Аюп 39
1 Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
Do you know at what time the wild goats have given birth among the rocks, or do you observe the deer when they go into labor?
2 Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
Have you numbered the months since their conception, and do you know at what time they gave birth?
3 Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
They bend themselves for their offspring, and they give birth, and they emit roars.
4 Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
Their young are weaned and go out to feed; they depart and do not return to them.
5 Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
Who has set the wild ass free, and who has released his bonds?
6 Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
I have given a house in solitude to him, and his tabernacle is in the salted land.
7 У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
He despises the crowded city; he does not pay attention to the bellow of the tax collector.
8 У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
He looks around the mountains of his pasture, and he searches everywhere for green plants.
9 Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
Will the rhinoceros be willing to serve you, and will he remain in your stall?
10 Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
Can you detain the rhinoceros with your harness to plough for you, and will he loosen the soil of the furrows behind you?
11 Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
Will you put your faith in his great strength, and delegate your labors to him?
12 Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
Will you trust him to return to you the seed, and to gather it on your drying floor?
13 Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
The wing of the ostrich is like the wings of the heron, and of the hawk.
14 У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
When she leaves eggs behind in the earth, will you perhaps warm them in the dust?
15 Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
She forgets that feet may trample them, or that the beasts of the field may shatter them.
16 Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
She is hardened against her young, as if they were not hers; she has labored in vain, with no fear compelling her.
17 Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
For God has deprived her of wisdom; neither has he given her understanding.
18 Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
Yet, when the time is right, she raises her wings on high; she ridicules the horse and his rider.
19 Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
Will you supply strength to the horse, or envelope his throat with neighing?
20 Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
Will you alarm him as the locusts do? His panic is revealed by the display of his nostrils.
21 У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
He digs at the earth with his hoof; he jumps around boldly; he advances to meet armed men.
22 У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
He despises fear; he does not turn away from the sword.
23 Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
Above him, the quiver rattles, the spear and the shield shake.
24 У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
Seething and raging, he drinks up the earth; neither does he pause when the blast of the trumpet sounds.
25 Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
When he hears the bugle, he says, “Ha!” He smells the battle from a distance, the exhortation of the officers, and the battle cry of the soldiers.
26 Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
Does the hawk grow feathers by means of your wisdom, spreading her wings towards the south?
27 Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
Will the eagle lift herself up at your command and make her nest in steep places?
28 У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
She dwells among the rocks, and she lingers among broken boulders and inaccessible cliffs.
29 Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
From there, she looks for food, and her eyes catch sight of it from far away.
30 Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
Her young will drink blood, and wherever the carcass will be, she is there immediately.
