< Аюп 39 >
1 Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
“¿Sabéis en qué momento paren las cabras montesas? ¿Observas cuando la cierva tiene cervatillo?
2 Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
¿Puedes contar los meses que cumplen? ¿O sabes la hora en que dan a luz?
3 Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
Se inclinan. Llevan a sus crías. Terminan sus dolores de parto.
4 Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
Sus crías se hacen fuertes. Crecen en el campo abierto. Salen y no vuelven.
5 Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
“¿Quién ha liberado al burro salvaje? O que ha soltado las amarras del asno veloz,
6 Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
cuyo hogar he convertido en el desierto, y la tierra salada su morada?
7 У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
Desprecia el tumulto de la ciudad, tampoco oye los gritos del conductor.
8 У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
La cordillera es su pasto. Busca cada cosa verde.
9 Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
“¿Se contentará el buey salvaje con servirte? ¿O se quedará junto a tu comedero?
10 Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
¿Puedes sujetar al buey salvaje en el surco con su arnés? ¿O va a labrar los valles después de ti?
11 Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
¿Confiarás en él, porque su fuerza es grande? ¿O le dejarás tu trabajo?
12 Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
¿Confiarás en él para que traiga a casa tu semilla? y recoger el grano de tu era?
13 Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
“Las alas del avestruz se agitan con orgullo, ¿pero son las plumas y el plumaje del amor?
14 У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
Porque deja sus huevos en la tierra, los calienta en el polvo,
15 Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
y olvida que el pie puede aplastarlos, o que el animal salvaje los pisotee.
16 Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
Trata con dureza a sus crías, como si no fueran suyas. Aunque su trabajo es en vano, no tiene miedo,
17 Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
porque Dios la ha privado de sabiduría, tampoco le ha impartido entendimiento.
18 Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
Cuando se eleva a lo alto, desprecia al caballo y a su jinete.
19 Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
“¿Le has dado fuerza al caballo? ¿Has vestido su cuello con una melena temblorosa?
20 Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
¿Le has hecho saltar como una langosta? La gloria de su resoplido es impresionante.
21 У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
Pisa el valle y se regocija en su fuerza. Sale al encuentro de los hombres armados.
22 У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
Se burla del miedo y no se amilana, ni se aparta de la espada.
23 Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
El carcaj se sacude contra él, la lanza y la jabalina.
24 У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
Come la tierra con fiereza y rabia, ni se queda quieto al sonido de la trompeta.
25 Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
Cada vez que suena la trompeta, resopla: “¡Ah! Huele la batalla a lo lejos, el estruendo de los capitanes, y los gritos.
26 Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
“¿Es por tu sabiduría que el halcón vuela, y extiende sus alas hacia el sur?
27 Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
¿Es por tu orden que el águila se levanta, y hace su nido en las alturas?
28 У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
En el acantilado habita y hace su hogar, en la punta del acantilado y la fortaleza.
29 Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
Desde allí espía la presa. Sus ojos lo ven de lejos.
30 Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
Sus crías también chupan sangre. Donde están los muertos, allí está él”.