Аюп 29
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
2 «Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
Who doth make me as [in] months past, As [in] the days of God's preserving me?
3 У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.
4 Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
As I have been in days of my maturity, And the counsel of God upon my tent.
5 Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
When yet the Mighty One [is] with me. Round about me — my young ones,
6 Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me rivulets of oil.
7 Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.
8 Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
Seen me have youths, and they, been hidden, And the aged have risen — they stood up.
9 Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
Princes have kept in words, And a hand they place on their mouth.
10 Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
The voice of leaders hath been hidden, And their tongue to the palate hath cleaved.
11 Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
For the ear heard, and declareth me happy, And the eye hath seen, and testifieth [to] me.
12 Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who hath no helper.
13 Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
The blessing of the perishing cometh on me, And the heart of the widow I cause to sing.
14 Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
Righteousness I have put on, and it clotheth me, As a robe and a diadem my justice.
15 Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
Eyes I have been to the blind, And feet to the lame [am] I.
16 Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
A father I [am] to the needy, And the cause I have not known I search out.
17 Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.
18 Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
And I say, 'With my nest I expire, And as the sand I multiply days.'
19 Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
My root is open unto the waters, And dew doth lodge on my branch.
20 Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
My honour [is] fresh with me, And my bow in my hand is renewed.
21 Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
To me they have hearkened, Yea, they wait, and are silent for my counsel.
22 Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
After my word they change not, And on them doth my speech drop,
23 Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
And they wait as [for] rain for me, And their mouth they have opened wide [As] for the latter rain.
24 Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
I laugh unto them — they give no credence, And the light of my face cause not to fall.
25 Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
I choose their way, and sit head, And I dwell as a king in a troop, When mourners he doth comfort.
