Аюп 34
1 Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
And Elihu answereth and saith:
2 «И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
Hear, O wise men, my words, And, O knowing ones, give ear to me.
3 Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
For the ear doth try words, And the palate tasteth to eat.
4 Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
Judgment let us choose for ourselves, Let us know among ourselves what [is] good.
5 Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
For Job hath said, 'I have been righteous, And God hath turned aside my right,
6 Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
Against my right do I lie? Mortal [is] mine arrow — without transgression.'
7 Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
Who [is] a man like Job? He drinketh scoffing like water,
8 У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
And he hath travelled for company With workers of iniquity, So as to go with men of wickedness.
9 Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
For he hath said, 'It doth not profit a man, When he delighteth himself with God.'
10 Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
Therefore, O men of heart, hearken to me; Far be it from God to do wickedness, And [from] the Mighty to do perverseness:
11 Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
For the work of man he repayeth to him, And according to the path of each He doth cause him to find.
12 Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
Yea, truly, God doth not do wickedly, And the Mighty doth not pervert judgment.
13 Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
Who hath inspected for Himself the earth? And who hath placed all the habitable world?
14 У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
If He doth set on him His heart, His spirit and his breath unto Him He gathereth.
15 Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
Expire doth all flesh together, And man to dust returneth.
16 Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
And if [there is] understanding, hear this, Give ear to the voice of my words.
17 Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
Yea, doth one hating justice govern? Or the Most Just dost thou condemn?
18 У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
Who hath said to a king — 'Worthless,' Unto princes — 'Wicked?'
19 У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
That hath not accepted the person of princes, Nor hath known the rich before the poor, For a work of His hands [are] all of them.
20 Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
[In] a moment they die, and at midnight Shake do people, and they pass away, And they remove the mighty without hand.
21 Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
For His eyes [are] on the ways of each, And all his steps He doth see.
22 Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
There is no darkness nor death-shade, For workers of iniquity to be hidden there;
23 Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
For He doth not suffer man any more, To go unto God in judgment,
24 У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
He breaketh the mighty — no searching! And He appointeth others in their stead.
25 Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
Therefore He knoweth their works, And He hath overturned by night, And they are bruised.
26 У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
As wicked He hath stricken them, In the place of beholders.
27 Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
Because that against right They have turned aside from after Him, And none of His ways have considered wisely,
28 Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
To cause to come in unto Him The cry of the poor, And the cry of the afflicted He heareth.
29 У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
And He giveth rest, and who maketh wrong? And hideth the face, and who beholdeth it? And in reference to a nation and to a man, [It is] the same.
30 Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
From the reigning of a profane man, From the snares of a people;
31 Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
For unto God hath any said: 'I have taken away, I do not corruptly,
32 Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
Besides [that which] I see, shew Thou me, If iniquity I have done — I do not add?'
33 Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
By thee doth He recompense, That thou hast refused — That thou dost choose, and not I? And what thou hast known, speak.
34 Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
Let men of heart say to me, And a wise man is hearkening to me.
35 «Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
Job — not with knowledge doth he speak, And his words [are] not with wisdom.
36 Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
My Father! let Job be tried — unto victory, Because of answers for men of iniquity,
37 Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
For he doth add to his sin, Transgression among us he vomiteth, And multiplieth his sayings to God.
