Аюп 38
1 Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
2 «Несиһәтни тутуруқсиз сөзләр билән хирәләштүргән зади ким?
Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
3 Әркәктәк белиңни чиң бағла; Шунда Мән сәндин сорай, Андин сән Мени хәвәрдар қил!
Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
4 Мән йәр-зиминни апиридә қилғинимда, сән зади нәдә едиң? Буларни чүшәнгән болсаң, баян қиливәр.
Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
5 Ким йәр-зиминниң өлчимини бекиткән? — Сән буни билмәмсән? Ким униң үстигә тана тартип өлчигән?
Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
6 Таң сәһәрдики юлтузлар биллә күй ейтишқан вақтида, Худаниң оғуллири хошаллиқтин тәнтәнә қилишқан вақтида, Йәр-зиминниң һуллири нәгә патурулған? Ким униң бүҗәк тешини салған?
Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
8 Балиятқудин чиққандәк, деңиз сүйи бөсүп чиққанда, Ким уни дәрвазилар ичигә бәнд қилған?
And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
9 Мән булутни деңизниң кийими қилғанда, Вә қап-қараңғуни униң закиси қилғанда,
When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
10 Мән униң үчүн пасил кәскән вақитта, Уни чәкләп балдақларни һәм дәрвазиларни салғанда,
And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
11 Йәни униңға: «Мошу йәргичә барисән, пасилдин өтмә, Сениң тәкәббур долқунлириң мошу йәрдә тохтисун» дегәндә, сән нәдә едиң?
And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
12 Сән туғулғандин бери сәһәрни «Чиқ» дәп буйруп баққанмусән? Сән таң сәһәргә өзи чиқидиған җайини көрсәткәнмусән?
Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
13 Сән шундақ қилип сәһәргә йәр йүзиниң қәриниму йорутқузуп һөкүм сүргүзүп, Шундақла рәзилләрни титритип йәр-зиминдин қоғлатқузғанмусән?
That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
14 Шуниң билән йәр-зимин сеғиз лайға бесилған мөһүр излиридәк өзгәртилиду; Кийгән кийимдәк һәммә ениқ болиду;
She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
15 Һәм шуниң билән рәзилләрниң «нур»и улардин елип кетилиду; Көтирилгән биләкләр сундурулиду.
And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
16 Деңиздики булақларға сәпәр қилип йәткәнмусән? Океанларниң қәридә меңип баққанмусән?
Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
17 Өлүмниң дәрвазилири саңа ашкариланғанму? Өлүм сайисиниң дәрвазилирини көргәнмусән?
Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
18 Әқлиң йәр-зиминниң чоңлуғиға йәткәнму? Һәммисини билгән болсаң ениқ баян қил!
Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
19 Нур турушлуқ җайға баридиған йол нәдә? Қараңғулуқниң болса, әслий орни нәдә?
Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
20 Сән [буни билип] уларни өз чегарасиға апираламсән? Уларниң өйигә маңидиған йолларни билип йетәләмсән?
That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
21 Һәә, раст, сән билисән, чүнки сән уларниң чағлиридин илгири туғулғансән, Күнлириңниң сани дәрһәқиқәт көптин көптур!
Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
22 Қар қачиланған ғәзниләргә кирип көрдүңму. Мөлдүр амбирлириниму көрүп бақтиңму?
Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
23 Буларни азап-оқубәтлик заманға қалдурдум, Җәң вә уруш күни үчүн тәйярлап қойдум.
Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
24 Чақмақ дегән қандақ йол билән йерилиду? Шәриқ шамили йәр йүзидә қандақ йол билән тарқитилиду?
Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
25 Ямғур кәлкүниниң чүшидиған қанилини чепип тәйярлиған кимду? Гүлдүрмаминиң чақмиқи үчүн йол тәйярлиған кимду?
Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
26 Шундақ қилип ямғур һеч адәм йоқ болған йәр йүзигә, Һеч адәмзатсиз дәшт-баяванға яғдурулмамду?
To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
27 Шуниң билән чөлләшкән, қурғақ тупрақлар қандурулиду, От-чөп бих уруп көкләп чиқмамду?
To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
28 Ямғурниң атиси барму? Шәбнәмни ким туққанду?
Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
29 Муз болса кимниң балиятқусидин чиқиду? Асмандики ақ қиравни болса ким дунияға кәлтүриду?
Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
30 Шу чағда су қетип таштәк болиду, Чоңқур деңизларниң йүзи қетип туташтурулиду.
[When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
31 «Қәлб юлтузлар топи»ниң бағлимини бағлаламсән? Орионниң риштилирини бошиталамсән?
Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
32 «Он икки Зодиак юлтуз түркүмлири»ни өз пәслидә елип чиқираламсән? «Чоң Ейиқ түркүми»ни Күчүклири билән йетәкләләмсән?
Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
33 Асманниң қанунийәтлирини билип йәткәнмусән? Асманниң йәр үстигә сүридиған һөкүмлирини сән бәлгүләп қойғанму?
Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
34 Сән авазиңни көтирип булутларғичә йәткүзүп, Ямғур яғдуруп өзүңни қиян-ташқинларға бастураламсән?
Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
35 Сән чақмақларни буйруп өз йолиға маңдураламсән? Униң билән улар: «Мана биз!» дәп саңа җавап берәмду?
Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
36 Адәмниң ич-бағриға даналиқ беғишлап киргүзгән кимду? Әқилгә чүшиниш қабилийитини бәргән кимду?
Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
37 Булутларни даналиқ билән саниған ким? Асманлардики су тулумлирини төкидиған ким?
Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
38 Буниң билән топа-чаңларни қатуруп уюл қилдурған, Чалмиларни бир-биригә чаплаштурғузған зади ким?
When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
39 «Чиши шир үчүн ов овлап жүрәмсән, Шир күчүклириниң иштиһасини қандурамсән?
Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
40 Улар угилирида зоңзийип жүргән вақтида, Чатқаллиқ ичидә туруп қапқан қоюп, [сән уларға олҗа берәләмсән]?
When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
41 Йеми кәмчил болуп, езип кетип жираққа кетип қалғанда, Балилири Тәңригә илтиҗа қилип налә-пәряд көтәргәндә, Тағ қарғилири һәм балилири үчүн йәмни тәминлигән кимду?
Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?
