< Аюп 32 >
1 Шуниң билән бу үч киши Аюпқа җавап бериштин тохтиди; чүнки улар Аюпниң қаришида өзини һәққаний дәп тонуйдиғанлиғини билди.
So these three men gave no more answers to Job, because he seemed to himself to be right.
2 Андин Бузилиқ Рамниң аилисидин болған Барахәлниң оғли Елиху исимлиқ жигитниң ғәзиви қозғалди; униң ғәзиви Аюпқа қарита қозғалди, чүнки у Худани әмәс, бәлки өзини тоғра һесаплиған еди;
And Elihu, the son of Barachel the Buzite, of the family of Ram, was angry, burning with wrath against Job, because he seemed to himself more right than God;
3 Униң ғәзиви Аюпниң үч достлириғиму қаритилди, чүнки улар Аюпқа рәддийә бәргидәк сөз тапалмай туруп, йәнила уни гунакар дәп бекиткән еди.
And he was angry with his three friends, because they had been unable to give him an answer, and had not made Job's sin clear.
4 Бирақ Елиху болса Аюпқа җавап беришни күткән еди, чүнки бу төртәйләнниң көргән күнлири өзидин көп еди.
Now Elihu had kept quiet while Job was talking, because they were older than he;
5 Елиху бу үч достниң ағзида һеч қандақ җавави йоқлуғини көргәндин кейин, униң ғәзиви қозғалди.
And when Elihu saw that there was no answer in the mouth of the three men, he was very angry.
6 Шуниң билән Бузилиқ Барахәлниң оғли Елиху еғиз ечип җававән мундақ деди: — «Мән болсам яш, силәр болсаңлар яшанғансиләр; Шундақ болғачқа мән тартинип, билгәнлиримни силәргә аян қилиштин қорқуп кәлдим.
And Elihu, the son of Barachel the Buzite, made answer and said, I am young, and you are very old, so I was in fear, and kept myself from putting my knowledge before you.
7 Мән: «Йеши чоң болғанлар [авал] сөзлиши керәк; Жиллар көпәйсә, адәмгә даналиқни үгитиду», дәп қарайттим;
I said to myself, It is right for the old to say what is in their minds, and for those who are far on in years to give out wisdom.
8 Бирақ һәр бир инсанда роһ бар; Һәммигә Қадирниң нәпәси уни әқил-идраклиқ қилип йорутиду.
But truly it is the spirit in man, even the breath of the Ruler of all, which gives them knowledge.
9 Лекин чоңларниң дана болуши натайин; Қериларниң тоғра һөкүм чиқаралишиму натайин.
It is not the old who are wise, and those who are full of years have not the knowledge of what is right.
10 Шуңа мән: «Маңа қулақ селиңлар» дәймән, Мәнму өз билгинимни баян әйләй.
So I say, Give ear to me, and I will put forward my knowledge.
11 Мана, силәр тоғра сөзләрни издәп жүргиниңларда, Мән сөзлириңларни күткәнмән; Силәрниң муназирәңларға қулақ салаттим;
I was waiting for your words, I was giving ear to your wise sayings; while you were searching out what to say,
12 Шундақ, силәргә чин көңлүмдин қулақ салдим; Бирақ силәрдин һеч қайсиңлар Аюпқа рәддийә бәрмидиңлар, Һеч қайсиңлар униң сөзлиригә җавап берәлмидиңларки,
I was taking note; and truly not one of you was able to make clear Job's error, or to give an answer to his words.
13 Силәр: «Һәқиқәтән даналиқ таптуқ!» дейәлмәйсиләр; Инсан әмәс, бәлки Тәңри униңға рәддийә қилиду.
Take care that you do not say, Wisdom is here; God may overcome him, but not man.
14 Униң җәңгә тизилған һуҗум сөзлири маңа қаритилған әмәс; Һәм мән болсам силәрниң гәплириңлар бойичә униңға җавап бәрмәймән
I will not put forward words like these, or make use of your sayings in answer to him.
15 (Бу үчәйлән һәйрануһәс болуп, қайта җавап беришмиди; Һәммә сөз улардин учуп кәтти.
Fear has overcome them, they have no more answers to give; they have come to an end of words.
16 Мән күтүп тураттим, чүнки улар гәп қилмиди, бәлки җим-җит өрә туруп қайта җавап бәрмиди);
And am I to go on waiting while they have nothing to say? while they keep quiet and give no more answers?
17 Әнди өзүмниң нөвитидә мән җавап берәй, Мәнму билгинимни көрситип берәй.
I will give my answer; I will put forward my knowledge:
18 Чүнки дәйдиған сөзлирим лиқ толди; Ичимдики Роһ маңа түрткә болди;
For I am full of words, I am unable to keep in my breath any longer:
19 Мана, қосиғим ечилмиған шарап тулумиға охшайду; Йеңи шарап тулумлири партлап кетидиғандәк партлайдиған болди.
My stomach is like wine which is unable to get out; like skins full of new wine, it is almost burst.
20 Шуңа мән сөз қилип ичимни бошитай; Мән ләвлиримни ечип җавап берәй.
Let me say what is in my mind, so that I may get comfort; let me give answer with open mouth.
21 Мән һеч кимгә йүз-хатирә қилмаймән; Вә яки һеч адәмгә хушамәт қилмаймән.
Let me not give respect to any man, or give names of honour to any living.
22 Мән хушамәт қилишни үгәнмигәнмән; ундақ болидиған болса, Яратқучум чоқум тезла мени елип кетиду».
For I am not able to give names of honour to any man; and if I did, my Maker would quickly take me away.