Аюп 34
1 Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
And Elihu proceeded, and said:
2 «И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
Hear my words, ye wise men! Give ear to me, ye that have knowledge!
3 Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
For the ear trieth words, As the mouth tasteth meat.
4 Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
Let us examine for ourselves what is right; Let us know among ourselves what is true.
5 Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
Job hath said, “I am righteous, And God refuseth me justice.
6 Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
Though I am innocent, I am made a liar; My wound is incurable, though I am free from transgression.”
7 Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
Where is the man like Job, Who drinketh impiety like water;
8 У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
Who goeth in company with evil-doers, And walketh with wicked men?
9 Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
For he hath said, “A man hath no advantage, When he delighteth himself in God.”
10 Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
Wherefore hearken to me, ye men of understanding! Far be iniquity from God; Yea, far be injustice from the Almighty!
11 Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
For what a man hath done he will requite him, And render to every one according to his deeds.
12 Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
Surely God will not do iniquity, Nor will the Almighty pervert justice.
13 Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
Who hath given him the charge of the earth? Or who hath created the whole world?
14 У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
Should he set his heart against man, Should he take back his spirit and his breath,
15 Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
Then would all flesh expire together; Yea, man would return to the dust.
16 Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
If thou hast understanding, hear this! Give ear to the voice of my words!
17 Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
Shall he, that hateth justice, govern? Wilt thou then condemn the just and mighty One?
18 У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
Is it fit to say to a king, Thou art wicked; Or to princes, Ye are unrighteous?
19 У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
How much less to him that is not partial to princes, Nor regardeth the rich more than the poor? For they are all the work of his hands.
20 Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
In a moment they die; yea, at midnight Do the people stagger and pass away, And the mighty are destroyed without hand.
21 Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
For his eyes are upon the ways of man; He seeth all his steps.
22 Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
There is no darkness, nor shadow of death, Where evil-doers may hide themselves.
23 Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
He needeth not attend long to a man, That he may go into judgment before God;
24 У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
He dasheth in pieces the mighty without inquiry, And setteth up others in their stead.
25 Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
Therefore he knoweth their works, And in a night he overthroweth them, so that they are destroyed.
26 У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
On account of their wickedness he smiteth them, In the presence of many beholders;
27 Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
Because they turned away from him, And had no regard to his ways,
28 Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
And caused the cry of the poor to come before him; For he heareth the cry of the oppressed.
29 У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
When he giveth rest, who can cause trouble? And when he hideth his face, Who can behold him?
30 Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
So is it with nations and individuals alike! That the wicked may no more rule, And may not be snares to the people.
31 Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
Surely thou shouldst say unto God, “I have received chastisement; I will no more offend;
32 Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
What I see not, teach thou me! If I have done iniquity, I will do it no more.”
33 Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
Shall he recompense according to thy mind, Because thou refusest, or because thou choosest, and not he? Speak, if thou hast knowledge!
34 Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
Men of understanding, Wise men, who hear me, will say,
35 «Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
“Job hath spoken without knowledge, And his words are without wisdom.”
36 Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
I desire that Job may be tried to the last, For answering like wicked men.
37 Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
For he addeth impiety to his sin; He clappeth his hands among us, And multiplieth words against God.
