Аюп 28
1 — «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;
Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit Sted,
2 Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.
Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.
3 Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.
Paa Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;
4 У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.
man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.
5 Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;
Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;
6 Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.
i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.
7 У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.
Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;
8 Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.
den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.
9 Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.
Paa Flinten lægger man Haand og omvælter Bjerge fra Roden;
10 Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;
i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;
11 Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.
man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.
12 Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?
Men Visdommen — hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?
13 Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.
Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;
14 [Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.
Dybet siger: »I mig er den ikke!« Havet: »Ej heller hos mig!«
15 Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.
Man faar den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,
16 Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.
den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;
17 Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.
Guld og Glar kan ej maale sig med den, den faas ej i Bytte for gyldne Kar,
18 У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.
Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,
19 Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.
Ætiopiens Topas kan ej maale sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.
20 Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?
Men Visdommen — hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?
21 Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.
Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;
22 Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.
Afgrund og Død maa sige: »Vi hørte kun tale derom.«
23 Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.
Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;
24 Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.
thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.
25 У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,
Dengang han fastsatte Vindens Vægt og maalte Vandet med Maal,
26 Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,
da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,
27 У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,
da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.
28 Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».
Men til Mennesket sagde han: »Se, HERRENS Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt.«
