Аюп 29
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
Job nastavi svoju besjedu i reče:
2 «Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
“O, da mi je prošle proživjet' mjesece, dane one kad je Bog nada mnom bdio,
3 У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
kad mi je nad glavom njegov sjao žižak a kroz mrak me svjetlo njegovo vodilo,
4 Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
kao u dane mojih zrelih jeseni kad s mojim stanom Bog prijateljevaše,
5 Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
kada uz mene još bijaše Svesilni i moji me okruživahu dječaci,
6 Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
kada mi se noge u mlijeku kupahu, a potokom ulja ključaše mi kamen!
7 Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
Kada sam na vrata gradska izlazio i svoju stolicu postavljao na trg,
8 Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
vidjevši me, sklanjali bi se mladići, starci bi ustavši stojeći ostali.
9 Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
Razgovor bi prekidali uglednici i usta bi svoja rukom zatvarali.
10 Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
Glavarima glas bi sasvim utihnuo, za nepce bi im se zalijepio jezik.
11 Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
Tko god me slušao, blaženim me zvao, hvalilo me oko kad bi me vidjelo.
12 Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
Jer, izbavljah bijednog kada je kukao i sirotu ostavljenu bez pomoći.
13 Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
Na meni bješe blagoslov izgubljenih, srcu udovice ja veselje vraćah.
14 Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
Pravdom se ja kao haljinom odjenuh, nepristranost bje mi plaštem i povezom.
15 Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
Bjeh oči slijepcu i bjeh noge bogalju,
16 Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
otac ubogima, zastupnik strancima.
17 Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
Kršio sam zube čovjeku opaku, plijen sam čupao iz njegovih čeljusti.
18 Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
Govorah: 'U svom ću izdahnuti gnijezdu, k'o palma, bezbrojne proživjevši dane.'
19 Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
Korijenje se moje sve do vode pruža, na granama mojim odmara se rosa.
20 Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
Pomlađivat će se svagda slava moja i luk će mi se obnavljati u ruci.'
21 Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
Slušali su željno što ću im kazati i šutjeli da od mene savjet čuju.
22 Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
Na riječi mi ne bi ništa dometali i besjede su mi daždile po njima.
23 Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
Za mnom žudjeli su oni k'o za kišom, otvarali usta k'o za pljuskom ljetnim.
24 Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
Osmijeh moj bijaše njima ohrabrenje; pazili su na vedrinu moga lica.
25 Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
Njima ja sam izabirao putove, kao poglavar ja sam ih predvodio, kao kralj među svojim kad je četama kao onaj koji tješi ojađene.
