< Аюп 29 >

1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
ויסף איוב שאת משלו ויאמר
2 «Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
מי-יתנני כירחי-קדם כימי אלוה ישמרני
3 У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך
4 Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי
5 Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
בעוד שדי עמדי סביבותי נערי
6 Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי-שמן
7 Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
בצאתי שער עלי-קרת ברחוב אכין מושבי
8 Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו
9 Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם
10 Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
קול-נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה
11 Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני
12 Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
כי-אמלט עני משוע ויתום ולא-עזר לו
13 Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן
14 Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי
15 Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני
16 Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
אב אנכי לאביונים ורב לא-ידעתי אחקרהו
17 Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף
18 Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
ואמר עם-קני אגוע וכחול ארבה ימים
19 Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
שרשי פתוח אלי-מים וטל ילין בקצירי
20 Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף
21 Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
לי-שמעו ויחלו וידמו למו עצתי
22 Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי
23 Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש
24 Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון
25 Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם

< Аюп 29 >