Аюп 36
1 Елиху сөзини давамлаштуруп мундақ деди: —
И Елиу продължавайки рече:
2 «Мени бирдәм сөзлигили қойсаң, Мән йәнә Тәңригә вакалитән қилидиған сөзүмниң барлиғини саңа аян қилимән.
Потърпи ме малко, и ще ти явя, Защото имам още нещо да ти кажа за Бога.
3 Билимни жирақлардин елип кәлтүримән, Адәмләрни Яратқучимни һәққаний дәп һесаплайдиған қилимән.
Ще черпя знанието си от далеч, И ще дам правда на Създателя си;
4 Мениң гепим һәқиқәтән ялған әмәстур; Билими мукәммәл бириси сән билән биллә болиду.
Защото наистина думите ми не ще бъдат лъжливи; Един, който е усъвършенствуван в знание, стои пред тебе.
5 Мана, Тәңри дегән улуқдур, Бирақ У һеч кимни кәмситмәйду; Униң чүшиниши чоңқурдур, мәхситидә чиң туриду.
Ето, макар Бог да е мощен, не презира никого, - Макар да е мощен в силата Си да разсъждава.
6 У яманларни һаят сақлимайду; Бирақ езилгәнләр үчүн адаләт жүргүзиду.
Той не запазва живота на нечестивия, А на сиромасите отдава правото.
7 У һәққанийлардин көзини елип кәтмәйду, Бәлки уларни мәңгүгә падишалар билән тәхттә олтарғузиду, Шундақ қилип уларниң мәртивиси үстүн болиду.
Не оттегля очите Си от праведните, Но даже ги туря и с царе да седят на престол за винаги, И те биват възвишени.
8 Вә әгәр улар кишәнләнгән болса, Җапаниң асаритигә тутулған болса,
А във вериги, ако са вързани, И хванати с въжета на наскърбление,
9 Ундақта У уларға қилғанлирини, Уларниң итаәтсизликлирини, Йәни уларниң көрәңләп кәткәнлигини өзлиригә көрсәткән болиду.
Тогава им явява делата им И престъпленията им, че са се възгордели,
10 Шуниң билән У қулақлирини тәрбийигә ечип қойиду, Уларни яманлиқтин қайтишқа буйруйду.
Отваря и ухото им за поука, И заповядва да се върнат от беззаконието;
11 Улар қулақ селип Униңға бойсунсила Улар [қалған] күнлирини аватчилиқта, Жиллирини хушлуқта өткүзиду.
И ако послужат и служат на Него, Ще прекарат дните си в благополучие И годините си във веселия;
12 Бирақ улар қулақ салмиса, қиличлинип дуниядин кетиду, Билимсиз һалда нәпәстин тохтап қалиду.
Но ако не послушат, ще загинат от меч, И ще умрат без мъдрост.
13 Бирақ көңлигә ипласлиқни пүккәнләр йәнила адавәт сақлайду; У уларға асарәт чүшүргәндиму улар йәнила тилавәт қилмайду.
А нечестивите в сърце питаят яд, Не викат към Бога за помощ когато ти връзва;
14 Улар яш турупла җан үзиду, Уларниң һаяти бәччивазлар арисида түгәйду.
Те умират в младост, И животът им угасва между мръсните.
15 Бирақ У азап тартқучиларни азаплардин болған тәрбийә арқилиқ қутқузиду, У улар хар болған вақтида уларниң қулиқини ачиду.
Той избавя наскърбения чрез скръбта му, И чрез бедствие отваря ушите им
16 У шундақ қилип сениму азарниң ағзидин қистаңчилиғи йоқ кәң бир йәргә җәлип қилған болатти; Ундақта дәстихиниң майға толдурулған болатти.
И така би извел и тебе из утеснение В широко място, гдето няма теснота; И слаганото на трапезата ти било би пълно с тлъстина.
17 Бирақ сән һазир яманларға қаритилған тегишлик җазаларға толдурулғансән; Шуңа [Худаниң] һөкүми һәм адалити сени тутувалди.
Но ти си пълен със съжденията на нечестивия; Затова съдбата и правосъдието те хващат,
18 Ғәзивиңниң қайнап кетишиниң сени мазаққа башлап қоюшидин һушяр бол; Ундақта һәтта зор капаләтму сени қутқузалмайду.
Внимавай да не би жегата на страданията ти да те подигне против удара; Тогава нито голям откуп би те отървал.
19 Яки байлиқлириң, Яки күчүңниң зор тиришишлири, Өзүңни азап-оқубәттин нери қилаламду?
Ще важи ли викането ти да те извади от бедствие, Или всичките напрежения на силата ти?
20 Кечигә үмүт бағлима, Чүнки у чағда хәлиқ өз орнидин йоқилип кетиду.
Не пожелавай нощта, Когато людете изчезват от мястото си.
21 Һушяр бол, әскиликкә бурулуп кәтмә; Чүнки сән [қәбиһликни] дәрдкә [сәвир болушниң] орнида таллиғансән.
Внимавай! Не пожелавай беззаконието; Защото ти си предпочел това повече от наскърблението.
22 Мана, Тәңри күч-қудрити түпәйлидин үстүндур; Униңдәк үгәткүчи барму?
Ето, Бог е възвишен в силата Си; Кой е господар като Него?
23 Ким Униңға маңидиған йолни бекитип бәргән еди? Вә яки Униңға: «Яман қилдиң?» дейишкә петиналайду?
Кой Му е предписал пътя Му? Или кой може да Му рече: Извършил си беззаконие?
24 Инсанлар тәбрикләйдиған Худаниң әмәллирини улуқлашни унтума!
Помни да възвеличаваш Неговото дело, Което човеците възпяват,
25 Һәммә адәм уларни көргәндур; Инсан балилири жирақтин уларға қарап туриду».
В което всичките човеци се взират, Което човекът гледа от далеч.
26 « — Бәрһәқ, Тәңри улуқдур, биз Уни чүшинәлмәймиз, Униң жиллириниң санини тәкшүрүп ениқлиғили болмайду.
Ето, Бог е велик, и ние Го не познаваме; Числото на годините Му е неизследимо.
27 Чүнки У суни тамчилардин шүмүрүп чиқириду; Улар парға айлинип андин ямғур болуп яғиду.
Той привлича водните капки, Които таят в дъжд от парите Му,
28 Шундақ қилип асманлар [ямғурларни] қуюп берип, Инсан балилири үстигә молчилиқ яғдуриду.
Които облаците изливат И оросяват върху множество човеци.
29 Бирақ ким булутларниң тоқулушини, Униң [самави] чедириниң гүмбүр-гүмбүр қилидиғанлиғини чүшинәлисун?
Може ли, даже, някой да разбере как се разпростират облаците, Или се произвеждат гърмежите на скинията Му?
30 Мана, У чақмиқи билән әтрапини йоруқ қилиду, Һәтта деңиз тәктиниму йоруқ қилиду.
Ето, простира светлината Си около Себе Си, И се покрива с морските дъна.
31 У булар арқилиқ хәлиқләр үстидин һөкүм чиқириду; Һәм улар [арқилиқму] мол ашлиқ бериду.
(Понеже чрез тия неща съди народите; Дава храна изобилно),
32 У қоллирини чақмақ билән толдуриду, Униңға уридиған нишанни буйруйду.
Покрива ръцете Си със светкавицата, И заповядва й где да удари;
33 [Худаниң] гүлдүрмамиси униң келидиғанлиғини елан қилиду; Һәтта калиларму сезип, уни елан қилиду.
Шумът й известява за това, И добитъкът - за пламъка, който възлиза.
