Аюп 31

1 «Мән көзүм билән әһдиләшкән; Шуниң үчүн мән қандақму қизларға һәвәс қилип көз ташлап жүрәй?

I Made a covenant with my eyes; why then should I think upon a maid?

2 Ундақ қилсам үстүмдики Тәңридин алидиған несивәм немә болар? Һәммигә қадирдин алидиған мирасим немә болар?

For what portion of God [is there] from above? and [what] inheritance of the Almighty from on high?

3 Бу гунаниң нәтиҗиси һәққанийсизларға бала-қаза әмәсму? Қәбиһлик қилғанларға күлпәт әмәсму?

[Is] not destruction to the wicked? and a strange [punishment] to the workers of iniquity?

4 У мениң йоллиримни көрүп туриду әмәсму? Һәр бир қәдәмлиримни санап туриду әмәсму?

Doth not he see my ways, and count all my steps?

5 Әгәр сахтилиққа һәмраһ болуп маңған болсам еди! Әгәр путум алдамчилиқ билән биллә болушқа алдириған болса,

If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

6 (Мән адиллиқ мизаниға қоюлған болсам еди! Ундақта Тәңри әйипсизлигимдин хәвәр алалайтти!)

Let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity.

7 Әгәр қедимим йолдин чиққан болса, көңлүм көзүмгә әгишип маңған болса, Әгәр қолумға һәр қандақ дағ чаплашқан болса,

If my step hath turned out of the way, and my heart walked after my eyes, and if any blot hath cleaved to my hands;

8 Ундақта мән териғанни башқа бириси йесун! Бихлирим жулунуп ташливетилсун!

[Then] let me sow, and let another eat; yes, let my offspring be rooted out.

9 Әгәр қәлбим мәлум бир аялдин аздурулған болса, Шу нийәттә хошнамниң ишик алдида пайлап турған болсам,

If my heart hath been deceived by a woman, or [if] I have laid wait at my neighbor's door;

10 Өз аялим башқиларниң түгминини тартидиған күнгә қалсун, Башқилар уни аяқ асти қилсун.

[Then] let my wife grind to another, and let others bow down upon her.

11 Чүнки бу әшәддий номуслуқ гунадур; У сорақчилар тәрипидин җазалиниши керәктур.

For this [is] a hainous crime; yea, it [is] an iniquity [to be punished by] the judges.

12 [Бу гуна] болса адәмни һалак қилғучи оттур; У мениң барлиқ тапқанлиримни жулуп алған болатти.

For it [is] a fire [that] consumeth to destruction, and would root out all my increase.

13 Әгәр қулумниң яки дедигимниң маңа қарита әрзи болған болса, Уларниң дәвасини көзүмгә илмиған болсам,

If I despised the cause of my man-servant or of my maid-servant, when they contended with me;

14 Ундақта Тәңри мени сораққа тартишқа орнидин турғанда қандақ қилимән? Әгәр У мәндин соал-сорақ алимән дәп кәлсә, Мән Униңға қандақ җавап беримән?

What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

15 Мени балиятқуда апиридә қилғучи уларниму апиридә қилған әмәсму. Мән билән у иккимизни анилиримизниң балиятқусида төрәлдүргүчи бир әмәсму?

Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

16 Әгәр мискинләрни өз арзу-үмүтлиридин тосқан болсам, Әгәр тул хотунниң көз нурини қараңғулаштурған болсам,

If I have withheld the poor from [their] desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

17 Яки өзүмниң бир чишләм ненимни ялғуз йегән болсам, Уни житим-йесир билән биллә йемигән болсам

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten of it;

18 (Әмәлийәттә яш вақтимдин тартип оғли ата билән биллә болғандәк уму мән билән биллә турған еди, Апамниң қосиғидин чиққандин тартипла тул хотунниң йөләнчүки болуп кәлдим),

(For from my youth he was brought up with me, as [with] a father, and I have guided her from my mother's womb; )

19 Әгәр кийим-кечәк кәмлигидин һалак болай дегән биригә, Яки чапансиз бир йоқсулға қарап олтарған болсам,

If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

20 Әгәр униң бәллири [кийимсиз қелип] маңа бәхит тилимигән болса, Әгәр у қозилиримниң жуңида иссинмиған болса,

If his loins have not blessed me, and [if] he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Әгәр шәһәр дәрвазиси алдида «[Һөкүм чиқарғанлар арисида] мениң йөләнчүкүм бар» дәп, Житим-йесирларға зиянкәшлик қилишқа қол көтәргән болсам,

If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

22 Ундақта мүрәм тағиқидин аҗрилип чүшсун! Билигим үгисидин сунуп кәтсун!

