Аюп 28
1 — «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 [Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
