Аюп 35
1 Елиху йәнила җавап берип мундақ деди: —
Отвещав же еще Елиус, рече:
2 «Сән мошу гепиңни, йәни «Һәққанийлиғим Тәңриниңкидин үстүндур» дегиниңни тоғра дәп қарамсән?
что сие мнил еси на суде? Ты кто еси, яко рекл еси: прав есмь пред Господем?
3 Шундақ болғанлиғи үчүн сән: «Һәққанийлиқниң маңа немә пайдиси болсун? Гуна қилмиғинимниң гуна қилғинимға қариғанда артуқчилиғи нәдә?» дәп соридиң.
Или речеши: что сотворю согрешив?
4 Өзүм сөзләр билән саңа [җавап берәй], Саңа һәм сән билән биллә болған үлпәтлириңгә җавап берәй;
Аз же ти дам ответ и трием другом твоим.
5 Асманларға қарап баққин; Пәләктики булутларға сәпсалғин; Улар сәндин жуқуридур.
Воззри на небо и виждь: смотри же на облаки, коль высоки суть от тебе.
6 Әгәр гуна қилған болсаң, ундақта Тәңригә қайси зиянкәшликни қилалайттиң? Җинайәтлириң көпәйсиму, ундақта униңға қандақ зиянларни салалар едиң?
Аще согрешил еси, что сотвориши? Аще же и много беззаконновал еси, что можеши сотворити?
7 Сән һәққаний болған тәғдирдиму, Униңға немә берәләйттиң? У сениң қолуңдин немиму алар-һә?
Понеже убо праведен еси, что даси Ему? Или что из руки твоея возмет?
8 Сениң әскиликлириң пәқәт сәндәк бир инсанғила, Һәққанийлиғиң болса пәқәт инсан балилириғила тәсир қилиду, халас.
Мужеви подобному тебе нечестие твое, и сыну человеческому правда твоя.
9 Адәмләр зулум көпийип кәткәнлигидин ялвуриду; Күчлүкләрниң бесими түпәйлидин улар налә-пәряд көтириду.
От множества оклеветаемии воззовут, возопиют от мышцы многих:
10 Бирақ һеч ким: «Кечиләрдә инсанларға нахша ата қилғучи яратқучум Тәңрини нәдин издишим керәк?» демәйду.
и не рече: где есть Бог сотворивый мя, устрояяй стражбы нощныя,
11 Униң бизгә үгитидиғини йәр-зиминдики һайванларға үгитидиғинидин көп, Һәм асмандики учар-қанатларға үгитидиғинидин артуқ әмәсму?
отделяяй мя от четвероногих земных и от небесных птиц?
12 Улар налә-пәряд көтириду, бирақ рәзил адәмләрниң һакавурлуғиниң тәсири түпәйлидин, Уни Худа иҗабәт қилмайду.
Тамо воззовут, и не имаши услышати, и от досады злых.
13 Бәрһәқ, Тәңри қуруқ дуаға қулақ салмиған йәрдә, Һәммигә Қадир мошуларға әһмийәт бәрмигән йәрдә,
Безместная бо видети не хощет Господь: Сам бо Вседержитель зритель есть творящих беззаконная, и спасет мя.
14 Сән: «Мән Уни көрәлмәймән» десәң, [У қандақ қулақ салсун]? Дәвайиң техи Униң алдида туриду, Шуңа Уни күтүп турғин.
Судися же пред Ним, аще можеши похвалити Его, якоже есть и ныне.
15 Бирақ У һазир [товва қилиш пурсити берип], Өз ғәзивини техи төкмигән әһвалда, Аюп өзиниң тәкәббурлуғини билмәмдиғанду?
Яко несть посещаяй гневом Своим, и не позна прегрешения коеголибо зело.
16 Чүнки Аюп қуруқ гәп үчүн ағзини ачқан, У тутуруқсиз сөзләрни көпәйткән».
Иов же всуе отверзает уста своя, неведением словеса отягощает.
