13 Түн кечидики ғайипанә көрүнүшләрдин чиққан ойларда, Адәмләрни чоңқур уйқа басқанда,
Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
14 Қорқунуч вә титрәкму мени басти, Сүйәк-сүйәклиримни титритивәтти;
strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
15 Көз алдимдин бир роһ өтүп кәтти; Бәдинимдики түклирим һүрпийип кәтти.
Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
16 У роһ орнида мидирлимай турди, бирақ турқини көрәлмидим; Көз алдимда бир гәвдә турупту; Шивирлиған бир аваз аңланди: —
Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
17 «Инсан балиси Тәңридин һәққаний болаламду? Адәм өз Яратқучисидин пак болаламду?
'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
18 Мана, У Өз қуллириға ишәнмигән, Һәтта пәриштилириниму «Наданлиқ қилған!» дәп әйиплигән йәрдә,
Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
19 Ули топилардин болған инсанлар, Лайдин ясалған өйләрдә турғучилар қандақ болар!? Улар пәрванидинму асанла янҗилиду!
kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
20 Улар таң билән кәч арилиғида кукум-талқан болиду; Улар һеч ким нәзиригә алмиған һалда мәңгүгә йоқилиду.
od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
21 Уларниң чедир таниси жулуп ташланғанғу? Улар һеч даналиққа техи еришмәйла өлүп кетиду!».
Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'
