Аюп 31

1 «Мән көзүм билән әһдиләшкән; Шуниң үчүн мән қандақму қизларға һәвәс қилип көз ташлап жүрәй?

I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.

2 Ундақ қилсам үстүмдики Тәңридин алидиған несивәм немә болар? Һәммигә қадирдин алидиған мирасим немә болар?

For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?

3 Бу гунаниң нәтиҗиси һәққанийсизларға бала-қаза әмәсму? Қәбиһлик қилғанларға күлпәт әмәсму?

Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?

4 У мениң йоллиримни көрүп туриду әмәсму? Һәр бир қәдәмлиримни санап туриду әмәсму?

Doth not he consider my ways, and number all my steps?

5 Әгәр сахтилиққа һәмраһ болуп маңған болсам еди! Әгәр путум алдамчилиқ билән биллә болушқа алдириған болса,

If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:

6 (Мән адиллиқ мизаниға қоюлған болсам еди! Ундақта Тәңри әйипсизлигимдин хәвәр алалайтти!)

Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.

7 Әгәр қедимим йолдин чиққан болса, көңлүм көзүмгә әгишип маңған болса, Әгәр қолумға һәр қандақ дағ чаплашқан болса,

If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:

8 Ундақта мән териғанни башқа бириси йесун! Бихлирим жулунуп ташливетилсун!

Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.

9 Әгәр қәлбим мәлум бир аялдин аздурулған болса, Шу нийәттә хошнамниң ишик алдида пайлап турған болсам,

If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend’s door:

10 Өз аялим башқиларниң түгминини тартидиған күнгә қалсун, Башқилар уни аяқ асти қилсун.

Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.

11 Чүнки бу әшәддий номуслуқ гунадур; У сорақчилар тәрипидин җазалиниши керәктур.

For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.

12 [Бу гуна] болса адәмни һалак қилғучи оттур; У мениң барлиқ тапқанлиримни жулуп алған болатти.

It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.

13 Әгәр қулумниң яки дедигимниң маңа қарита әрзи болған болса, Уларниң дәвасини көзүмгә илмиған болсам,

If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:

14 Ундақта Тәңри мени сораққа тартишқа орнидин турғанда қандақ қилимән? Әгәр У мәндин соал-сорақ алимән дәп кәлсә, Мән Униңға қандақ җавап беримән?

For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?

15 Мени балиятқуда апиридә қилғучи уларниму апиридә қилған әмәсму. Мән билән у иккимизни анилиримизниң балиятқусида төрәлдүргүчи бир әмәсму?

Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?

16 Әгәр мискинләрни өз арзу-үмүтлиридин тосқан болсам, Әгәр тул хотунниң көз нурини қараңғулаштурған болсам,

If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:

17 Яки өзүмниң бир чишләм ненимни ялғуз йегән болсам, Уни житим-йесир билән биллә йемигән болсам

If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:

18 (Әмәлийәттә яш вақтимдин тартип оғли ата билән биллә болғандәк уму мән билән биллә турған еди, Апамниң қосиғидин чиққандин тартипла тул хотунниң йөләнчүки болуп кәлдим),

(For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother’s womb: )

19 Әгәр кийим-кечәк кәмлигидин һалак болай дегән биригә, Яки чапансиз бир йоқсулға қарап олтарған болсам,

If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:

20 Әгәр униң бәллири [кийимсиз қелип] маңа бәхит тилимигән болса, Әгәр у қозилиримниң жуңида иссинмиған болса,

If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:

21 Әгәр шәһәр дәрвазиси алдида «[Һөкүм чиқарғанлар арисида] мениң йөләнчүкүм бар» дәп, Житим-йесирларға зиянкәшлик қилишқа қол көтәргән болсам,

If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:

22 Ундақта мүрәм тағиқидин аҗрилип чүшсун! Билигим үгисидин сунуп кәтсун!

Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.

23 Чүнки Тәңри чүшүргән балаю-апәт мени қорқунучқа салмақта еди, Униң һәйвитидин ундақ ишларни қәтъий қилалмайттим.

For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.

24 Әгәр алтунға ишинип уни өз таянчим қилған болсам, Яки сап алтунға: «Йөләнчүкүмсән!» дегән болсам,

If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:

25 Әгәр байлиқлирим зор болғанлиғидин, Яки қолум алған ғәниймәттин шатлинип кәткән болсам,

If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.

26 Әгәр мән қуяшниң җуласини чачқанлиғини көрүп, Яки айниң айдиңда маңғанлиғини көрүп,

If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:

27 Көңлүм астиртин аздурулған болса, Шундақла [буларға чоқунуп] ағзим қолумни сөйгән болса,

And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:

28 Буму сорақчи алдида гуна дәп һесаплинатти, Чүнки шундақ қилған болсам мән жуқурида турғучи Тәңригә вапасизлиқ қилған болаттим.

Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.

29 Әгәр маңа нәпрәтләнгән кишиниң һалакитигә қариғинимда шатлинип кәткән болсам, Бешиға күлпәт чүшкәнлигидин хошал болған болсам —

If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.

30 (Әмәлийәттә у түгәшсун дәп қарғап, униң өлүмини тиләп ағзимни гуна өткүзүшкә йол қоймиғанмән)

For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.

31 Әгәр чедиримдикиләр мән тоғрилиқ: «Ғоҗайинимизниң дәстихинидин йәп тоюнмиған қени ким бар?» демигән болса,

If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?

32 (Мусапирлардин кочида қалғини әзәлдин йоқтур; Чүнки ишигимни һәрдайим йолучиларға ечип кәлгәнмән)

The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.

33 Әгәр Адәм атимиздәк итаәтсизликлиримни япқан, Қәбиһлигимни көңлүмгә йошурған болсам,

If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.

34 Һәмдә шуниң үчүн пүткүл халайиқ алдида униң ашкарилинишидин қорқуп жүргән болсам, Җәмийәтниң кәмситишлири маңа вәһимә қилған болса, Шуниң билән мән талаға чиқмай жүргән болсам, ...

If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.

35 — Аһ, маңа қулақ салғучи бириси болсиди! Мана, имзайимни қоюп берәй; Һәммигә Қадир маңа җавап бәрсун! Рәқибим мениң үстүмдин әрз язсун!

Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,

36 Шу әрзни зиммәмгә артаттим әмәсму? Чоқум таҗлардәк бешимға кийивалаттим.

That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?

37 Мән Униңға қәдәмлиримниң пүтүн санини һесаплап берәттим; Шаһзадидәк мән Униң алдиға бараттим.

At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.

38 Әгәр өз етизлирим маңа қарши гува болуп чуқан көтәрсә, Униң чүнәклири билән биргә жиғлашса,

If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:

39 Чүнки чиқарған мевисини һәқ төлимәй йегән болсам, Һөддигәрләрни һалсизландуруп нәпәсини тохтатқан болсам,

If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:

40 Ундақта буғдайниң орнида шумбуя өссун! Арпиниң орнида мәстәк өссун. Мана шуниң билән [мән] Аюпниң сөзлири тамам вәссалам!»

Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.