< Аюп 39 >

1 Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
« Connaissez-vous le moment où les chèvres de montagne mettent bas? Tu regardes quand la biche porte des faons?
2 Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
Pouvez-vous compter les mois qu'ils remplissent? Ou connaissez-vous l'heure à laquelle elles accouchent?
3 Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
Ils se courbent. Ils portent leurs petits. Ils mettent fin à leurs douleurs d'accouchement.
4 Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
Leurs petits deviennent forts. Ils grandissent en plein air. Ils sortent, et ne reviennent plus.
5 Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
« Qui a libéré l'âne sauvage? Ou qui a détaché les liens de l'âne véloce,
6 Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
dont j'ai fait du désert la demeure, et la terre salée sa demeure?
7 У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
Il se moque du tumulte de la ville, Il n'entend pas non plus les cris du conducteur.
8 У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
La chaîne des montagnes est son pâturage. Il cherche toutes les choses vertes.
9 Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
« Le bœuf sauvage se contentera-t-il de te servir? Ou restera-t-il près de votre mangeoire?
10 Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
Pouvez-vous retenir le bœuf sauvage dans le sillon avec son harnais? Ou va-t-il labourer les vallées après vous?
11 Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
Auras-tu confiance en lui, car sa force est grande? Ou lui laisserez-vous votre travail?
12 Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
Tu te confies en lui, pour qu'il ramène ta postérité, et ramasser le grain de votre aire de battage?
13 Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
« Les ailes de l'autruche ondulent fièrement, mais sont-ils les plumes et le plumage de l'amour?
14 У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
Car elle laisse ses œufs sur la terre, les réchauffe dans la poussière,
15 Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
et oublie que le pied peut les écraser, ou que l'animal sauvage les piétine.
16 Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
Elle traite durement ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle. Bien que son travail soit vain, elle est sans crainte,
17 Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
parce que Dieu l'a privée de sagesse, Il ne lui a pas non plus transmis l'intelligence.
18 Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
Quand elle s'élève dans les hauteurs, elle méprise le cheval et son cavalier.
19 Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
« Avez-vous donné de la force au cheval? Avez-vous revêtu son cou d'une crinière frémissante?
20 Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
L'avez-vous fait bondir comme une sauterelle? La gloire de son reniflement est impressionnante.
21 У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
Il patauge dans la vallée, et se réjouit dans sa force. Il part à la rencontre des hommes armés.
22 У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
Il se moque de la peur, et ne se laisse pas abattre, il ne recule pas non plus devant l'épée.
23 Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
Le carquois s'agite contre lui, la lance étincelante et le javelot.
24 У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
Il dévore le sol avec férocité et rage, il ne s'arrête pas non plus au son de la trompette.
25 Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
Chaque fois que la trompette sonne, il grogne: « Ah! ». Il sent la bataille de loin, le tonnerre des capitaines, et les cris.
26 Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
« C'est par ta sagesse que le faucon s'envole, et déploie ses ailes vers le sud?
27 Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
C'est sur ton ordre que l'aigle s'élève, et fait son nid en haut?
28 У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
Sur la falaise, il habite et fait sa demeure, à la pointe de la falaise et de la forteresse.
29 Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
De là, il repère la proie. Ses yeux la voient de loin.
30 Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
Ses petits sucent aussi le sang. Là où sont les morts, il est là. »

< Аюп 39 >