< Аюп 35 >
1 Елиху йәнила җавап берип мундақ деди: —
І говорив Елі́гу та й сказав:
2 «Сән мошу гепиңни, йәни «Һәққанийлиғим Тәңриниңкидин үстүндур» дегиниңни тоғра дәп қарамсән?
„Чи це полічив ти за право, як кажеш: „Моя праведність більша за Божу“?
3 Шундақ болғанлиғи үчүн сән: «Һәққанийлиқниң маңа немә пайдиси болсун? Гуна қилмиғинимниң гуна қилғинимға қариғанда артуқчилиғи нәдә?» дәп соридиң.
Бо ти говорив: „Що́ поможе тобі? Яку ко́ристь із цього я матиму більшу, аніж від свойого гріха́?“
4 Өзүм сөзләр билән саңа [җавап берәй], Саңа һәм сән билән биллә болған үлпәтлириңгә җавап берәй;
Я тобі відповім, а з тобою і ближнім твоїм.
5 Асманларға қарап баққин; Пәләктики булутларға сәпсалғин; Улар сәндин жуқуридур.
Подивися на небо й побач, і на хмари споглянь, — вони вищі за тебе.
6 Әгәр гуна қилған болсаң, ундақта Тәңригә қайси зиянкәшликни қилалайттиң? Җинайәтлириң көпәйсиму, ундақта униңға қандақ зиянларни салалар едиң?
Як ти будеш грішити, що́ зробиш Йому? А стануть числе́нні провини твої, що́ ти вчиниш Йому?
7 Сән һәққаний болған тәғдирдиму, Униңға немә берәләйттиң? У сениң қолуңдин немиму алар-һә?
Коли праведним станеш, що́ даси ти Йому? Або що́ Він ві́зьме з твоєї руки?
8 Сениң әскиликлириң пәқәт сәндәк бир инсанғила, Һәққанийлиғиң болса пәқәт инсан балилириғила тәсир қилиду, халас.
Для люди́ни, як ти, беззако́ння твоє, і для лю́дського сина твоя справедливість!
9 Адәмләр зулум көпийип кәткәнлигидин ялвуриду; Күчлүкләрниң бесими түпәйлидин улар налә-пәряд көтириду.
Від бе́злічі гно́блення стогнуть вони, кричать від твердо́го плеча багатьох.
10 Бирақ һеч ким: «Кечиләрдә инсанларға нахша ата қилғучи яратқучум Тәңрини нәдин издишим керәк?» демәйду.
Та не скаже ніхто: Де ж той Бог, що мене Він створив, що вночі дає співи,
11 Униң бизгә үгитидиғини йәр-зиминдики һайванларға үгитидиғинидин көп, Һәм асмандики учар-қанатларға үгитидиғинидин артуқ әмәсму?
що нас над худобу земну́ Він навчає, і над птаство небесне вчиняє нас мудрими?
12 Улар налә-пәряд көтириду, бирақ рәзил адәмләрниң һакавурлуғиниң тәсири түпәйлидин, Уни Худа иҗабәт қилмайду.
Вони там кричать, але через бундю́чність злочинців Він відповіді не дає.
13 Бәрһәқ, Тәңри қуруқ дуаға қулақ салмиған йәрдә, Һәммигә Қадир мошуларға әһмийәт бәрмигән йәрдә,
Тільки марно́ти не слухає Бог, і Всемогу́тній не бачить її.
14 Сән: «Мән Уни көрәлмәймән» десәң, [У қандақ қулақ салсун]? Дәвайиң техи Униң алдида туриду, Шуңа Уни күтүп турғин.
Що ж тоді, коли кажеш: „Не бачив Його!“Та є суд перед Ним, — і чекай ти його́!
15 Бирақ У һазир [товва қилиш пурсити берип], Өз ғәзивини техи төкмигән әһвалда, Аюп өзиниң тәкәббурлуғини билмәмдиғанду?
А тепер, коли гнів Його не покарав, і не дуже пізнав про глупо́ту,
16 Чүнки Аюп қуруқ гәп үчүн ағзини ачқан, У тутуруқсиз сөзләрни көпәйткән».
то нама́рно Йов уста свої відкриває та мно́жить слова́ без знання́“.