[Then] let my arm fall from my shoulder-blade, and my arm be broken from the bone.

23 Чүнки Тәңри чүшүргән балаю-апәт мени қорқунучқа салмақта еди, Униң һәйвитидин ундақ ишларни қәтъий қилалмайттим.

For destruction [from] God [was] a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

24 Әгәр алтунға ишинип уни өз таянчим қилған болсам, Яки сап алтунға: «Йөләнчүкүмсән!» дегән болсам,

If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, [Thou art] my confidence;

25 Әгәр байлиқлирим зор болғанлиғидин, Яки қолум алған ғәниймәттин шатлинип кәткән болсам,

If I have rejoiced because my wealth [was] great, and because my hand had gained much;

26 Әгәр мән қуяшниң җуласини чачқанлиғини көрүп, Яки айниң айдиңда маңғанлиғини көрүп,

If I have beheld the sun when it shined, or the moon walking [in] brightness;

27 Көңлүм астиртин аздурулған болса, Шундақла [буларға чоқунуп] ағзим қолумни сөйгән болса,

And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

28 Буму сорақчи алдида гуна дәп һесаплинатти, Чүнки шундақ қилған болсам мән жуқурида турғучи Тәңригә вапасизлиқ қилған болаттим.

This also [were] an iniquity [to be punished by] the judge: for I should have denied the God [that is] above.

29 Әгәр маңа нәпрәтләнгән кишиниң һалакитигә қариғинимда шатлинип кәткән болсам, Бешиға күлпәт чүшкәнлигидин хошал болған болсам —

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, or have lifted up myself when evil found him:

30 (Әмәлийәттә у түгәшсун дәп қарғап, униң өлүмини тиләп ағзимни гуна өткүзүшкә йол қоймиғанмән)

Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

31 Әгәр чедиримдикиләр мән тоғрилиқ: «Ғоҗайинимизниң дәстихинидин йәп тоюнмиған қени ким бар?» демигән болса,

If the men of my tabernacle have not said, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

32 (Мусапирлардин кочида қалғини әзәлдин йоқтур; Чүнки ишигимни һәрдайим йолучиларға ечип кәлгәнмән)

The stranger did not lodge in the street: [but] I opened my doors to the traveler.

33 Әгәр Адәм атимиздәк итаәтсизликлиримни япқан, Қәбиһлигимни көңлүмгә йошурған болсам,

If I have covered my transgressions as Adam, by hiding my iniquity in my bosom:

34 Һәмдә шуниң үчүн пүткүл халайиқ алдида униң ашкарилинишидин қорқуп жүргән болсам, Җәмийәтниң кәмситишлири маңа вәһимә қилған болса, Шуниң билән мән талаға чиқмай жүргән болсам, ...

Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, [and] went not out of the door?

35 — Аһ, маңа қулақ салғучи бириси болсиди! Мана, имзайимни қоюп берәй; Һәммигә Қадир маңа җавап бәрсун! Рәқибим мениң үстүмдин әрз язсун!

Oh that one would hear me! behold, my desire [is], [that] the Almighty would answer me, and [that] my adversary had written a book.

36 Шу әрзни зиммәмгә артаттим әмәсму? Чоқум таҗлардәк бешимға кийивалаттим.

Surely I would take it upon my shoulder, [and] bind it [as] a crown to me.

37 Мән Униңға қәдәмлиримниң пүтүн санини һесаплап берәттим; Шаһзадидәк мән Униң алдиға бараттим.

I would declare to him the number of my steps; as a prince would I go near to him.

38 Әгәр өз етизлирим маңа қарши гува болуп чуқан көтәрсә, Униң чүнәклири билән биргә жиғлашса,

If my land crieth against me, or its furrows likewise complain;

39 Чүнки чиқарған мевисини һәқ төлимәй йегән болсам, Һөддигәрләрни һалсизландуруп нәпәсини тохтатқан болсам,

If I have eaten the fruits of it without money, or have caused its owners to lose their life:

40 Ундақта буғдайниң орнида шумбуя өссун! Арпиниң орнида мәстәк өссун. Мана шуниң билән [мән] Аюпниң сөзлири тамам вәссалам!»

Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.