Аюп 36
1 Елиху сөзини давамлаштуруп мундақ деди: —
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 «Мени бирдәм сөзлигили қойсаң, Мән йәнә Тәңригә вакалитән қилидиған сөзүмниң барлиғини саңа аян қилимән.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Билимни жирақлардин елип кәлтүримән, Адәмләрни Яратқучимни һәққаний дәп һесаплайдиған қилимән.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 Мениң гепим һәқиқәтән ялған әмәстур; Билими мукәммәл бириси сән билән биллә болиду.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 Мана, Тәңри дегән улуқдур, Бирақ У һеч кимни кәмситмәйду; Униң чүшиниши чоңқурдур, мәхситидә чиң туриду.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 У яманларни һаят сақлимайду; Бирақ езилгәнләр үчүн адаләт жүргүзиду.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 У һәққанийлардин көзини елип кәтмәйду, Бәлки уларни мәңгүгә падишалар билән тәхттә олтарғузиду, Шундақ қилип уларниң мәртивиси үстүн болиду.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 Вә әгәр улар кишәнләнгән болса, Җапаниң асаритигә тутулған болса,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 Ундақта У уларға қилғанлирини, Уларниң итаәтсизликлирини, Йәни уларниң көрәңләп кәткәнлигини өзлиригә көрсәткән болиду.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Шуниң билән У қулақлирини тәрбийигә ечип қойиду, Уларни яманлиқтин қайтишқа буйруйду.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Улар қулақ селип Униңға бойсунсила Улар [қалған] күнлирини аватчилиқта, Жиллирини хушлуқта өткүзиду.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 Бирақ улар қулақ салмиса, қиличлинип дуниядин кетиду, Билимсиз һалда нәпәстин тохтап қалиду.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 Бирақ көңлигә ипласлиқни пүккәнләр йәнила адавәт сақлайду; У уларға асарәт чүшүргәндиму улар йәнила тилавәт қилмайду.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Улар яш турупла җан үзиду, Уларниң һаяти бәччивазлар арисида түгәйду.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Бирақ У азап тартқучиларни азаплардин болған тәрбийә арқилиқ қутқузиду, У улар хар болған вақтида уларниң қулиқини ачиду.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 У шундақ қилип сениму азарниң ағзидин қистаңчилиғи йоқ кәң бир йәргә җәлип қилған болатти; Ундақта дәстихиниң майға толдурулған болатти.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 Бирақ сән һазир яманларға қаритилған тегишлик җазаларға толдурулғансән; Шуңа [Худаниң] һөкүми һәм адалити сени тутувалди.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Ғәзивиңниң қайнап кетишиниң сени мазаққа башлап қоюшидин һушяр бол; Ундақта һәтта зор капаләтму сени қутқузалмайду.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Яки байлиқлириң, Яки күчүңниң зор тиришишлири, Өзүңни азап-оқубәттин нери қилаламду?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Кечигә үмүт бағлима, Чүнки у чағда хәлиқ өз орнидин йоқилип кетиду.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Һушяр бол, әскиликкә бурулуп кәтмә; Чүнки сән [қәбиһликни] дәрдкә [сәвир болушниң] орнида таллиғансән.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 Мана, Тәңри күч-қудрити түпәйлидин үстүндур; Униңдәк үгәткүчи барму?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Ким Униңға маңидиған йолни бекитип бәргән еди? Вә яки Униңға: «Яман қилдиң?» дейишкә петиналайду?
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Инсанлар тәбрикләйдиған Худаниң әмәллирини улуқлашни унтума!
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Һәммә адәм уларни көргәндур; Инсан балилири жирақтин уларға қарап туриду».
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 « — Бәрһәқ, Тәңри улуқдур, биз Уни чүшинәлмәймиз, Униң жиллириниң санини тәкшүрүп ениқлиғили болмайду.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
27 Чүнки У суни тамчилардин шүмүрүп чиқириду; Улар парға айлинип андин ямғур болуп яғиду.
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 Шундақ қилип асманлар [ямғурларни] қуюп берип, Инсан балилири үстигә молчилиқ яғдуриду.
Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Бирақ ким булутларниң тоқулушини, Униң [самави] чедириниң гүмбүр-гүмбүр қилидиғанлиғини чүшинәлисун?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum.
30 Мана, У чақмиқи билән әтрапини йоруқ қилиду, Һәтта деңиз тәктиниму йоруқ қилиду.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 У булар арқилиқ хәлиқләр үстидин һөкүм чиқириду; Һәм улар [арқилиқму] мол ашлиқ бериду.
Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 У қоллирини чақмақ билән толдуриду, Униңға уридиған нишанни буйруйду.
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 [Худаниң] гүлдүрмамиси униң келидиғанлиғини елан қилиду; Һәтта калиларму сезип, уни елан қилиду.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
