Аюп 29
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
So Iob proceeded and continued his parable, saying,
2 «Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
Oh that I were as in times past, when God preserued me!
3 У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
When his light shined vpon mine head: and when by his light I walked thorowe the darkenesse,
4 Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
As I was in the dayes of my youth: when Gods prouidence was vpon my tabernacle:
5 Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
When the almightie was yet with me, and my children round about me.
6 Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
When I washed my pathes with butter, and when the rocke powred me out riuers of oyle:
7 Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
When I went out to the gate, euen to the iudgement seat, and when I caused them to prepare my seate in the streete.
8 Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
The yong men saw me, and hid themselues, and the aged arose, and stood vp.
9 Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
The princes stayed talke, and layde their hand on their mouth.
10 Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
The voyce of princes was hidde, and their tongue cleaued to the roofe of their mouth.
11 Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
And when the eare heard me, it blessed me: and when the eye sawe me, it gaue witnesse to me.
12 Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
For I deliuered the poore that cryed, and the fatherlesse, and him that had none to helpe him.
13 Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
The blessing of him that was ready to perish, came vpon me, and I caused the widowes heart to reioyce.
14 Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
I put on iustice, and it couered me: my iudgement was as a robe, and a crowne.
15 Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
I was the eyes to the blinde, and I was the feete to the lame.
16 Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
I was a father vnto the poore, and when I knewe not the cause, I sought it out diligently.
17 Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
I brake also the chawes of the vnrighteous man, and pluckt the praye out of his teeth.
18 Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
Then I sayde, I shall die in my nest, and I shall multiplie my dayes as the sand.
19 Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
For my roote is spread out by the water, and the dewe shall lye vpon my branche.
20 Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
My glory shall renue towarde me, and my bowe shall be restored in mine hand.
21 Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
Vnto me men gaue eare, and wayted, and helde their tongue at my counsell.
22 Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
After my wordes they replied not, and my talke dropped vpon them.
23 Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
And they wayted for me, as for the raine, and they opened their mouth as for the latter rayne.
24 Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
If I laughed on them, they beleeued it not: neither did they cause the light of my countenance to fall.
25 Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
I appoynted out their way, and did sit as chiefe, and dwelt as a King in the army, and like him that comforteth the mourners.
