Аюп 39
1 Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
¿Sabes tú cuándo paren las cabras monteses? ¿Asististe al parto de las venadas?
2 Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
¿Puedes contar los meses de su preñez y saber el tiempo cuando paren?
3 Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
Se encorvan, expulsan sus crías, se libran de sus dolores de parto.
4 Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
Sus crías crecen, se fortalecen, salen a campo abierto y no vuelven.
5 Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
¿Quién dio al asno montés su libertad? ¿Quién soltó las ataduras del rebuznante,
6 Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
a cual di el desierto como hogar y tierra salitrosa como vivienda?
7 У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
Se burla del bullicio de la ciudad y no obedece los gritos del arriero,
8 У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
explora las montañas en busca de su pasto y rastrea toda cosa verde.
9 Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
¿Consentirá el búfalo en ser tu esclavo o pasará la noche en tu establo?
10 Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
¿Atarás al búfalo al arado con cuerdas? ¿Rastrillará los valles tras ti?
11 Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
¿Confiarás en él porque es robusto y dejarás tu labor a su cuidado?
12 Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
¿Confiarás en él para que te traiga tu cosecha y reúna el grano en tu era?
13 Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
Las alas del avestruz se agitan alegres, ¿pero son las alas y el plumaje del amor?
14 У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
Abandona sus huevos en la tierra, en el polvo los calienta
15 Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
y se olvida que un pie puede aplastarlos o una bestia salvaje pisotearlos.
16 Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
Es cruel con sus polluelos como si no fueran suyos. No le importa que se pierda su fatiga,
17 Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
porque ʼEloah lo privó de sabiduría y no lo dotó de entendimiento.
18 Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
Pero cuando se yergue en alto, se burla del caballo y su jinete.
19 Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
¿Diste al caballo su fuerza? ¿Cubriste tú su cuello con una melena?
20 Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
¿Lo harás brincar como langosta? Su majestuoso resoplido es terrible,
21 У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
escarba en el valle, se regocija en su fuerza, sale a encontrarse con las armas,
22 У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
se ríe del miedo y no se espanta ni retrocede ante la espada.
23 Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
La flecha resuena contra él. Fulguran lanzas y arma arrojadiza,
24 У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
con ímpetu y furor devora la distancia, sin que le importe el sonido de la trompeta.
25 Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
Parece que dice entre clarines: ¡Ea! Olfatea desde lejos la batalla, el grito de los comandantes y el grito de guerra.
26 Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
¿Vuela el halcón y extiende sus alas hacia el sur por tu sabiduría?
27 Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
¿Por tu mandato se remonta el águila y pone su nido en la altura?
28 У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
Vive y tiene su habitación en la roca, en la cumbre del peñasco, en lugar inaccesible.
29 Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
Desde allí acecha la presa. Sus ojos la divisan desde muy lejos.
30 Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
Sus polluelos chupan la sangre. Donde hay carroña, allí está ella.
